صد و یازدهمین کنفرانس سالانه سازمان بین‌المللی کار (ILO) روز دوشنبه پنجم ژوئن در ژنو آغاز به کار کرد و تا ۱۶ ژوئن ادامه خواهد یافت.
حکومت اسلامی امسال هم هیاتی از نمایندگان تشکل‌های کارگری فرمایشی را که در سرکوب مزدی کارگران، غارت منابع صندوق تامین اجتماعی، سرکوب مبارزات کارگران در واحدهای تولیدی و جلوگیری از ایجاد تشکل‌های کارگری همدست حکومت هستند، راهی ژنو کرده است.
فعالان کارگری و ایرانیان آزادیخواه سویس با تشکیل یک کمیته آکسیون اعتراضی ۹ ژوئن را سازماندهی کردند. این اقدام با حمایت سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری مواجه شد. شرکت کنندگان در آکسیون خواستار اخراج هیات «کارگری» اعزامی حکومت اسلامی شدند.
زمانه در ارتباط با آکسیون اعتراضی ژنو و خواست شرکت کنندگان، با علی مبارکی فعال کارگری و عضو کمیته برگزارکننده گفتگو کرده است.
عضو کمیته برگزارکننده تظاهرات درباره هدف این فعالیت‌ها می‌گوید:
«این فعالیت‌ها برای آگاهی‌رسانی به نهادهای بین المللی صورت گرفته تا گوششان را باز کنند و بدانند در ایران چه اتفاقی در جریان است. بدانند که کارگران ایران مانند برده‌های مزدی کار می‌کنند و با حقوق‌های شرم‌آور ۱۰۰ دلاری، ۲۰۰ دلاری در ماه کار می‌کنند. تشکل‌های کارگری آزاد نیستند. نمایندگان کارگران در زندان هستند. معلمان در زندان هستند.»
مبارکی می‌افزاید:
ما دیروز اطلاعیه‌های زیادی درباره وضعیت کارگران ایران منتشر کردیم که به اطلاع نمایندگان کارگری شرکت‌کننده در کنفرانس رسیده است. ما همه نامه‌ها، گزارشات و مسایل مربوط به نقض حقوق کارگران ایران را در یک پرونده جمع‌آوری کرده ایم. پرونده در اختیار نمایندگان سندیکاها و اتحادیه‌های حامی کارگران ایران قرار گرفت. آن‌ها پرونده را به درون اجلاس بردند تا مستقیما در اختیار آی ال او قرار دهند و راجع به آن صحبت کنند.
تظاهرات جمعه ۹ ژوئن ساعت یازده صبح در محل میدان ملل مقابل مقر سازمان ملل در ژنو آغاز شد. این میدان محل آمدوشد هیات‌های نمایندگی کارگری و تشکل‌های دمکراتیک شرکت کننده در کنفرانس است.
گروهی از فعالان کارگری، ایرانیان آزادیخواه و حامیان جنبش کارگری ایران و نمایندگانی از ۱۹ سندیکا و اتحادیه کارگری از کشورهای مختلف از جمله فرانسه، بریتانیا، دانمارک در تظاهرات شرکت داشتند.
یکی از مسایل ما اخراج نمایندگان قلابی، نمایندگان اطلاعاتی، نمایندگان امنیتی است که سربازان خامنه‌ای هستند. خودشان می‌گویند ما فدایی رهبریم. این‌ها را به عنوان نمایندگان کارگری به سالن‌ها می‌فرستند تا ایران را گل و بلبل نشان دهد.
علی مبارکی
به گفته‌ی علی مبارکی، ابتدا نمایندگان اتحادیه‌ها و سندیکاهای کشورهای مختلف به زبان فرانسه و انگلیسی صحبت کردند. آن‌ها حمایتشان را از مبارزات کارگران ایران اعلام کردند و خواهان آزادی کارگران، معلمان و همه زندانیان سیاسی و برسمیت شناختن آزادی تشکل‌های کارگری شدند. این نمایندگان گفتند وضعیت کارگران ایران را به اطلاع نمایندگان کارگری سراسر جهان که در اجلاس شرکت کرده اند، می‌رسانند.
علی مبارکی در پاسخ به این پرسش زمانه که آیا اطلاع دارد اتحادیه‌های کارگری در جلسات آی ال او هم درباره وضعیت کارگران ایران صحبت کرده و یا اقدامی کرده باشند؟ گفت:
یکی از اهداف ما این بود که اتحادیه‌ها با مسایل و مشکلات کارگران ایران آشنا بشوند. ما سال‌هاست این فعالیت را انجام می‌دهیم و آن‌ها خودشان وضعیت کارگران ایران را به درستی می‌فهمند. درباره شکنجه و زندان در ایران مطلع هستند. مثلا الان دو تا از اعضای سندیکاهای فرانسه در ایران در زندان هستند.
مبارکی در ادامه می‌گوید: «یکی از مسایل ما اخراج نمایندگان قلابی، نمایندگان اطلاعاتی، نمایندگان امنیتی است که سربازان خامنه‌ای هستند. خودشان می‌گویند ما فدایی رهبریم. این‌ها را به عنوان نمایندگان کارگری به سالن‌ها می‌فرستند تا ایران را گل و بلبل نشان دهد. در حالی که وظیفه نمایندگان واقعی کارگری این است که مشکلات کارگران را در اینجا مطرح کنند»
عضو کمیته برگزارکننده تظاهرات ژنو با ذکر این که کسانی که به عنوان نمایندگان کارگران از ایران می‌آیند نیروهای امنیتی، اطلاعاتی و سرکوبگران کارگران هستند ادامه می‌دهد:
ما این‌ها را افشا کردیم و گفتیم تا اخراج این نمایندگان قلابی ایستاده ایم. راهکارهای قانونی‌اش را هم می‌دانیم. و داریم در این جهت تلاش می‌کنیم. به همین خاطر است که هر چه تعداد سندیکاها و اتحادیه‌های خارجی، نمایندگان تشکل هاکه با ما هم جهت و همبسته شوند، بیشتر باشد آن‌ها در نهایت از طریق سندیکاهای جهانی که مسیول رسیدگی به صلاحیت نماینده‌های کارگری هستند اقدام می‌کنند و صلاحیت نمایندگان اعزامی حکومت را رد می‌کنند. ما تلاش می‌کنیم که این اتفاق بیفتد.
علی مبارکی تاکید دارد که کارگران ایران برای رسیدن به حقوق‌شان راه سختی در پیش دارند و موفقیت آن‌ها مقدور نیست «مگر از طریق همین حمایت‌ها، و همراهی مبارزه کارگران با جنبش زن، زندگی، آزادی که کارگران و مردم بتوانند با کمک یکدیگر این حکومت را سرنگون کنند.»
پیش از این شماری از سندیکالیست‌ها و کنش‌گران کارگری و کارگران داخل ایران خواهان اخراج هیأت اعزامی جمهوری اسلامی به سازمان بین‌المللی کار شده بودند.
رضا شهابی، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه که در زندان است، در این باره نوشته بود:
ماموران امنیتی را که به عنوان نمایندگان کارگران ایران به سازمان جهانی کار فرستاده اند، در هیئت مدیره سازمان جهانی کار یا در کمیته‌های کارگری و غیره نپذیرید، خواهان اخراج آن‌ها باشید، در انظار عمومی خواستار آزادی کلیه کارگران و فعالین صنفی زندانی باشید، اجرای کامل مقاوله نامه‌های سازمان جهانی کار بخصوص در رابطه با حق سازمانیابی، مذاکرات جمعی و آزادی تشکل را مطالبه کنید.