دهها تن از کارشناسان صاحبنام خاورمیانه از دولت آلمان خواستهاند سیاستی دیگر در بحران غزه پیش بگیرد و از جمله در امتناع از گفتوگو با بخش سیاسی حماس تجدیدنظر کند.
بیش از ۹۰ کارشناس مسائل خاورمیانه از دولت آلمان خواستهاند تا در سیاست خود در قبال اسرائیل و فلسطین تغییر روش دهد. در نامه سرگشاده آنها به دولت و پارلمان آلمان، از مقامات این کشور خواسته شده تا تلاش بیشتری برای دستیابی به آتشبس پایدار و پایان محاصره نوار غزه به خرج دهند.
تنظیمکنندگان این نامه نوشتهاند: «بدون لغو سیاست محاصره، چشمانداز هیچگونه توسعهای برای مردم غزه و شانسی برای “راهحل تشکیل دو کشور” در کار نخواهد بود.»
در میان امضاءکنندگان این نامه میتوان به اولریکه فرایتاگ مدیر “انستیتو شرق مدرن در برلین” و اودو اشتاینباخ مدیر و بنیانگذار “انستیتو گیگا برای تحقیقات خاورمیانه” اشاره کرد. همچنین سفیران سابق و کارکنان ارشد “بنیاد هاینریش بل” جزء امضاءکنندگان این نامه سرگشاده هستند.
در این نامه آمده است: «حماس، بدون در نظر گرفتن فعالیتهای شاخه نظامی آن، جریانی سیاسی و مورد توجه مردم (فلسطین) است. بنابراین نبایست به سیاست امتناع از گفتگو با حماس ادامه داد، بازده سیاست انزوا بعد از پیروزی انتخابات ۲۰۰۶ بسیار ناچیز است.»
به اعتقاد نویسندگان این نامه، دیالوگ مورد نظر باید بر اساس به رسمیت شناختن اسرائیل و در چارچوب توافقنامه صلح جریان یابد و دولت وحدت ملی که فتح و حماس در آغاز ماه ژوئن در موردش توافق کردهاند، تقویت شود.
«بازنگری در همکاری نظامی با اسرائیل»
این کارشناسان خواستار آن شدهاند که آلمان برای بازسازی نوار غزه، از اسرائیل به دلیل نابودی زیرساختهای غیرنظامی که سالها با کمکهای اتحادیه اروپا و آلمان تامین مالی شدهاند، طلب خسارت کند.
آنها همچنین خواهان رویکردی انتقادی به صادرات تسلیحات به اسرائیل شدهاند: «تقاضا میکنیم که محدودیت صادرات تسلیحات به خاورمیانه را در مورد طرفین درگیر، اجرا و همچنین در مورد همکاریهای نظامی با اسرائیل بازنگری کنید.»
در این نامه همچنین اشاره شده که فقط در صورت تغییر وضعیت موجود میتوان به چشماندازی برای فلسطینیها امید داشت: «میلیاردها یورو که صرف بازسازی و توسعه نوار غزه شدهاند، با امواج خشونت اجتتابناپذیر فعلی یا آتی، نابود میشوند. این امر در درجه اول به مردم آن منطقه آسیب میرساند، اما همزمان نشاندهنده بیمبالاتی در کاربرد مالیات شهروندان آلمانی و رویکردی بینتیجه برای تقویت توسعه و دمکراسیست.»
اکثر اساتید، روزنامهنگاران، پژوهشگران و کارشناسان امضاکننده این نامه در آلمان زندگی و کار میکنند. نام چند ایرانی نیز در میان امضاگنندگان به چشم میخورد که در میان آنها میتوان به بهمن نیرومند، نویسنده و روزنامهنگار مقیم برلین و محسن مسرت، استاد دانشگاه اوسنابروک اشاره کرد.