کانون مدافعان حقوق بشر، تندیسی از منشور کوروش را به عنوان جایزه «تلاشگر حقوق بشر» سال ۱۳۹۴ خود، به بهاره هدایت، کنشگر حقوق بشر اهدا کرد. این تندیس را نسیم باقری، آتنا دائمی و نرگس محمدی، هم‌بندی‌های بهاره هدایت در زندان اوین بر روی چوب معرق‌کاری کرده بودند تا در مراسم روز جهانی حقوق بشر در بند زنان زندان اوین، به بهاره هدایت اهدا شود.
بهاره هدایت جایزه‌اش را از نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر به نمایندگی از این کانون، دریافت کرد.
کانون مدافعان حقوق بشر از سال ۱۳۸۶ هجری خورشیدی، همه ساله یک نفر از تلاشگران حقوق بشر، را به عنوان برنده جایزه «تلاشگر حقوق بشر» معرفی می‌کند. این جایزه در روز جهانی حقوق بشر اهدا می‌شود.
در سال ۱۳۹۳ مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان برنده این جایزه شده بود:
اهدای جایزه کانون مدافعان حقوق بشر به مولوی‌عبدالحمید
سایت کانون مدافعان حقوق بشر، گزارش کرده است که بهاره هدایت پس از دریافت این تندیس، زنان و مردان ایران را محق‌تر از خود برای دریافت این جایزه دانسته است.
نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر هم در سخنانی گفته است: «روز جهانی حقوق بشر در سراسر جهان، در اجتماعات باشکوه و در سالن‌های مجلل و با حضور مسئولان و مقام‌ها برگزار می‌شود اما ما امروز در بند زندان اوین و در میان دیوارهای بلند و سرد زندان و در اجتماع زنان زندانی سیاسی و عقیدتی و در حصار زندانبانان این روز را گرامی می‌داریم.»
او با طرح پرسش‌هایی به این مساله پرداخته است که «چرا دختران و زنان این سرزمین به کدام دلیل با احکام سنگین در حبس هستند» و در حالی که در میان‌شان حتی یک نفر تروریست یا مرتکب عملیات خرابکارانه وجود ندارد، اما همه محکوم به احکام سنگین شده‌اند.
این فعال حقوق بشر مجموع مجازات ۲۳ زن زندانی در بند زنان زندان اوین را بیش از ۲۱۵ سال اعلام کرده و گفته است: «گویی این زنان در اخذ محکومیت‌های سنگین، گوی سبقت از مردان هم‌تراز در اتهام‌های مطرح شده و مشابه را ربوده‌اند.»
پیشی گرفتن سنگینی این احکام از حکم‌‌هایی که برای مردان صادر می‌شود در حالی است که هر‌گاه جنبش زنان در پی برابری حقوق در تحصیل، شغل، حقوق خانواده و مدنی و … بوده است، حکومت تاکید کرده است که زنان به دلایل زیست‌شناختی و فیزیولوژیکی هم‌تراز مردان نیستند و ضعیف‌تر از آنان هستند: «قضات محترم و مأموران امنیتی اما در برخورد با زنان، نه تنها زنان را هم‌پای مردان بلکه در پاره‌ای موارد، بالا‌تر از آنان فرض می‌کنند که در صدور احکام سنگین، نحوه نگهداری و شرایط حبس، این امر کاملا مشهود است.»
محمدی همچنین گفته است: «باید آموخت که راه صلح و حقوق بشر، نه در یک شب بلکه در طول زمان پیموده خواهد شد اما این به آن معنا نیست که باید نشست و نظاره کرد. تحقق حقوق بشر با خواست مردم هر سرزمین نهادینه و ممکن خواهد شد و لازمه آن، اشاعه آگاهی در میان مردم است. آگاهی لازم است اما کافی نیست. باید در کنار آگاهی، حرکت و رفتار جمعی را در نهادهای مردمی به کار بست تا در فرایند این پروسه زمان‌بر، ضمانت اجرای حقوق بشر را نیز حاصل کرد.»
کانون مدافعان حقوق بشر، با انتشار بیانیه‌ای، دلایل اهدای جایزه سال ۱۳۹۴ خود را به بهاره هدایت شرح داده است. در این بیانیه آمده است:
«کانون مدافعان حقوق بشر، جایزه تلاشگر حقوق بشر سال ۱۳۹۴ را به پاس فعالیت‌های مستمر و تأثیرگذار بهاره هدایت در جنبش دانشجویی ایران و فعالیت‌های او در حوزه حقوق زنان، چه در سطح دانشجویان و چه در سطح فعالیت زنان ایران و حضور فعال در ارائه گزارش‌های دانشجویی در حوزه حقوق بشر در نشست‌های کانون مدافعان حقوق بشر، حضور در نشست‌های همگرایی زنان و تحمل شش سال حبس و تداوم آن تا دو سال دیگر که به طور غیرقانونی اعمال شده است، همچنین به پاس رفتار‌ها و عملکردهای مسالمت‌آمیز و مداراگرایانه‌اش، به این زن شجاع و فعال مدنی تقدیم می‌کند.»
بهاره هدایت، متولد سال ۱۳۶۰ است. او اولین بار در تاریخ ۲۲ خرداد ماه سال ۱۳۸۵ و در تجمع فعالان زنان در میدان هفت تیر تهران بازداشت و به دو سال حبس تعلیقی محکوم شد.
به دنبال بازداشت بهاره هدایت در نهم دی ماه سال ۱۳۸۸، او به هفت سال و نیم زندان محکوم شد و در حالی که در زندان به‌سر می‌برد، با انتشار بیانیه‌ای که به امضای او و مجید توکلی رسیده بود، به شش ماه حبس دیگر هم محکوم شد.
در سابقه این زندانی سیاسی آمده است: «در حالی‌که حکم آزادی بهاره هدایت، پس از اعمال ماده ۱۳۴ در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۴ به زندان اوین ابلاغ و آزادی او طبق این حکم لازم‌الاجرا بود، بدون ارائه دلیل قانونی آزاد نشد. ۲۹ مرداد ۱۳۹۴ و پس از گذشت چند روز از نگهداری غیر قانونی او در زندان اوین اما حکم دو سال حبس تعلیقی سال ۱۳۸۵ او به اجرا گذاشته شد تا از آزادی‌‌اش ممانعت شود.»
بهاره هدایت ضمن همراهی با خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی، همواره از حق تحصیل و فعالیت‌های صنفی- سیاسی دانشجویان حمایت کرده است. او بیش از شش سال است که در زندان به‌سر می‌برد.