ملاله یوسف‌زی، فعال پاکستانی حقوق زنان و برنده جایزه نوبل صلح در سال ۲۰۱۴ ترس خود را از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان در مقاله‌ای در نیویورک تایمز ابراز کرد. در این مقاله، یوسف‌زی آینده زنان افغان و وضعیت خودش در سال ۲۰۱۲ را که از حمله طالبان در پاکستان جان سالم به‌در برد، مقایسه کرده و نوشته است:
«من مانند بسیاری از زنان، از آینده خواهران افغان خود می‌ترسم.»
ملاله یوسف‌زی افزوده است:
«دختران و زنان جوان افغانستان بار دیگر در موقعیتی قرار گرفته‌اند که من در آن قرار داشتم: ناامید از این که هرگز به آن‌ها اجازه داده نشود به کلاس درس برگردند یا کتابی در دست بگیرند.»
ملاله یوسف‌زی، دختر ۲۴ ساله پاکستانی در اکتبر ۲۰۱۲ به دلیل تلاش‌هایش برای دفاع از حق آموزش و پرورش دختران، در راه بازگشت از مدرسه توسط طالبان هدف گلوله قرار گرفت و تا پای مرگ پیش رفت.
ترور ملاله توجه جهان را به فعالیت‌های این نوجوان در زمینه دفاع از حقوق بشر جلب کرد و از آن پس او توانست کارزار بزرگ‌تری را برای دفاع از حق تحصیل کودکان و به‌ویژه دختران آغاز کند.
او در سال ۲۰۱۳ به دلیل فعالیت‌‌هایش برای سخنرانی به مجمع عمومی سازمان ملل متحد دعوت شد و در آن‌جا گفت به طالبان اجازه نخواهد داد که او را به سکوت مجبور کنند.
ملاله همچنین توانست جایزه ساخاروف، جایزه حقوق بشری اتحادیه اروپا، را به‌دست آورد.
او در مقاله خود در نیویورک تایمز به واکنش جامعه بین‌المللی برای کمک به زنان و دختران افغان اظهار امیدواری کرده و نوشته است:
«آن‌ها (زنان و دختران افغان) خواهان حفاظت، آموزش، آزادی و آینده‌ای هستند که به آن‌ها وعده داده شده بود. ما نمی‌توانیم آن‌ها را ناامید کنیم و زمانی برای هدر دادن نداریم.»
ملاله یوسف‌زی در حال حاضر با خانواده‌اش در انگلستان زندگی می‌کند و فارغ‌التحصیل دانشگاه معتبر آکسفورد است.
او می‌نویسد:
«من امروز می‌توانم از زندگی‌ام راضی باشم. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه در سال گذشته و شروع به ترسیم حرفه خود، نمی‌توانم تصور کنم همه چیز را از دست بدهم و به زندگی‌ای که توسط افراد مسلح دیکته می‌شود بازگردم.»
زمانی که طالبان در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بر افغانستان حکومت کردند، مدارس دخترانه تعطیل شد، زنان نمی‌توانستند تنها به مسافرت بروند یا کار کنند، و مجبور بودند در بیرون از خانه برقع بپوشند. زنان اجازه نداشتند تنها از خانه بیرون بروند و یک «محرم» باید هنگام خروج از خانه آن‌ها را همراهی کند. شلاق و اعدام، از جمله سنگسار برای زنا، در میدان‌های شهرها و ورزشگاه‌ها انجام می‌شد.
با بازگشت به قدرت طالبان در افغانستان، بسیاری از کشورها و سازمان‌های حقوق بشری از وضعیت بد دختران و زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان روز گذشته، سه‌شنبه ۲۶ مرداد / ۱۷ اوت در نشست خبری خود گفت طالبان به زنان اجازه می‌دهند درس بخوانند و کار کنند اما «مطابق با شریعت اسلام». او روشن نکرد که برداشت طالبان از «شریعت اسلام» چیست. همین مسئله تردیدها در مورد تغییر در دیدگاه‌های طالبان نسبت به حقوق زنان را بیشتر کرده است.