دوشنبه ۱۱ اردیبهشت، اول ماه مه، کلکتیوهای کنش‌گران ایرانی چپ‌گرای ساکن خارج از کشور با فراخوانی مشترک در راهپیمایی‌ها و تجمع‌های روز جهانی کارگر در ۱۴ شهر از شش کشور اروپا و آمریکای شمالی شرکت کردند.
اعضای این پلتفرم فرامحلی کلکتیوهای چپ مستقل ایرانی ــ که برخی اعضای غیرایرانی نیز دارند ــ می‌گویند که هدف‌شان اعلام «موضعی مترقی و انقلابی علیه سرمایه‌داری، فاشیسم، مردسالاری و به نام “زن، زندگی، آزادی”» بوده است. ویدیوی زیر تصویرهایی از این اقدام مشترک از برخی شهرها را در خود دارد:
این کلکتیوها در فراخوان‌شان برای این آکسیون مشترک با حمایت از اعتصاب‌های کارگری جاری در ایران می‌نویسند:
در آستانه‌ی روز جهانی کارگر و در حالی‌که آتش بحران‌های معیشتی، زیست‌محیطی، و اجتماعی بیش از گذشته زبانه می‌کشد و زندگی‌های ما را به کام نابودی می‌برد، بازپس‌گیری حق حیات‌مان، مستلزم بازشناسیِ قدرتِ ما در مقام طبقه‌ی کارگر و پیکار همه‌جانبه علیه سرمایه‌داری‌ست. سلاح ما در این نبرد اعتصاب، سازماندهی و بازپس‌گیریِ زمان کار و تن‌ها و زندگی‌های‌مان از چنگالِ سرمایه‌داران است. و در مقابل ما، سلاحِ سرمایه‌داریْ چیزی نیست جز فاشیسم، مردسالاری و نظامی‌گری روزافزون؛ چنان‌که این روزها در ایران و سودان و فرانسه دیده‌ایم، تا از خاطر نبریم که از “شمال تا جنوب جهانی”، همه‌ی ما ساکنین سرزمین واحدی هستیم به‌نام “سرمایه‌داری”.
متن کامل این فراخوان را اینجا دانلود کنید
شعار اصلی اقدام مشترک کلکتیوهایی که در تظاهرات روز جهانی کارگر در آمستردام، برلین، برمن، بروکسل، بیلفلد، پاریس، دورتموند، سیاتل، فرانکفورت، گوتینگن، منچستر، میلان، ونیز و یوتبوری برای حمایت از انقلاب ژینا و کارگران ایران حضور یافتند، «علیه سرمایه‌داری، فاشیسم، و مردسالاری؛ به نام “ژن، ژیان، ئازادی”» بود.
آنها جایی دیگر در فراخوان‌شان می‌نویسند:
سرمایه‌داری می‌کوشد با توسل به مردسالاری، زنان را در زنجیر کارِ بی‌دستمزد خانگی یا فرایندهای ارزان‌سازی و بی‌ثبات‌سازی نیروی کارشان به بند بکشد؛ همچنان که مهاجران را با ابزار نژادپرستی و مکانیسم‌های فاشیستی به کف هِرم نیروی کار تبعید می‌کند و از مشارکت در زیست اجتماعی محروم‌شان می‌سازد؛ و یا ازطریق برتری‌جویی ملی و ستم ملی، سلب‌مالکیت و محرومیت را بر انبوهی از انسان‌ها تحمیل می‌کند. همه‌ی این ابزارها و مکانیسم‌ها، استثمار و ستم مضاعف را به‌ضرر آزادیِ زن و زندگی بازتولید می‌کنند. و ما حادترین نمودهای آن را در زندان تاریخیِ عظیمی که جمهوری اسلامی برپا کرده با گوشت و پوست‌مان تجربه کرده‌ایم؛ و اینکه چگونه ساختار ویژه‌ی جمهوری اسلامیْ تضادها و پیامدهای ستم‌بار عام سرمایه‌داری را به کران‌های ضدانسانی و زندگی‌ستیز آن رسانده است.
این اقدام مشترک همچنین با پیام حمایت شماری از کارگران مبارز ایران درباره مبارزات طبقاتی، چشم‌انداز انقلابی و ضرورت همبستگی محلی همراه بود. در این پیام آمده است:
رفقا صدای ما را از جغرافیای ایران می‌شنوید؛ جایی که زنان، ملل تحت ستم و طبقه‌ی کارگر طی قیام انقلابی ژینا فضای جدیدی برای مبارزه علیه سرمایه‌داری مردسالار گشوده‌اند و با دلاوری وصف‌ناشدنی، خفقان نظام سیاسیِ پشتیبان آن را به چالش کشیده‌اند. امید ما از این مبارزات هم سیراب می‌شود: از عزم و شور ستمدیدگانی که با وجود همه‌ی سرکوب‌ها بارها و بارها به خیابان آمدند، تا به جهانیان نشان دهند که اگرچه دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران پیکر ما را به بند کشیده، اما روح مبارزه‌‌ی ما اسیرشدنی نیست.
متن کامل این پیام را اینجا دانلود کنید
همچنین همبستگی با مبارزانِ سودانی و فرانسوی در مبارزات جاری‌شان از محورهای این مشارکت هماهنگ بود.
در زیر تصویرهای دیگری از این اقدام مشترک را می‌بینید:
