قیام ژینا و جنبش «زن، زندگی، آزادی» نقطه عطفی بود در استمرار و پافشاری مردم ایران و به ویژه زنان برای دستیابی به حقوق برابر، عدالت و گذار از جمهوری اسلامی؛ زنانی که هر روز با روش‌های گوناگون و البته مسالمت‌آمیز در حال مبارزه با رژیمی تمامیت‌خواه هستند.
پاییز ۱۴۰۲ اخبار و ویدیوهایی از یک دختر دبیرستانی به نام آرمیتا گراوند منتشر شد. دختر ۱۷ سالهای که پس از بی‌هوش شدن در مترو، حدود یک ماه در بیمارستان فجر تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش در کما بود و سپس جان باخت. او به دلیل نداشتن مقنعه در مترو با افرادی بر سر حجاب درگیر شده و او را هُل دادند که در نتیجه آن به زمین می‌افتد و سرش به یک میله آهنی برخورد می‌کند.
۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در حاشیه مراسم چهلم آرمیتا، اخباری در خصوص بازداشت یک شهروند به اسم مایسا (فاطمه) اکبری منتشر شد.
مایسا اکبری، زنی ۲۲ ساله اهل شمال ایران است که به شغل آرایشگری در تهران مشغول است. او چهلم آرمیتا گراوند تصمیم گرفت برای همراهی با خانواده او بر سر مزار آرمیتا حاضر شود. مایسا اکبری در خلال مراسم توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. به گفته منابع مطلع در این مراسم چندین نفر دیگر هم بازداشت شدند که در این میان تنها هویت مایسا اکبری منتشر شد.
مایسا اکبری ۱۰ روز را در انفرادی بازداشتگاه ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی گذراند. به گفته منابع مطلع، اکبری با وجود بیماری و دردهای فراوان در ناحیه سینه از دریافت دارو و خدمات پزشکی محروم مانده بود. او در زمان بازداشت چندین مرتبه مورد خشونت فیزیکی و کلامی بازجویان و عوامل بازداشتگاه قرار گرفته است.
پس از ۱۰ روز انفرادی، دادسرا حکم تبرئه مایسا اکبری را صادر کرد و او آزاد شد.
بهمن ۱۴۰۲ ابلاغیه‌ای برای مایسا اکبری صادر شد که در آن از او خواسته شده بود ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ در دادسرای «شهید مقدس اردبیلی» یا همان دادسرای امنیتی اوین حاضر شود. اکبری به محض حضور در دادسرا بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
مایسا اکبری در طول بازداشت با وجود دردهای فراوانی در ناحیه سینه از خدمات پزشکی و دریافت دارو محروم بود. به رغم اعتراض‌های او و درخواست برای انتقال به بیمارستان، مسئولان زندان از اعزام اکبری به مراکز درمانی خودداری کردند.
در زمان بازداشت مایسا اکبری در زندان اوین، فایل صوتی‌ای از تماس تلفنی او با خانواده‌اش منتشر شد که مایسا در آن می‌گوید:
یک حکومت با تمام نیروهایش از من هراس دارد؛ پس من به خودم افتخار می‌کنم.
مایسا اکبری سرانجام پس از ۲۵ روز بازداشت، در ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ از زندان اوین با وثیقه یک میلیارد و سیصد میلیون تومانی آزاد شد.
او پس از آزادی از زندان برای درمان به پزشک مراجعه کرد و با دادن آزمایش‌های مختلف متوجه شد که دردهای او در زندان به دلیل ابتلا به سرطان پستان بوده است.
مایسا به همین خاطر به‌زودی باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
پرونده مایسا اکبری با وجود ابتلا به بیماری سخت سرطان همچنان باز بوده و در انتظار صدور حکم است.
شهروندان دیگری هم با وجود ابتلا به بیماری‌های سخت از جمله سرطان، زندانی و تحت شکنجه قرار گرفته اند. آرش صادقی و سمانه نوروز مرادی تنها دو نمونه هستند که با وجود سرطان در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس شدند.
دی‌ماه ۱۴۰۲ صفحه اینستاگرامی نرگس محمدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین خبر از افزایش فشارهای امنیتی بر زنان زندانی داد. به نوشته اکانت اینستاگرام نرگس محمدی، بیش از ۲۰ تن از زنان بند سیاسی در زندان اوین با وجود وخامت وضعیت جسمی‌شان و ابتلا به بیماری‌های سرطان، لوپوس، پارکینسون، تومور مغزی و قلبی از اعزام به بیمارستان و دریافت مرخصی درمانی محروم مانده‌اند.
در سالهای اخیر زندانیان سیاسی بسیاری از جمله ساسان نیک‌نفس، بکتاش آبتین، بهنام محجوبی و جواد روحی در زندان جان خود را از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچگاه مسئولیتی در قبال جان باختن این زندانیان سیاسی نپذیرفت.