داوود رضوی بدون معالجه از بیمارستان به زندان بازگشت: تحمل آن‌همه فشار را نداشتم

یک روز پس از انتقال دست و پا بسته به بیمارستان، و پس از آن که به شدت تحقیر شد، داوود رضوی بطور کتبی خواستار بازگشت به زندان شد. او به شدت بیمار است و ماموران زندان از تهیه داروی تجویز شده توسط پزشکان نیز خودداری کرده‌اند.

داوود رضوی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه متولد تهران و کارگر بازنشسته است. او بارها در ارتباط با فعالیت‌های صنفی خود بازداشت، به قید وثیقه ازاد شده و باز با پرونده سازی جدید دستگیر شده است.

داوود رضوی آخرین بار روز ۵ مهر ماه ۱۴۰۱ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او در حال حاضر در زندان بزرگ تهران زندانی است و هنوز بلاتکلیف است. اواخر اسفند ۱۴۰۱ سندیکای شرکت واحد خبر داد داوود رضوی که ۱۷۰ روز در بلاتکلیفی زندانی است «به دلیل شرایط دوران بازجویی و انفرادی‌های طولانی» شدیدا بیمار است. خونریزی دستگاه گوارش باعث ضعف شدید جسمی و افت فشار خون او شده است. مسئولان زندان با مرخصی درمانی او مخالفت کردند و خود نیز اقدامی برای درمان داوود رضوی انجام ندادند.

۱۵ فروردین ۱۴۰۲ به دنبال وخامت وضعیت جسمی، داوود رضوی را با پابند و دست بند به بیمارستان منتقل کردند و در بیمارستان چنان او را مورد آزار قرار دادند و تحقیر کردند که از خیر مداوا گذاشت و با نوشتن نامه‌ای خواستار بازگشت به بیمارستان شد.

منبع مطلع به زمانه می‌گوید:

او را با پابند و دست بند به شکلی که به صلیب کشیده بودند به بیمارستان بردند. فکر کنید یک شخص ۶۵ ساله که مرتب باید برود دستشویی، کسی که کلید قفل دست و پای رضوی را داشته کلید را شب با خودش می‌برده تا این که سرباز به او اطلاع بدهد کلید را بیاور بازکن تا برود دستشویی. و او یکی دو ساعت بعد با کلید می‌آمده. این وضعیت باعث شد استرس شدیدی به داوود رضوی وارد شود. او گفت این همه استرس را نمی‌توانم تحمل کنم. برگردم در زندان مریض باشم خیلی بهتر از این است که اینهمه استرس را تحمل کنم.

با بازگشت داوود رضوی به زندان تکلیف معالجه او چه می‌شود؟ منبع مطلع می‌گوید:

هیچ کاری در بیمارستان برایش انجام نشده. فقط دیشب که در بیمارستان بوده پزشکان معاینه‌اش کردند و آزمایشات را انجام دادند. پزشک گفت با این شرایط حتما باید آندسکوپی بشوی اما خودش گفت چون شرایط اینجور است نمی‌مانم. دکتر برایش دارو نوشت اما گویا که دارو را برایش تهیه نکرده‌اند. گفته‌اند می‌رویم بهداری زندان اگر در بهداری زندان دارو باشد بهت می‌دهیم و در غیر اینصورت باید خانواده دارو را برایت تهیه کند.‌

به گفته‌‌‌ی منبع مطلع، خانواده با او تنها تماس تلفنی دارند. دیدارهاشان هم کابینی بوده و دیدار حضوری ندارند. حتی در روز دادگاه اجازه ندادند داوود رضوی با خانواده‌اش از نزدیک صحبت کند.

هنوز اتهام داوود رضوی به طور رسمی به او اعلام نشده است. منبع مطلع به زمانه می‌گوید: «هیچ اطلاع رسمی درباره اتهامات او به خانواده‌اش نداده‌اند. گویا او به اقدام علیه امنیت ملی و اجتماع و تبانی متهم است.» او درباره وضعیت پرونده داوود رضوی گفت: «وکیل داوود رضوی قبلا صالح نیکبخت بود. ایشان هنوز وارد پرونده نشده‌اند. صالح نیکبخت اصلا به دادگاه نرفت زیرا قاضی پرونده، قاضی صلواتی است و گفتند آقای صلواتی احتمال دارد من را نپذیرد. خانواده وکیل دیگری گرفتند که او پرونده را دیده. ولی هیچ حکمی روی پرونده نداده‌اند.»

سندیکای شرکت واحد در اعلامیه‌ای به تاریخ ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ درباره رفتار ماموران امنیتی با داوود رضوی نوشت:

به هر دو دست و پای داود رضوی دستبند و پابند زده‌اند و در واقع وی را به صلیب کشیده‌اند. انگاری که ایشان با چنین رفتارهای غیر انسانی و مجرمانه مرتکب قتل و یا اختلاس‌های سنگین شده، هرچند با اختلاسگران و دزدان اقتصادی این رفتار را نمی‌کنند و آنها همیشه آزادانه در این مملکت می‌خورند و زندگی می‌کنند و به مردم هم اهانت میکنند، ولی برای تحقیر و به سخره کشیدن یک کارگر حق طلب از هر نوع رفتارهای غیرانسانی کوتاهی نمی‌کنند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تحقیر و آزار داوود رضوی را محکوم کرده و خواستار رسیدگی فوری به وضعیت سلامتی و آزادی بی قید و شرط عض هیات مدیره سندیکای شرکت واحد شده است.