در کارزاری که به مناسبت بیستمین سالگرد اعلامیه پکن برای دستیابی زنان به حقوق برابر، از سوی آمریکا آغاز شده، نام بیست زن زندانی سیاسی و عقیدتی از سراسر جهان آمده است. بهاره هدایت، فعال دانشجویی و مدنی شناخته شده ایرانی یکی از این بیست شخصیت است.
این کارزار تبلیغاتی، این ۲۰ زن را کسانی معرفی کرده که به خاطر فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و به صورت «ناعادلانه» در زندان هستند. سامانتا پاور، سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد روز سهشنبه ۱۰ شهریور/ اول سپتامبر همزمان با سالگرد صدور اعلامیه پکن، از این کارزار تبلیغاتی رونمایی کرد.
فیلم سخنان خانم پاور در این مراسم را ببینید(انگلیسی):
۱۸۹ کشور جهان در سپتامبر ۱۹۹۵ با صدور اعلامیهای در کنفرانس جهانی زن در شهر پکن، پایتخت کشور چین، بر تلاش برای احقاق حقوق زنان تأکید کردند. این سند که به اعلامیه پکن معروف شد به معیاری برای سنجش تحولات در زمینه رعایت حقوق زنان در کشورهای مختلف تبدیل شده است.
سامانتا پاور در بخشی از برنامه رونمایی کمپین با بیان اینکه «این ۲۰ زن بخش کوچکی از زنان و دخترانی هستند که به علت تلاش برای دستیابی به حقوقشان، ناعادلانه زندانی شدهاند»، افزود «مجازات اعمال شده برای آنان تنها به دلیل مطالبه آزادیهای بنیادین زنان صورت گرفته است.»
کارزار «این ۲۰ زن را آزاد کنید» که در شبکههای اجتماعی با هشتگ (#FreeThe20) معرفی شده، در شروع کار خود اسامی این ۲۰ زن را منتشر و بر این نکته که به جز آنها، هزاران زن دیگر هم بهصورت «ناعادلانه» هماکنون به دلیل فعالیت عقیدتی و سیاسی خود در زندان هستند تأکید کرده است.
بنا بر فهرست معرفی شده در صفحه اختصاصی این کارزار افزون بر زنان کره شمالی که بهطور کلی نام آنها در فهرست درج شده است، اسامی ۱۹ زن زندانی دیگر از ۱۳ کشور جهان عبارتند از خدیجه اسماعیلاف (آذربایجان)، بهاره هدایت (ایران)، وانگ یو (چین)، بلن مسفین (اتیوپی)، مرون آلمایهو (اتیوپی)، نیجیست وندیفراو (اتیوپی)، گائو یو (چین)، آستر یوهانوس (اریتره)، ماتللیوبا کامیلووا (ازبکستان)، راشا چورباچی (روسیه)، لیلا یونس (آذربایجان)، فیوفیو آئونگ (برمه)، تا فونگ تان (ویتنام)، لئو ژیا (چین)، سنعا سیف (مصر)، جاج ماریا لودرس آفیونی مرا (ونزوئلا)، ناو اون حلا (برمه)، نادژدا سوچنو (اوکراین/روسیه) و درنهایت بوی تی مینچ هانگ (ویتنام).
بهاره هدایت، زندانی سیاسی ایرانی که نامش در میان این ۲۰ زن به چشم میخورد، دی ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از طی دوره بازجویی و انفرادی به هفت سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد. او کمتر از یک سال بعد، با تشکیل پروندهای جدید به اتهام صدور بیانیهای مشترک با مجید توکلی به مناسبت روز دانشجو به ۶ ماه حبس دیگر محکوم شد تا این فعال دانشجویی درمجموع به هشت سال حبس محکوم شود.
حکم صادره برای بهاره هدایت یکی از سنگینترین احکام قضایی علیه دانشجویان از ابتدای تأسیس انجمنهای اسلامی دانشگاهها است. او به علت فشارهای وارده در زندان به بیماری نیز مبتلا شده است.
این در حالی است که اول شهریور پس از پیگیریهای فراوان، ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوبه اردیبهشت سال ۱۳۹۲ در مورد حکم قبلی بهاره هدایت اجرا شد و بر اساس این ماده، او میتوانست پس از گذراندن ۵ سال و نیم حبس، از محکومیت هشت ساله خود از زندان آزاد شود. او در نامهای که خطاب به همسرش امین احمدیان نوشت از احضار دوباره در روز سوم شهریور و ابلاغ حکم دو سال حکم تعلیقی پروندهاش خبر داد. بنا بر این حکم، بهاره هدایت دستکم تا دو سال دیگر باید در زندان بماند.
بیشتر بخوانید: