مسئولان حکومت اسلامی مدام سناریوی نخ‌نمای خود را در برابر اعتراضات مردمی تکرار می‌کنند: جدا کردن «معترضِ» آرام از «آشوبگرِ عامل دشمن». ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم و از عاملان اصلی کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، بار دیگر در جلسه امروز چهارشنبه ۲ آذر هیئت دولت همین روایت را تکرار کرد و گفت: «دولت برای شنیدن حرف معترض و مخالف گوش شنوا دارد، اما اعتراض با آشوب و اغتشاش تفاوت دارد. اغتشاش هم مانع گفت‌وگو و هم مانع هر نوع توسعه‌یافتگی است و مردم انتظار دارند با آن برخورد قاطع شود.» او نگفت کدام «مردم» خواهان سرکوب مخالفان هستند. رئیسی «ناامنی» را خط قرمز دولت دانست و گفت: «امنیت و آرامش زیربنای رشد و پیشرفت کشور و فعالیت‌های علمی، اقتصادی و کسب و کارهای مردم است که دستگاه‌های مسئول باید به آن توجه ویژه داشته باشند.» او نگفت زمانی که «آرامش» برقرار بود مسئولان جمهوری اسلامی چه کاری برای «رشد و پیشرفت کشور» کرده‌اند که اکنون ناآرامی‌ها مانع از آن شده است.