در گزارش جهانی آب سال ۲۰۲۳ آمده است که ۲,۳ میلیارد نفر از جمعیت جهان، یعنی از هر چهار نفر یک نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که دچار تنش آبی هستند. این گزارش می‌گوید هفت کشور از ۱۰ کشور خاورمیانه و شمال آفریقا بیشترین تنش آبی را دارند. در این کشورها، میانگین سطح تنش آبی ۸۲۰ درصد است و این به معنای آن است که برداشت سالانه آب هشت برابر بیشتر از تأمین آب از منابع تجدیدپذیر است.
دریاچه ارومیه از نمادهای خشکی دریاچه‌ها در خاورمیانه است. بنا به این گزارش در آینده این مشکل به مناطقی گسترش خواهد یافت که در آن‌ها آب هنوز به وفور در دسترس است.
در یکی از آخرین اظهار نظرها در رابطه با وضعیت آب در ایران داریوش مختاری، از کارشناسان حوزه آب به خبرگزاری ایلنا گفت که سرزمین ایران وارد دوره کمیابی بلندمدت منابع آبی شده است:
با توجه به اینکه همچنان بارش‌های سالیانه از میانگین بارش‌های بلندمدت پی در پی کمتر و کمتر می‌شود، با اندکی چشم‌پوشی می‌توان گفت اقلیم و جغرافیای ایران کم‌کم وارد یک مرحله کم‌آبی پایدار می‌شود و یا به تعبیری می‌توان گفت کشور وارد دوره‌های خشکی و کمیابی منابع آب در بلندمدت شده است.
او گفت که کمیابی آب به معنای کمبود بلندمدت و مزمن منابع آب در کشور است و «جزء ویژگی‌های پایدار یک اقلیم یا گستره جغرافیایی می‌شود».
دسترسی ناعادلانه به آب، فقر را در بخش‌های حاشیه‌نشین جامعه تداوم می‌بخشد. به این ترتیب زمینه توسعه اقتصادی شتاب‌زده‌ای را فراهم می‌کند که در پی منافع کوتاه مدت، به قیمت مصرف بی‌رویه منابع طبیعی و تخریب سلامت اکوسیستم است.
کارتون انتخابی این هفته با عنوان «آخرین قطره» کاری است از هالیت کورتولموش آیتوسلو، کارتونیست بلغارستانی ساکن ترکیه. منبع این اثر سایت CartoonMovement است.
