جمعی از دانشگاهیان، هنرمندان، فعالان حقوقی و مدنی، روزنامه‌نگاران و …، در نامه‌ای خطاب به بان کی مون، دبیر‌کل سازمان ملل متحد، از او خواسته‌اند برای آزادی فوری امید کوکبی، تلاش کند.
◄ فراخوان برای آزادی فوری امید کوکبی، خطاب به دبیر‌کل سازمان ملل متحد
لینک کارزار برای پشتیبانی از امید کوکبی با حدود ۱۶ هزار امضا به این نامه پیوست شده است.
توجه به وضعیت امید کوکبی، فیزیکدان جوان ایرانی که به دلیل خودداری از کمک به تحقیقات تسلیحاتی در ایران به ۱۰ سال زندان محکوم شده است، با انتشار خبر ابتلای او به سرطان کلیه در روزهای آخر فروردین ۹۵ شدت گرفت.
سعید خلیلی، وکیل مدافع این زندانی سیاسی به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت که پس از آزمایش‌ها و معاینه‌ها، عارضه کلیوی امید کوکبی، سرطان کلیه (Renal Cell Carcinoma) تشخیص داده شده است. عارضه‌ای که بر اساس برخی خبرها دو و بر اساس برخی روایت‌های دیگر چهار سال از عمر آن گذشته بود و در این مدت، پزشکان زندان علت دردهای کلیه امید کوکبی را سنگ کلیه تشخیص داده بودند.
بر اساس این خبر، کوکبی نیازمند جراحی فوری نفروکتومی یا برداشت کامل کلیه همراه تومور بدخیم کلیوی بود که باید هر چه زود‌تر انجام می‌شد و به گفته وکیل او، هرگونه تعلل می‌توانست آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بار آورد.
به فاصله کوتاهی پس از انتشار این خبر (چهارشنبه اول اردیبهشت)، عمل جراحی برای خارج کردن کلیه سرطانی امید کوکبی انجام شد و انتشار عکسی از او پس از عمل جراحی، موجی از واکنش‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت.
کاربران با استفاده از هشتگ #FreeOmid، به حمایت از او پرداختند.
در همین زمینه: کاربران ایرانی، امید کوکبی را ترند جهانی کردند
این ظرفیت شبکه‌های اجتماعی، حالا در نامه به دبیر‌کل سازمان ملل هم مورد توجه قرار گرفته است: «جنبش بزرگ برای حمایت از امید (با بیش از ۳۰۰ هزار هشتگ #freeomid در مدت تنها چند روز)، اثبات می‌کند که توقع بزرگی از شما در سطح افکار عمومی وجود دارد تا در این مورد اقدام فوری به عمل آورید.»
سخنگوی دستگاه قضا در ایران اما در واکنش به حمایت عمومی و درخواست آزادی فوری امید کوکبی، در کنفرانس خبری هفتگی خود گفت که حکم امید کوکبی قطعی است و او از امکانات لازم برخوردار است:
غلامحسین محسنی اژه‌ای درباره امید کوکبی: زندانیان هم مانند افراد بیرون زندان مریض می‌شوند
این در حالی‌ست که امید کوکبی پنج سال و سه ماه از دوران محکومیت خود را بدون داشتن مرخصی گذرانده و حالا با گذراندن نیمی از دوران محکومیت خود، می‌تواند از ظرفیت‌های مواد قانونی برای آزادی استفاده کند.
همچنین به نوشته امضا‌کنندگان نامه خطاب به دبیر‌کل سازمان ملل، وضعیت جسمی امید کوکبی هم به گونه‌ای است که دیگر نمی‌بایست در زندان باقی بماند و تعویق آزادی او می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری برای سلامتی‌اش در پی داشته باشد: «جمهوری اسلامی ایران باید وادار به آزادی امید شود و خانواده او باید خودشان تصمیم بگیرند که در کجا معالجات فرزندشان را ادامه دهند … ما منتظر اقدام مطلوب شما برای نجات زندگی امید هستیم.»