همه‌ی ما در یک قایقیم و رسیدن به آزادی مسئولیت‌پذیری می‌خواهد.
رینکه انگهاردت
جنبش اعتراضی «زن، زندگی، آزادی» منجر به آفرینش مجموعه‌ای توسط رینکه انگهاردت (Rienke Enghardt)، هنرمند هلندی، شده است. انگهاردت دانش‌آموخته‌ی نقاشی و گرافیک از آکادمی سلطنتی هنر در لاهه است. او هنرمند تجسمی است و در حوزه‌ی دیوارنگاری، چهره‌نگاری، هنر مشارکتی، و هنر جامعه فعالیت کرده است. در مورد بازتاب اعتراضات ۱۴۰۱ زنان ایران در هنر انگهاردت با او گفت‌وگو کرده‌ایم. متن زیر خلاصه و برگرفتی از این گفت‌وگو است که در اصل به زبان انگلیسی انجام شده و در سایت انگلیسی زمانه منتشر شده است.
انگهاردت از مادری هلندی و پدری اندونزیایی در شهر لاهه متولد شد. از همان نوجوانی توجه‌اش به مسائل اجتماعی در سطح جهانی جلب شد. او که به گفته‌ی خودش از وقتی به یاد می‌آورد علاقه‌مند به هنرهای خیابانی بوده و مشغول دیوارنگاری، در همین زمینه تحصیل کرد و مشغول به کار شد. در طول این سال‌ها، انگهاردت، در موارد متعددی، به صورت داوطلبانه و بدون دریافت پول همراه با هنرمندان دیگری پروژه‌های هنریِ متعددی را ناظر به اعتراضات و نابرابری‌های اجتماعی در نقاط مختلف جهان به انجام رسانده است. از زبان خود او، دلیل علاقه‌اش به اعتراضات اجتماعیِ غیر اروپایی به این دلیل است که «من از مزیت موقعیت جغرافیایی‌ام در جهان آگاهم و به همین دلیل خودم را در برابر آن‌چه در دنیا می‌گذرد مسئول می‌دانم و معتقدم که برای نجات دنیا باید دنبال ایجاد تغییرات بزرگ بود». او به اعتراضات زنان در ایران توجه نشان داد، از آن‌رو که زنان ایرانی در برابر آزادی مسئولیت‌پذیر بودند و خواهان تغییرات گسترده.
از نظر رینکه انگهاردت، جوانانی چون نیکا، سارینا، و آرمیتا کسانی بودند خواهان تغییر که با شجاعتی که در راه آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی صرف کردند دیگران را، حتی بسیار دورتر از جایی که در آن به دنیا آمدند و کشته شدند، به تفکر و عمل واداشتند.
انگهاردت که به گفته‌ی خودش علاقه دارد تا هنر را به منظور برجسته‌کردن مشکلات اجتماعی به زمینه‌های اجتماعی پیوند بزند، باور دارد که هنر می‌تواند باعث تقویت روحیه‌ی امیدواری در مردم شود. او منشأ الهام در آثارش را خود زندگی و انسان‌ها و موضوع محوری در تمام کارهایش را آزادی و برابری می‌داند. از همین‌رو است که انگهاردت به جنبش زن، زندگی، آزادی اهتمام داشته است، چراکه به نظر او اعتراضات زنان ایران اعتراضاتی بود که بر خود زندگی و انسان‌ها ارج گذاشت و بر آزادی و برابری تأکید داشت.
به گفته‌ی انگهاردت، او اعتراضات زن، زندگی، آزادی را در هنرش بازتاب داد از آن‌رو که معترضان زن ایرانی جوانانی بودند که در چنگال استبداد راهی برای رسیدن به آزادی و برابری جست‌وجو می‌کردند.
+نیکا، سارینا، آرمیتا، و همه‌ی آنانی که برای آزادی زندگی کردند و درگذشتند، در طول زندگیِ کوتاه‌شان توانستند جهان‌های انسانیِ مختلفی را به هم پیوند بزنند و از طریق مبارزه‌شان این نکته را یادآوری کردند که اگرچه زمینه و سابقه‌ی ما با یکدیگر متفاوت است، اما همه‌ی ما با یکدیگر برابریم.»
از نظر او، جوانانی چون نیکا، سارینا، و آرمیتا کسانی بودند خواهان تغییر که با شجاعتی که در راه آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی صرف کردند دیگران را، حتی بسیار دورتر از جایی که در آن به دنیا آمدند و کشته شدند، به تفکر و عمل واداشتند. انگهاردت در جایگاه هنرمندی که به مسائل جهانی علاقه‌مند است و در جغرافیاهای مختلفی کار کرده است معتقد است «همه‌ی ما در یک قایقیم و رسیدن به آزادی مسئولیت‌پذیری می‌خواهد». مسئولیتی که زنان و جوانان ایرانی از زیر بار آن شانه خالی نکردند.
«آزادی همه چیز است و برای همه
برای آنانی که نیازمند آنند
آزادی ساده است و پیچیده
آزادی آزاد است
آزادی اتحاد است.»
برای آشنایی بیش‌تر با کارهای انگهاردت، رجوع کنید به: