کاهش قدرت خرید مردم، عدم تحقق سهم ۲۵ درصدی تعاون در اقتصاد کشور، اتکا به بودجه سازمان تامین اجتماعی در حوزه بهزیستی، تبعیض بین صندوقهای مختلف بازنشستگی، نارضایتی در بخش درمان و بیمهها و سرانجام افزایش بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی از مهمترین چالشهای وزارت کار و رفاه اجتماعی است. حجتالله عبدالملکی، وزیر پیشنهادی برای تصدی وزارت کار و رفاه اجتماعی در دولت سیزدهم دوشنبه، یکم شهریور در جلسه بررسی صلاحیتها در مجلس شورای اسلامی ادعا کرد که نیمی از عمرش را در کارهای اجرایی سپرده کرده است. او گفت:
«تمام مدیران نامربوط، فاسد و رانتی در اسرع وقت شناسایی و برکنار خواهند شد. مدیران متعهد و انقلابی منصوب خواهند شد. امروز روز عمل است. رسانههای معاند علیه من فعالاند چون میدانند با فساد مبارزه میکنم. پشتیبانی رهبری و رییس جمهوری و مجلس را هم داریم.»
از کار تولیدی با یک میلیون تومان تا لامبورگینی ایرانی
عبدالملکی از چهرههای نزدیک به جبهه پایداری و از «نظریهسازان» اقتصاد مقاومتی و از مخالفان پیوستن ایران به FATF و برجام است. او در توییتر نوشته بود:
«با یک میلیون تومن هم میشود کار تولیدی کرد. حتماً میپرسید چگونه؟! حق دارید! آموزش ندادهایم!»
عبدالملکی در اردیبهشت ۱۴۰۰ در گفتوگوی ویژه خبری شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ادعا کرده بود که اقتصاد ایران «بازتر» از اقتصاد چین است. او درباره ضرورت حمایت از خودروسازان داخلی گفته بود یکی از دلایل رشد صنعت خودروسازی در کره جنوبی این است که در پارکینگها را طوری طراحی کردهاند که خودروهای آمریکایی از آن عبور نکنند. او ادعا کرده بود که چند جوان ایرانی موفق به تولید یک دستگاه «لامبورگینی ایرانی» شدهاند. مهمترین پیشنهاد او اما تغییر کاربری زمینهای کشاورزی است که ممکن است زمینهساز غارت منابع طبیعی شود. این موارد در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی مطرح نشد.
سیاستبافی و نظریهپردازی به جای پرداختن به چالشهای اصلی
محمد موحد، نماینده موافق وزیر پیشنهادی کار در کابینه عضو هیأت مرگ گفت: دولت رئیسی از بهترین دولتهای تاریخ جمهوری اسلامی خواهد بود و وزرای او از بهترین و برجستهترین و کارکشتهترین وزاری تاریخ انقلاب هستند.
هاجر چنارانی، نماینده نیشابور در مخالفت با حجتالله عبدالملکی گفت:
«ایشان برنامهای ۷۷ صفحهای ارائه دادند که ۳۰ صفحه آن تصویر است که راهکار تئوری و نظری است. برنامههای نظری عبدالملکی بر اساس سیاستهای توسعه اشتغال و آمایش سرزمینی و دستورات رهبری است. تنها برنامههای بهزیستی که حوزه تخصصی ایشان است، قابل قبول است.»
عبدالحسین روح الامینی، نماینده تهران در مخالفت با حجتالله عبدالملکی وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت:
«جای سیاستبافی و نظریهپردازی و تئوریسازی نیست. آقای عبدالملکی شاید به عنوان یک داور موفق مسابقه میدان خوب درخشیدند اما اشراف و استعداد کافی برای این وزارتخانه را ندارند. گفته میشود بعضیها شب قبل از ارائه کابینه یک جای دیگری بودند اما صبح برای یک وزارتخانه دیگری معرفی شدند. آقای عبدالملکی پختگی لازم را ندارد.»
علی اکبر بسطامی نماینده ایلام در دفاع از عبدالملکی گفت:
«این جوان انقلابی با عملکردهای بسیار مثبت در حوزه اشتغال و کارآفرینی و صندوقهای بازنشستگی و هر جایی که مسئولیت داشته به نحوی عمل کرده است که ریاست جمهوری با شناختی که از ایشان دارد، او را انتخاب کرده است. والله بالله تالله، به اسماء الهی عبدالملکی شب و روز در کنار مردم و محرومین بوده است. دست همه عزیزان را به گرمی می فشارم برای اینکه این برادر عزیز را برای خدمت به مردم به مسئولیت این وزارتخانه انتخاب کنید؛ قطعا او از شاگرد اول های مکتب امام و رهبری است.»
آنچه که مطرح نشد مهمترین چالشهای وزارت کار و رفاه اجتماعی بود: اتکا به بودجه سازمان تامین اجتماعی و بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی.
درباره میزان بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی رقمهای مختلفی اعلام شده. در مجموع میتوان گفت دولت بالغ بر ۳۰۰ تا ۳۴۰ هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکار است. بخشی از این بدهی نتیجه پرداخت نکردن سهم دولت از حق بیمه بیمهشدگان و بخش دیگری هم محصول بیمههای تکلیفی است که حق بیمه سهم کارگر و کارفرما آن برعهده دولت است.