۴۱ درصد زنان ۱۸ تا ۳۴ ساله تجربه توجه بیش از حد و ناخواسته و آزار جنسی در متروی لندن را داشته‌اند. با وجود این، متروی لندن از سیستم حمل و نقل عمومی پاریس برای زنان امن‌تر است و در پاریس زن‌ها نسبت به دهلی و و مکزیکو سیتی امنیت بیشتری دارند.
بنیاد تامسون رویترز و یوگاو از بیش از شش هزار و ۵۵۰ زن در ۱۵ شهر از ۲۰ شهر بزرگ دنیا به اضافه نیویورک پرسیده که هنگام استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی چه احساسی دارند. پرسش‌هایی که از آنها شد شامل این موارد بود:
چقدر برای سفر در طول شب احساس امنیت می‌کنند؟
خطر اینکه به شکل کلامی یا فیزیکی مورد آزار قرار بگیرند چقدر است؟
چقدر احتمال دارد که مسافران دیگر موقع خطر به کمک‌شان بیایند؟
اعتمادشان به مقامات مسوول برای پیگیری گزارش‌های آزار جنسی چقدر است؟
چقدر به سیستم حمل و نقل عمومی امن دسترسی دارند؟
بر اساس این تحقیق، این ترتیب میزان امنیت شهرها را در زمینه سیستم حمل و نقل عمومی نشان می‌دهد. سیستم‌های حمل و نقل عمومی این کشورها -به ترتیب- برای زنان ناامن‌تر هستند:
۱- بوگوتا در کلمبیا
۲- مکزیکو سیتی
۳- لیما در پرو
۴- دهلی نو در هند
۵- جاکارتای اندونزی
۶- بوئنوس آیرس در آرژانتین
۷- کوالالامپور مالزی
۸- بانکوک
۹- مسکو روسیه
۱۰- مانیل فیلیپین
۱۱- پاریس در فرانسه
۱۲- سئول کره جنوبی
۱۳- لندن
۱۴- پکن چین
۱۵- توکیوی ژاپن
۱۶- نیویورک
احتمالا منظور از مانیلا و بیجینگ، مانیل و پکن است. مطلب‌تان به نظر نیمه‌کاره میاید و جواب‌هایی که به پرسش‌ها داده شده، موجود نیستند.هدف این خبر چیست؟ یعنی جمهوری اسلامی کار خوبی کرده که در اتوبوس و مترو، بخش زنانه و مردانه را تفکیک کرده است؟ جمله زیر هم به نظر غلط میرسد:
این کشورها به ترتیب ناامن‌ترین سیست‌های جمل و نقل عمومی را برای زنان دارند.
سپاس
رخشنده / 26 March 2016