خبر تلخ و تکان‌دهنده بود: حدود ۲۶۰ پناهجوی افغانستانی هنگام ورود به ایران در منطقه مرزی کله‌گان سراوان هدف تیر‌اندازی نیرو‌های نظامی جمهوری اسلامی قرار گرفتند. شمار دقیق کشته‌ها و زخمی‌شدگان روشن نیست و مقام‌های جمهوری اسلامی خبر را رسماً تایید نکردند. بسیاری از فعالان و مقام‌های پیشین افغانستان اما این «کشتار جمعی» را مصداق «جنایت علیه بشریت» خواندند.

در واکنش به کشتار سروان، زاهد مصطفا، شاعر، نویسنده و دانش‌آموخته و مدرس روزنامه‌نگاری، به زمانه می‌گوید که خبر کشته‌شدن مهاجران در مرز ایران برای افغانستانی‌ها آشنا و تکراری است، اما این بار ابعاد فاجعه هولناک بوده است؛‌ فاجعه‌ای که صرفاً نباید آن را اشتباه یک سرباز مرزی دانست و تمام سطوح تصمیم‌گیری در حکومت ایران در آن نقش داشته و مقصرند. 

او اضافه می‌کند که کشتار سراوان را همچنین باید در نسبت با موج اخیر افغانستانی‌ستیزی و فاشیسم عریان در ایران فهمید که تصویری دیگری از ایران در مقایسه با سیمای دو سال پیش آن به نمایش گذاشته است، یعنی در مقایسه با زمانی که خیزش «زن، زندگی، آزادی» در خیایان‌ها جریان داشت. 

زاهد مصطفا از همدستی حکومت تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی و جریان‌ راست‌افراطی و ضد مهاجر «ایران‌»‌گرا می‌گوید؛ و ضمن اشاره به این‌که از سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی انتظار می‌رود این فاجعه را بررسی و عاملان آن را محاکمه و مجازات کنند، مردم ایران را خطاب قرار می‌دهد؛ مردمی که دهه‌ها برای آزادی از جمهوری اسلامی تلاش کرده‌اند و طعم تلخ زیستن در سایه حکومت استبدادی را چشیده‌اند. این مردم باید ایران را نجات بدهند، نه فقط از جمهوری اسلامی، بلکه از موج فاشیستی‌ای که آن را درنوریده است. این موج فاشیستی هم آینده ایران را می‌تواند نابود کند و هم آینده منطقه را که باید عرصه هم‌گرایی باشد. 

پاسخ کامل او را به پرسش زمانه ببینید:‌

Ad placeholder