وبسایت فارسی سازمان عفو بین‌الملل، با هدف بالا بردن دسترسی به اطلاعات درباره نقض حقوق بشر در ایران، آغاز به‌کار کرد. این وبسایت جدید قرار است نمایی از فعالیت‌های عفو بین‌الملل برای دستیابی به عدالت، برابری و آزادی در سراسر جهان ارائه دهد.
رها بحرینی، حقوق‌دان و پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل در گفت‌وگو با زمانه، از راه‌اندازی یک بخش ویژه در این وبسایت، مربوط به پرونده کشتار تابستان ۱۳۶۷ خبر داده است.
او در همین زمینه می‌گوید:
«در وبسایت فارسی عفو بین الملل، بخش مربوط به کشتار ۶۷ راه اندازی شده که در آن بخش، حدود ۲۵ اسلاید با موضوع انکار کشتار ۶۷ توسط مقامات جمهوری اسلامی به‌صورت گاه شمار منتشر شده است و آخرین اسلاید آن هم مربوط به حمید نوری است.»
به‌گفته این حقوق‌دان، استراتژی انکار کشتار ۶۷ توسط مقامات جمهوری اسلامی ایران، شباهت زیادی به شیوه انکار حمید نوری در دادگاه دارد:
«اگر به سیر این انکارها نگاه کنیم، می‌بینیم که تا چه میزان میان گفته‌های حمید نوری در دادگاه سوئد و استراتژیِ انکار مقامات جمهوری اسلامی در سطح بین المللی، شباهت وجود دارد. مقامات حکومت ایران در داخل کشور اما یک رویکرد متفاوت نسبت به کشتار ۶۷ پیش برده‌اند و به‌نحو دیگری حقایق را تحریف کرده‌اند.»
پرونده حمید نوری معروف به عباسی، ۵۹ ساله، دادیار سابق زندان گوهردشت کرج و متهم به دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی در ایران در دهه ۶۰، در حال حاضر در یک دادگاه در سوئد در حال رسیدگی است.
او در تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۱۹/ ششم آبان ۹۸ به محض ورود به خاک سوئد در فرودگاه آرلاندای استکهلم بازداشت شد و بر اساس آنچه دادستانی سوئد اعلام کرده، اتهامش «نقض قوانین بین‌المللی از طریق جنایت علیه بشریت و قتل» به دلیل شرکت در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در ایران است.
بیش از سه دهه پیش یعنی در فاصله بهار تا تابستان ۱۳۶۷ با دستور مستقیم روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی و با عاملیت هیأتی چهار نفره متشکل از حسینعلی نیری (حاکم شرع وقت)، مرتضی اشراقی (دادستان وقت)، ابراهیم رئیسی (معاون وقت دادستان و رئیس جمهوری فعلی) و مصطفی پورمحمدی (نماینده وقت وزارت اطلاعات در زندان اوین) که بعدها به «هیأت مرگ» معروف شد، هزاران زندانی سیاسی در ایران به جوخه‌های اعدام سپرده شدند.
به‌دلیل پاسخگو نبودن مسوولان جمهوری اسلامی، پس از گذشت بیش از سه دهه هنوز شمار دقیق جان‌باختگان این کشتار مشخص نیست. محل دفن هزاران نفر از این زندانیان سیاسی هم از دید افکار عمومی همچنان پنهان مانده است.
سازمان عفو بین‌الملل در اطلاعیه‌ای که به‌مناسبت رو نمایی از سایت فارسی خود صادر کرده است، اعلام کرده همچنان پرونده این کشتار را پیگیری خواهد کرد:
«در این وبسایت، خوانندگان می‌توانند به گزارش‌های عفو بین‌الملل درباره جنایات علیه بشریت سابق و ادامه‌دار مرتبط با کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ دسترسی پیدا کنند.»
گذشته از این موارد، بر پایه اعلام این سازمان حقوق بشری، وبسایت فارسی همچنین مستندات عفو بین‌الملل درباره سرکوب‌های مرگبار حکومت در جریان اعتراضات آبان۹۸ و اعتراضات اخیر سال ۱۴۰۰ و دیگر پرونده‌های نقض حقوق بشر در ایران را در بر خواهد گرفت.
دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل درباره راه اندازی این سایت گفته است:
«این وبسایت در زمانی آغاز به کار می‌کند که ایران در یک بحران حقوق بشری عمیق و رو به وخامت گرفتار آمده است، بحرانی که در نتیجه آن صدها نفر سالانه به دنبال محاکمه‌های ناعادلانه با حکم اعدام رو به رو شده‌اند، از جمله کسانی که در زمان دستگیری کودک بوده‌اند و هزاران نفر فقط به خاطر باورها یا فعالیت‌های مسالمت‌آمیزشان تحت آزار و تعقیب قرار گرفته یا خودسرانه بازداشت شده‌اند. در عین حال، هزاران خانواده که عزیزان‌شان توسط مقامات و مسوولان ایران کشته شده یا قهرا ناپدید شده‌اند، هنوز در انتظار روشن شدن حقایق و برقراری عدالت هستند.»
به‌گفته او، مقامات ایران، حقوق مدافعان حقوق بشر و دگراندیشان و مخالفان سیاسی را که علیه سرکوب و بی‌عدالتی سخن می‌گویند به شکلی فجیع نقض کرده و معترضانی را که به‌خیابان می‌آیند گلوله‌باران می‌کنند و مسبب مرگ و جراحت‌های جدی می‌شوند:
«وبسایت فارسی تازه‌ی ما شعله‌ای خواهد بود برای بررسی و افشای این جنایات و نور تاباندن بر آن‌ها.»
سازمان عفو بین‌الملل همچنین در توئیتر خود درباره تاریخ تاسیس این سازمان نوشته است:
«سازمان عفو بین الملل در سال ۱۳۴۰ شمسی (۱۹۶۱ میلادی) بر این مبنا تأسیس شد که مردم در کنار یکدیگر قدرتمند هستند و می‌توانند جهان را تغییر دهند.»
عفو بین الملل در حال حاضر با بیش از ۱۰ میلیون عضو برای آزادی ده‌ها هزار نفر که در نقاط مختلف جهان به دلیل عقاید یا فعالیت‌های صلح‌آمیز زندانی شده‌اند، تلاش می‌کند.