پنهانکاری همچنان از دلایل اصلی روند افزایش ابتلا به ایدز در ایران است. این در حالی است که وزیر بهداشت اجرای “سیاست غلط پنهانکاری” در زمینه ایدز را مربوط به گذشته میداند، اما جمع شدن تابلوهای تبلیغاتی درباره این بیماری نشان میدهد که ایدز و صحبت کردن درباره آن همچنان در ایران تابوست.
حسن قاضیزاده هاشمی، در واکنش به جمع شدن این تابلوها گفته است: «متاسفانه این کشور مدام دچار حاشیهسازی و بازیهای سیاسی میشود. برای مثال در تهران چند وقت پیش تابلوهای ایدز در حال نصب بود که حاشیهسازیها باعث شد تا از نصب آنها جلوگیری شود. این در حالی است که امروز و در این سالها آمار و مشکلات ایدز نادیدهگرفتنی نیست.»
او دهم آذر ماه دو سال پیش (۱۳۹۲) هم در همایش ملی ایدز نیز گفته بود: «پنهانکاری و ترساندن مردم موجب شده تعداد مبتلایان به ایدز در ۱۲ سال گذشته تا ۹ برابر در کشور افزایش یابد. این به آن معناست که تعداد مبتلایان به ایدز در کشور، سالانه تا ۸۰ درصد افزایش یافته که این رقم بیش از نرخ تورم و قیمت مسکن است.»
او با اشاره به اعلام روزانه آمار تورم و قیمت مسکن از طریق تریبونهای عمومی، از پنهانکاری “زیاد” درباره بیماری ایدز انتقاد کرده بود: «ما ابتدا نه تنها کشورهای غربی را به دلیل شیوع بیماری ایدز نکوهش میکردیم، بلکه تا سالها از روی اشتباه به رسانهها اجازه انتشار مطالب در این زمینه نمیدادیم. ما با بهرهگیری از رسانههای جمعی و تبلیغات اشتباه، مردم را از بیماری ایدز ترساندیم و ایدز را با هنجاری اخلاقی گره زده و آن را به بیماری مهلکی تبدیل کردیم.»
با وجود این نگاه و رویکرد وزیر بهداشت، علیاصغر افتاده، از مسئولان استانی خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرانا)، ۲۳ فروردین ماه در یادداشتی از «طرح موضوعات مهم مرتبط با سلامتی مردم در کارگروههای محرمانه» خبر داده و نوشته است که این طرحها، در سطوح عالی مدیریتهای استانی و استانداریها، مطرح و لاک و مهر میشوند.
او از وزیر بهداشت خواسته است که اگر بناست اقدامی فراتر از سخنرانی درباره این مشکل انجام شود، بخشنامهای ویژه برای تمامی دستگاههای زیر مجموعه وزارتخانه در سراسر کشور، از جمله دانشگاههای علوم پزشکی و شبکههای بهداشت و درمان صادر کند و به نگاه محرمانه به آمار و اطلاعات مبتلایان به ایذر، بیماریهای واگیردار، سرطان و … پایان دهد تا در گام اول مبارزه با این بیماریها، مسئولان موظف به اطلاعرسانی شوند.
در کنار اطلاعرسانی، آموزش، جدیترین راه مبارزه با ایدز است که در ایران توجه چندانی به این مساله نیز نمیشود. این در حالی است که آموزش و پرورش با ١۴ میلیون دانشآموز، آموزش عالی با چهار میلیون و ۶٠٠ هزار دانشجو و پادگانها با ظرفیت حضور گسترده مردان در آنها، مهمترین کانالهای آموزشی به حساب میآیند که باید از آنها برای ارائه آموزشهای لازم برای جلوگیری از ابتلا به ایدز استفاده کرد.
در سالهای گذشته اما زندانی شدن برخی فعالان مبارزه با ایدز، عرصه را برای آنها که به اعتبار جامعه مدنی به فعالیت در این حوزه پرداختهاند، تنگ کرده است.
بر اساس آماری که محمدحاجی آقاجانی، سخنگوی وزارت بهداشت ایران، در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ ارائه کرده است، هفت هزار و ۳۷۸ نفر بر اثر بیماری ایدز جان خود را از دست دادهاند: وزارت بهداشت: مرگ بیش از ۷۳۰۰ نفر بر اثر ایدز در ایران
در همین آمار از شناسایی۳۰ هزار و ۱۸۳ نفر حامل ویروس HIV هم خبر داده شده است. ۹ هزار و ۳۹۴ نفر از مبتلایان به ایدز هم در مرحله بالینی و تحت درمان بودهاند.
استان البرز و شهر کرج، بیشترین مبتلایان به ایدز در ایران را دارند.