«دست نوشته‌ها نمی‌سوزند»، ساخته‌ی محمد رسول‌اف، نه تنها به هیچ وجه سرگرم کننده نیست، بلکه حتی مخاطب را آزار می‌دهد زیرا بازنمایی شجاعانه‌ای از سرکوب و حذف بی‌رحمانه‌ی منتقدان و روشنفکران ایرانی است که در دهه‌ی هفتاد رخ داد. این فیلم به‌تازگی در جشنواره فیلم های برجسته (Movies that Matter) در شهر لاهه در هلند به نمایش درآمده و با استقبال خوبی هم روبه‌رو شده است.
جوهر اصلی فیلم طرح‌ریزی مرگ دسته‌جمعی نویسندگان در اتوبوسی است که به سمت ارمنستان سفر می‌کرد. این فیلم راوی سال‌های سیاه سرکوب، قتل‌های زنجیره‌ای و خودکشی سیامک پورزند٬ نویسنده و روزنامه‌نگار است. «دست نوشته‌ها نمی‌سوزند»، به صراحت از جنایات دستگاه مخوف وزارت اطلاعات علیه روشنفکران پرده برمی‌دارد.
گزارشی از نمایش این فیلم در جشنواره فیلم‌های برجسته در لاهه را می‌شنوید.
لینک صوتی را بشنوید: