به مناسبت سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی و یک‌سالگی انقلاب زن، زندگی، آزادی، پلتفرم دموکراتیک ایران نشستی را در روزهای ۳۰ سپتامبر و اول اکتبر۲۰۲۳ / ۸ و ۹ مهر ۱۴۰۲ در شهر کلن آلمان برگزار کرد. این نشست تحت نام و شعار «بر بنیان فلسفه زن، زندگی، آزادی متحد شویم، تشکل یابیم، مبارزه را گسترش دهیم و انقلاب را به سرانجام برسانیم» برگزار شد.
پلتفرم دموکراتیک ایران خود را یک نهاد سیاسی ـ مدنی دموکراتیک و سکولار معرفی می‌کند که «برای استقرار جامعه‌ای آزاد و عاری از تبعیض و نابرابری در تمامی عرصه‌های طبقاتی، ملی و جنسیتی» فعالیت می‌کند.
درباره این نشست با بهنام زارعی، از برگزارکنندگان و اعضای پلتفرم دموکراتیک ایران گفت‌وگو کردیم. او به زمانه گفت که در یک سال گذشته این جنبش در خیابان بوده و فراز و فرودهایی داشته است و این کنفرانس در بخشی از کار خود به بررسی دستاوردهای این جنبش برای مردم ایران می‌پردازد. به گفته آقای زارعی همچنین تلاش خواهد شد که مشکلات و کمبودهای جنبش را تا زمان حال مورد ارزیابی قرار دهد و در مورد یک آلترناتیو دموکراتیک پس از رفتن جمهوری اسلامی نیز بحث و تبادل نظر خواهد شد. زارعی همچنین در مورد نحوه دعوت از سخنرانان هم گفت که تلاش شده ترکیب متنوعی از نمایندگان مردم تحت ستم در این دو روز حضور داشته باشند.
در ابتدای این نشست پیام پلتفرم دموکراتیک ایران توسط مهتاب محبوب، مترجم و پژوهشگر علوم اجتماعی قرائت شد. این پیام با اشاره به اولین سالگرد جمعه خونین زاهدان با این پرسش آغاز می‌شود که «با وجود مقاومت سراسری مردم ایران، چرا جنبش ژن، ژیان، ئازادی در کردستان و بلوچستان به اوج خود رسیده و رژیم بیشترین فشارها را در این دو منطقه وارد می‌کند؟» و در ادامه نیز به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد:
زیرا که وضعیت کردستان و بلوچستان، اوج تخریب جمهوری اسلامی در طی چهل سال اخیر و میراثی به‌جامانده از دیکتاتوری شاهنشاهی است. کردستان و بلوچستان، آخرین سنگرهای مبارزه برای دموکراسی در ایران هستند، زیرا که نظام دولت-ملت حاکم در طی قرن گذشته هر آنچه را که داشته اند، غارت نموده است. تنها چیز باقی مانده برای این دو ملت تاریخی ایران، زنجیرهایشان، صدای زنجیرهایشان، گریه مادران و پدران داغدیده‌شان، صدای شکنجه‌های فرزندانشان و صدایشان برای فریاد آزادی است. چیزی که حکومت با تمام خشونت خالصی که به کار برده است نتوانسته است آن را خفه نماید.
در بخش دیگری از این پیام هم با اشاره به جنبش زن، زندگی، آزادی آمده است:
انقلاب ژن، ژیان،ئازادی تنها محصول بنیان‌های مادی نیست. این انقلاب یک انقلاب فکری و آگاهانه است. این انقلاب محصور اندیشه‌های چپ دهه هفتاد میلادی مبتنی تنها بر عدالت اجتماعی، و یا اندیشه‌های لیبرالی مبتنی تنها بر آزادی‌های فردی نمانده است. این انقلاب یک انقلاب ریشه‌ای فکری جهت رسیدن به تمام حقوق بنیادی انسان معاصر در تمام جزئیات تمامیت زندگی، نه تنها وجود معنوی و عملی انسان، بلکه کل موجودات و نظام پیرامون اوست.
متن کامل این پیام را اینجا بخوانید و یا در زیر بشنوید:
کنفرانس در روز اول با برگزاری دو نشست ادامه یافت. اجرای نشست اول با موضوع «معضلاتی که جنبش ژن ژیان ئازادی، در ایران با آن روبرو است» به عهده ساناز عظیمی‌پور و سونیا کیخسروی بود.
روژین موکریان، دانشجوی دکترای علوم سیاسی و از اعضای پژاک با موضوع واقعیت ستم ملی و نقض حقوق ملل غیر فارس در ایران در این نشست حضور داشت. او در صحبت‌های خود به پروسه «ملت‌سازی» و «دولت‌سازی» پرداخت و گفت هیچ‌گونه ملت‌سازی بدون اعمال خشونت امکان‌پذیر نیست. او درباره اینکه چطور این خشونت و توسط چه فشارهای اقتصادی و چه سیاست‌های اقتصادی و چه سیاست‌های جرم‌انگارانه‌ای اتفاق می‌افتد سخن گفت. ببینید
میثم آل‌مهدی، فعال کارگری و سازمان‌دهنده اعتصاب‌ها و اعتراض‌های کارگری در مورد مصادره نام کشته‌شدگان اعتراض‌های ملی با نگاه طبقاتی، و نقش انواع مختلف ستم در رادیکال کردن جامعه سخن گفت. او از جمله اشاره کرد که مبارزه فقط مبارزه طبقاتی نیست و مبارزه وجودی است؛ کسانی که وجودشان انکار و جرم‌انگاری می‌شود از بدو تولد تبدیل به متهم می‌شوند.
شادی امین، فعال سیاسی و حقوق بشر به‌ویژه در حوزه کوییرها با موضوع «ستم جنسی-جنسیتی در ایران» در این نشست حضور داشت. او بیشتر در مورد این موضوع سخن گفت که بسیار اهمیت دارد که همین امروز به افرادی که «اقلیت» خوانده می‌شوند، پرداخته شود. او گفت فکر نکنید چون مسائل مهم‌تری امروز وجود دارد نباید از ستم جنسی و جنسیتی سخن نگفت. امین گفت کورجنسیتی نگاه کردن به انقلاب، خطر انقلاب آتی است. ببینید
منصور سهرابی، اگرواکولوژیست و پژوهشگر بوم‌شناسی و محیط زیست در مورد «تخریب محیط زیست در ایران» صحبت کرد. او از این گفت که چطور تبعیض‌های نژادی تاثیرش را در غالب سیاست‌گذاری محیط زیستی نشان می‌دهد و کجاها محیط زیست بیشتر و به نفع چه کسانی تخریب می‌شود. سهرابی همچنین مواردی از تخریب‌های محیط زیستی را در جغرافیای ایران برمبنای تبعیض اتنیکی برشمرد. ببینید
رها ثابت سروستانی، فعال مدنی و پژوهشگر فوق دکترا در موسسه مطالعات پیشرفته در دانشگاه تورکو – فنلاند با موضوع «واقعیت ستم مذهبی زیر لوای سیستم تئوکراتیک در ایران» در این نشست حاضر بود. او این پرسش را مطرح کرد که اساسا اقلیت و اکثریت کیست و با این پرسش این برچسب‌ها را زیر سوال برد. او این روند دگری‌سازی را به روش‌های مختلف توضیح داد. ببینید
به محتوای این نشست در ادامه گوش دهید:
نشست دوم در روز اول توسط شیرین آسا و دیمن سهرابی مدیریت و اجرا می‌شد. عنوان این نشست ««دستاوردها و مسائل پیش روی جنبش ژن ژیان ئازادی در ایران» بود.
عادل الیاسی، جامعه‌شناس و عضو کمیتە مرکزی کوملە سازمان کردستانی حزب کمونیست ایران در مورد تحول‌های فکری و اجتماعی و فرهنگی برگشت‌ناپذیر بعد از خیزش زن، زندگی، آزادی در ایران صحبت کرد. او از قدرت ایدئولوژی‌زدایی جنبش زن، زندگی، آزادی و از اینکه چگونه یک جنبش سیاسی با یک انقلاب اجتماعی فرهنگی پیوند می‌خورد، سخن گفت. ببینید
روزبه مصلح، آهنگساز، خواننده و تولیدکننده آثار موسیقی در مورد «دستاوردهای هنری و ادبی جنبش زن، زندگی، آزادی» سخن گفت. او به پیوند هنر و انقلاب اشاره کرد. او گفت رژیم به رغم تلاشش هرگز نتوانسته طبیعت ذاتی هنر که پرسشگری و ساختارشکنی است را کنترل کند، چرا که پروسه خلاقانه بنیان خلق اثر هنری است. ببینید
الهه صدر، فعال چپ، فمینیست و مشاور در امور مهاجران و پناهندگان در ارتباط با «جایگاه نیروهای چپ، دموکراتیک و آزادی‌خواه در درون جنبش زن، زندگی، آزادی» سخن گفت. او از تقاطع سه ستم گفت که باعث رقم خوردن جنبش ژینا شد. اشاره خانم صدر به زن بودن، کورد بودن و شیعه نبودن ژینا بود. او همچنین از توده‌ای‌بودن جنبش ژینا و سه گسل نسلی، جنسیتی و ملیتی گفت. سه عاملی که به باور او باعث یک زلزله در سپهر اجتماعی و سیاسی ایران شدند. ببینید
ستار رحمانی، استاد دانشگاه و فعال حقوق معلمان و کارگران در این نشست در مورد «درک ضرورت سازمان‌یافتگی اجتماعی، به عنوان نیروی اصلی تحول و انقلاب» سخن گفت. او از همبستگی‌های صنفی موجود نمونه‌هایی آورد و به مبارزه‌های صنفی معلمان در دو دهه گذشته اشاره کرد و مشخصه‌های آن را برشمرد. ببینید
عباس منصوران، فعال سیاسی و کارشناس میکروبیولوژی و اِپیدمیولوژی به موضوع «شکستن توهم ناجی بودن نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری» پرداخت. او در سخنان خود مروری تاریخی بر کاپیتالیسم و برده‌داری مدرن داشت. او جنبش جاری را ادامه‌ای از جنبش‌ها برای رهایی دانست و به واکاوی این ایده خود پرداخت. ببینید
به محتوای این نشست در ادامه گوش دهید:
روز دوم با نشست «راهکارها و آلترناتیوهای جنبش ژن ژیان ئازادی» آغاز شد. شیرین آسا و الهه صدر گردانندگان این نشست بودند.
مریم فتحی، عضو شورای رهبری کژار در اروپا با موضوع اکولوژی اجتماعی و اکوفمینیسم صحبت کرد. او در صحبت‌های خود تاکید داشت که مسأله محیط زیست باید فراتر از معضلی محلی و منطقه‌ای دیده شود و در کنار هر مبارزه دیگری باید مسأله حفظ محیط زیست هم در نظر و جدی گرفته شود.
مراد عظیمی، فعال سیاسی با موضوع دموکراسی مستقیم و نامتمرکز در این نشست حضور داشت. او با نگاهی به تاریخ دموکراسی مدرن و سرمایه‌داری بحث خود را در این نشست پیش برد.
بهرام رحمانی، نویسنده و فعال سیاسی سخنران بعدی این نشست بود که در ارتباط با «اقتصاد اجتماعی مبتنی بر عدالت اجتماعی» سخن گفت. او در این گفتار آمارهای گوناگونی ارائه داد از تمرکز ثروت در دست یک اقلیت ثروتمند که به گفته او نشان از تشدید فاصله طبقاتی در جهان دارد. ببینید
شقایق نوروزی، فمینیست و هنرمند با موضوع «آزادی زن مبنای آزادی جامعه» در این نشست حضور داشت. او به اهمیت توجه به بحث آزادی زنان و کوییرها در کنار هم تاکید کرد. نوروزی در ادامه گفت به نظر او اگر در جامعه‌ای مسأله کوییر حل شود، درصد بالایی از مشکلات فرهنگی جامعه حل شده است. او گفت در انقلاب ژینا یک پتانسیل فمینیستی جدی وجود داشت. ببینید
دیاکو مرادی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق‌بشر با موضوع «رفع ستم ملی و حیات مسالمت‌آمیز » در این نشست حضور داشت. او از تجربه زیسته خود در شهر نقده و از چگونگی همزیستی مسالمت‌آمیز گروه‌های مختلف اجتماعی گفت.
مهتاب محبوب، مترجم و پژوهشگر علوم اجتماعی با موضوع «شهروند آزاد، تضمین حق حیات آزاد برای همه افراد و گروه‌های اجتماعی» سخن گفت. او در سخنان خود به مفهوم شهروند و حق شهروندی پرداخت و از میزان دسترسی هر شهروند به حق شهروندی براساس سلسلسه مراتب قدرت گفت. ببینید
به محتوای این نشست در ادامه گوش دهید:
پایان بخش برنامه این نشست دو روزه یک تریبون آزاد برای احزاب، سازمان‌ها و افراد بود.
