سامره علی‌نژاد، زنی مازندرانی، که قاتل فرزندش را در شهرستان نور در برابر دیدگان مردم بخشيد، توسط شهرداری «مال‌تپه» استانبول در ترکیه به‌عنوان «مادر سال» انتخاب شد.

سامره بعد از اينکه به طرف قاتل فرزندش رفت يک سيلی به گوش او زد و سپس طناب‌دار را از گردن قاتل باز کرد و گفت او را می‌بخشد.
سامره بعد از اينکه به طرف قاتل فرزندش رفت يک سيلی به گوش او زد و سپس طناب‌دار را از گردن قاتل باز کرد و گفت او را می‌بخشد

روزنامه «شرق» در گزارش روز يکشنبه ۲۱ ارديبهشت نوشت: «سامره علی‌نژاد صبح روز سه‌شنبه ۲۶فروردين ۱۳۹۳وقتی مقابل دادسرای شهرستان نور رفت تا حکم قصاص قاتل فرزندش را در برابر چشم همشهری‌هايش اجرا کند در واپسين لحظات تصميمی گرفت که با بازتابی جهانی همراه شد. سامره بعد از اينکه به طرف قاتل رفت يک سيلی به گوش او زد و سپس طناب‌دار را از گردن قاتل باز کرد و گفت او را می‌بخشد. پسر اين زن که عبدالله نام داشت در سال ۸۶  در جريان نزاعی خيابانی توسط جوانی به نام بلال به قتل رسيده بود.»

اين گزارش می‌افزايد: «سامره علی‌نژاد برای مردم استانبول فردی شناخته‌شده است و همه داستان زندگی او را می‌دانند. او طناب‌دار را از گردن قاتل فرزندش در حالی‌که قرار بود در خيابان اعدام شود، باز کرد. او جايزه فرهنگی مادر سال را دريافت کرد و از احساس خود به‌عنوان مادری که قاتل را بخشيده است سخن خواهد گفت.»

بر پايه اين گزارش «مراسم تجليل از سامره علی‌نژاد به‌عنوان مادر سال در ۱۱ماه مه ‌سال‌جاری ميلادی (۲۱ارديبهشت) با حضور شهردار استانبول و جمعی ديگر از مقامات و شخصيت‌های ترکيه در مرکز فرهنگی “تورکان سايلان” در استانبول برگزار خواهد شد.»

با اين حال سامره علی‌نژاد گفته به دليل بيماری نمی‌تواند به ترکيه برود.

وی افزود: «از اينکه توانستم باعث افتخار کشورم باشم بسيار خوشحال هستم هرچند اين بخشش به خاطر خدا بود اما همين که نام کشورم در جهان به شکل مثبت برده ‌شود بسيار جای خرسندی است.»

علی‌نژاد گفت: «چند روز پيش از سفارت ترکيه با شوهرم تماس گرفتند و گفتند همسرت به‌عنوان مادر برتر در ترکيه انتخاب شده ‌است و از شما دعوت می‌کنيم در مراسم تقدير از او شرکت کنيد. شوهرم اصرار داشت برويم اما چون دچار عفونت معده شده‌ام بايد تحت‌نظر باشم و امکان اينکه بتوانم سفر بروم، وجود ندارد. من تشکر خودم را از مردم ترکيه ابراز می‌کنم و موضوع را به سفارت ترکيه هم اعلام کردم. خيلی دوست داشتم بروم و پيام آشتی و دوستی مردم ايران را برسانم اما قسمت نبود.»