هشت مارس، روز جهانی زن، یادآور یک جنبش سیاسی و اجتماعی است؛ جنبشی که زمینه‌های آن در نیمه دوم قرن نوزدهم شکل گرفت و موج‌های پی در پی آن بخشی مهم را تاریخ قرن بیستم و ابتدای قرن بیست و یکم را به خود اختصاص دادند.
در سال ۱۹۷۵ بود که سازمان ملل متحد روز هشت مارس را به عنوان روز جهانی زن به رسمیت شناخت. از آن پس، این روز یادآور تعهدی اجتماعی برای توجه به حقوق و جایگاه نیمی از جامعه است.
خواست اصلی زنان از همان ابتدا رنگ و بویی سیاسی داشت. برخورداری از حق رای، رفع تبعیض، برابری در حقوق انسانی و در ادامه حقوق اجتماعی مربوط به کار و معیشت در جریان مبارزات طولانی برای زنان به دست آمد. و البته هنوز در بسیاری از نقاط جهان موضوع مبارزه است.
روز جهانی زن یادآور همین تلاشها، مبارزات و دستاوردهای زنان به‌ویژه طی قرن گذشته برای رسیدن به موقعیت‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برابر در جامعه است. مبارزات برای آزادی و برابری زنان همچنان ادامه دارد، و بخشی از این مبارزات ذیل سرفصل بازنمایی و تصویر زن جای می‌گیرند.
موضوع عکسهای پیش‌رو بازنمایی زنان در روزمرگی خیابان‌هاست. عکس‌ها همزمان هنجارهای اقتصادی و تجاری در به «تصویر» کشیدن زنان و مکانیسم‌های اجتماعی دستکاری خودانگیخته، غیرسازماندهی‌شده و روزمره (و غالبا مردانه) این تصاویر در خیابان را نشان می‌دهند؛ دست‌کاری‌هایی که کارکردشان تصاحب، حذف، هیولا یا حیوان‌سازی یا تغیرشکل و مثله‌کردن سیمای زن است. ما در جهانی زندگی می‌کنیم که تصویر «زن» همچنان از مهم‌ترین میدان‌های تضاد تخیل اجتماعی است. عکسهای پیش‌رو با نمایش لایه‌‌های مختلف برهم‌کنش این تخیل، ما را دعوت می‌کنند برای بازاندیشی در مورد این سوال قدیمی که چرا سیما زن و تصویر همچنان موضوع تشویش و ناراحتی اجتماعی است؟
عکس در طول سال گذشته در خیابان‌های پاریس و برلین و رم گرفته شده‌اند.
