جنبش دانشجویی طرفدار فلسطین تضعیف نشده است. بهگزارش خبرگزاری فرانسه در پاریس پلیس بار دیگر سهشنبه ۱۸ اردیبهشت / ۷ مه در مقابل محوطه تاریخی «مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس» (Sciences Po Paris) برای پراکنده کردن تجمعهای اعتراضی مداخله کرد.
شامگاه سهشنبه، پلیس دانشجویانی را که در «همبستگی با غزه» و «علیه سرکوب جنبشهای دانشجویی طرفدار فلسطین» یک سالن آمفیتئاتر دانشگاه سوربن پاریس را اشغال کرده بودند، بیرون کرد. منابعی به خبرگزاری فرانسه گفتند که آنها حدود ۱۰۰ نفر بودند و ستاد فرماندهی پلیس از دستگیری ۸۸ نفر از آنها خبر داد.
در حالیکه ارتش اسرائیل روز سهشنبه تانکهایی را در رفح واقع در جنوب غزه مستقر کرده و کنترل گذرگاه مرزی را به دست گرفت، فعالان دانشجویی در اعتراضهای تازه خود با شعار «رفح، رفح، ما با شما هستیم»، قصد داشتند دولتها را تحت فشار قرار دهند.
اعتراضهای دانشجویان از هلند تا سوئیس
در پی اعتراضهای گسترده در دانشگاههای آمریکا، در هفتههای اخیر در دانشگاههای اروپا نیز اعتراضهای مشابهی رخ داده است.
در آمستردام، پلیس یک اردوگاه دانشجویی در دانشگاهی در آمستردام را از دوشنبه شب تا صبح سهشنبه برچید و ۱۲۵ نفر از معترضان را بازداشت کرد. آنها از دانشگاه خواسته بودند همه روابط خود را با اسرائیل قطع کند.
بر اساس تصاویری که شبکه تلویزیونی اناواس (NOS) هلند پخش کرد، پس از آنکه دانشجویان از ترک محوطه دانشگاه خودداری کردند، مأموران پلیس حوالی ساعت ۴ بامداد سهشنبه با باتوم به آنها حمله کردند و چادرهایشان را تخریب کردند. پلیس در بیانیهای گفت: «تظاهرات حالت خشونتآمیزی به خود گرفت.»
اما صبح چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت / ۸ مه رسانههای هلندی گزارش دادند که معترضان طرفدار فلسطین یکی از محوطههای دانشگاه آمستردام (UvA) را اشغال کردهاند. پلیس آمستردام هم در بیانیهای اعلام کرد که دانشگاه آمستردام برخلاف رویدادهای عصر دوشنبه از معترضان نخواسته است که تظاهرات را متوقف کنند.
در آلمان، اعتراضهای دانشجویی در حال حاضر در مقیاس کوچکتری برگزار شد و عمدتاً در برلین، لایپزیگ و کلن متمرکز بود.
صبح سهشنبه، در برلین بین ۶۰ تا ۸۰ نفر در محل دانشگاه آزاد برلین، یکی از معتبرترین دانشگاههای این کشور، کمپ اعتراضی برپا کردند و سپس توسط پلیس از محل خارج شدند.
چادرها، پرچمهای فلسطین و بنرهایی با مضمون «اعتصاب مقاومت است» در محوطه چمن دانشگاه نصب شده بود. گونتر تسیگلر، رئیس دانشگاه آزاد برلین اشغال محوطه دانشگاه توسط دانشجویان را «غیرقابل قبول» توصیف کرد و از «خسارتهای مادی» ابراز تأسف کرد.
در اتریش، دهها نفر روز سهشنبه در مقابل پردیس دانشگاه وین چادرهایی همراه با شعارهایی در دفاع از فلسطین برپا کردند که روی آن نوشته شده بود «مقاومت بینالمللی است» یا «اسرائیل میکُشد، اتحادیه اروپا [به آن] میپیوندد».
در سوئیس، جنبش دانشجویی طرفدار فلسطین با اشغال اماکن دانشگاهی در لوزان و همچنین زوریخ و ژنو گسترش یافت.
مدارس عالی معتبر بسیج شدند
روز سهشنبه جنبشی که هفته گذشته آغاز شد به مدرسه عالی معتبر پلیتکنیک فدرال لوزان (EPFL) گسترش یافت. گروهی از دانشجویان طرفدار فلسطین اعلام کردند که تصمیم گرفتهاند تالار این مؤسسه عالی را «بهطور مسالمتآمیز» اشغال کنند. یک سخنگوی دانشگاه به خبرگزاری فرانسه گفت که دهها نفر در این اقدام شرکت داشتند.
دانشجویان خواستار «بایکوت آکادمیک» مؤسسههای اسرائیلی هستند. آنها روز دوشنبه در بیانیهای مطبوعاتی همچنین نوشتند که خواهان آتشبس در غزه، بازگرداندن بودجه آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک (اونروا) و پایان «اشغال و آپارتاید» هستند.
در مؤسسه فنآوری فدرال زوریخ (ETH) نیز اقدام مشابهی صورت گرفت و پیش از ظهر سهشنبه دهها دانشجو در سالن ورودی مؤسسه تحصن کردند. قبل از اینکه پلیس این دانشجویان را تخلیه کند آنها فریاد میزدند «فلسطین آزاد». پوستری را هم روی زمین قرار داده بودند که روی آن نوشته شده بود «نه به فنآوری برای نسلکشی». در ژنو، گروه هماهنگی «فلسطین- دانشگاه ژنو» (CEP-UnigGe) نیز حوالی ظهر سهشنبه سالن دانشگاه ژنو را تصرف کرد.
نمیدانم چرا در همه جای دنیا جنگ حماس با اسرائیل را جنگ فلسطینیها با اسرائیل خطاب میکنند مگر حماس نماینده فلسطینیهاست آن هم حماسی که خود آلت دست حکومت اسلامی است حکومتی اسلامی که نه تنها هیچ مشروعیتی بر ملت خود ندارد بلکه ۴۵ سال است دشمنی دشمن قسم خورده مردم خودش میباشد
چرا یک بار حماس به خاطر کشتاری که در هفتم اکتبر به راه انداخت محکوم نمیشود چرا سرسختی حماس در آزاد نکردن گروگانهاو پافشاری در ادامه جنگ که موجب ورود اسرائیل به رفح و پیامدهای خونین آن است در هیچ اعتراضی مطرح نشده آیا این تظاهرات در آمریکا و حالا در اروپا را میتوان قائم به ذات و مستقل دانست اگر چنین است پس چرا در هیچ کدام از این تظاهرات از محکومیت جمهوری اسلامی و حماسی به عنوان یک پای جنگ سخنی به میان نمیآید جنگ اسرائیل و فلسطینیها با بسته شدن نطفه اسرائیل در سال ۱۹۴۸ آغاز شد ولی نه به این وسعت و نه با این کشتار، زمانی تمام کشورهای عربی پشت فلسطینها بودند درگیر جنگ با اسرائیل ولی این چنین فجایع مرگباری به وجود نیامد مگر در زمان رادیکالترین حامیان فلسطین جمال عبدالناصر و یا ناصر عرفات تاریخ از این کشتار یاد میکند اصلاً چرا انور سادات با بینش عمیق سیاسی نظامیش از جنگ پای پس کشید انهم با این منطق که ما نه سلاح آمریکایی میخواهیم و نه جنگ با اسرائیل او دوست مردم فلسطین بود و این روزها را پیش بینی میکرد به همین خاطر از جنگ فاصله گرفت همانطور که قبلاً گفتم اگر حماس دوست مردم ایران بود بادیدن کوچکترین روزنه امید به صلح و مواجه شدن پایکوبی مردم غزه در ویرانههایشان وبر سر گور عزیزانشان هرچه سریعتر به فکر پایان جنگ میافتاد دانشجویان جهان متمدن باید انقدر بدانند که سرنوشت جنگ نه در خیابانهای نیویورک و پاریس که در پشت میز مذاکره جنگ افروزان و چنانچه به سرانجام نرسد در ویرانهها و بهتر بگویم قبرستان رفح تعیین خواهد شد
alefmimmim / 08 May 2024