روز پنج‌شنبه ۲۴ تیر/ ۱۵ ژوئیه شهروندان بهائی در سراسر جهان با بر پا کردن یک توفان توئیتری خواستار پایان دادن به پروپاگاندا و نفرت‌پراکنی‌های حکومت جمهوری اسلامی ایران علیه شهروندان بهائی شدند.
در طول ۴۲ سال گذشته، حکومت ایران با استفاده از تریبون‌های مختلف، از صدا و سیما گرفته تا دیگر پایگاه‌های رسانه‌ای و منبرهای مساجد و …، کوشیده فضای افکاری عمومی در پهنه اجتماعی-سیاسی را علیه باورمندان به دیانت بهائی مخدوش کند.
این نفرت‌پراکنی و بهائی‌ستیزی رسمی از سوی حکومت و باز گذاشتن دست افراد و نهادهایی که به این فضای دیگری‌ستیز دامن می‌زنند، منجر به مجموعه‌ای گسترده از نقض حقوق، تبعیض، بی‌عدالتی و ناشهروندسازی بهائیان شده است.
در مورادی نیز دامنه این بهائی‌ستیزی به اعدام توسط حکومت یا قتل بهائیان توسط دیگر شهروندان کشیده شده است.
شهروندان بهائی و کاربران شبکه‌های اجتماعی با استفاده از هشتگ‌های #ایران_بدون_نفرت و #StopHatePropaganda (پروپاگاندای نفرت را متوقف کنید) نسبت به موج گسترده نفرت‌پراکنی در ایران علیه شهروندان بهائی اعتراض کرده و خواستار توقف آن شدند.
سیمین فهندژ، نماینده دفتر بین‌المللی بهائیان در ژنو، با انتشار فیلمی از محسن قرائتی، از روحانیون نزدیک به حاکمیت ایران که تشویق به کشتن بهائیان می‌کند، نوشت:
«کدام “رهبر دینی” مردم را به کشتن دعوت می‌کند؟ نفرت‌پراکنی [نه] تنها بر اساس قوانین بین‌المللی ممنوع است بلکه بر اساس روابط سالم انسانی اشتباه است. ما ایرانی بدون نفرت می‌خواهیم.»
شادی بیضایی، نویسنده و شاعر درباره تجربه‌اش از بهائی‌ستیزی نوشت:
«خواهرم سه بار در طول تحصیل به خاطر بهائی بودن از مدرسه اخراج شد. سه بار به خانه برگشت بدون اینکه اجازه داشته باشد به مدرسه برگردد. این نامه وقتی نوشته شده که فقط ۱۹ روز از شروع سال تحصیلی می‌گذشته.»
رضا اکوانیان، فعال حقوق بشر با انتشار فیلمی از پیام ولی، شهروند بهائی که برادر برزگ او افشین ولی زمانی که تنها ۱۲ سال داشت به دلیل نفرت‌پراکنی کشته شد، چنین نوشت:
«پیام ولی، شهروند بهائی با انتشار ویدیوئی خواستار توقف نفرت‌پراکنی علیه بهائیان شده است. افشین ولی، برادر او سال ۱۳۶۹ زمانی که تنها ۱۲ سال داشت به دلیل نفرت‌پراکنی به قتل رسید و پیکرش در چاه قنات انداخته شد.»
- بیشتر بخوانید: افشین ولی، کودک ۱۲ ساله بهائی، قربانی نفرت‌پراکنی
بر اساس اصل ۱۲ قانون اساسی تنها دین رسمی در ایران اسلام و شیعه جعفری اثنی عشری است و این دین الی‌الابد غیر قابل تغییر است و مذاهب چهارگانه اهل سنت دارای احترام ذکر شده‌اند.
بر اساس اصل ۱۳ قانون اساسی، مسیحیت، یهودیت و آیین زرتشتی، اقلیت‌های دینی شناخته شده‌اند که برابر با قانون اجازه انجام امور و مراسم دینی خود را دارند.
این ادیان رسمی بر طبق قانون اساسی از حقوق مدنی و سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران برخوردار هستند اما در عمل به جز پیروان اسلام -به طور مشخص شیعیان-، در باقی موارد نقض حقوق پیروان ادیان به شکلی فراگیر صورت می‌گیرد.
علاوه بر این چهار دین رسمی، ادیان و مذاهب دیگری همچون بهائیت، بابیت، مندایی (صبی)، یارسان، ایزدی، سیک، رائلیان و … در ایران وجود دارند که هیچ‌کدام به رسمیت شناخته نمی‌شوند و از هر گونه حقوق شهروندی و قانونی محروم هستند.
احمد شهید، گزارشگر سابق حقوق سازمان ملل در امور ایران نوشت:
«نباید هیچ‌وقت نفرت‌پراکنی علیه هیچ‌کس را نادیده بگیریم. از ایران می‌خواهم تبلیغات نفرت‌پراکنانه علیه بهائیان را متوقف کند.»
شبنم طلوعی، بازیگر ایرانی در توئیتر خود درباره تجربه‌اش از بهائی‌ستیزی در دوران مدرسه نوشت:
«اولین بار که به دلیل سوالم در مورد حقوق اقلیتها، گزارش شد که مشکوکم و اخراج شدم ۱۱ سالم بود. ۲۲سال بعد مردی به من میگفت: «”شماها” را از بچگی برای جاسوسی اسرائیل تربیت می‌کنند.کاری میکنیم که برای خرید یک نان به دردسر بیفتی. هنوز هم بچه‌ها اخراج می‌شوند و بزرگ‌ها ممنوع‌الکار.»
مصطفی دانشجو، وکیل دادگستری و از درویشان گنابادی که خود سابقه زندان و تبعیض به دلیل اعتقادات مذهبی دارد، در حمایت از بهائیان نوشت:
«ایران بدون نفرت یعنی ایران برای همه ایرانیان. ایران بدون نفرت یعنی زیست مشترک همه اقوام و پیروان ادیان و مذاهب و دگراندیشان.»
مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان هم با انتشار عکسی از شهرزاد نظیفی، شهروند بهائی و قهرمان موتورکراس زنان ایران، نوشت:
«تصور کنید! در اوج حرفه خود به دلیل باورتان زندانی شدید. با شهرزاد نظیفی آشنا شوید، قهرمان موتورکراس ایران. جمهوری اسلامی ایران او را به جرم اقدام علیه امنیت ملی به هشت سال زندان محکوم کرده است. در حقیقت به دلیل اعتقادش به بهائیت.»
اقلیت بهائی در ایران از جمله اقلیت‌های دینی است که بیشترین نقض حقوق و سرکوب در قبال آنها هم از سوی حکومت و هم از سوی جامعه صورت می‌گیرد. بهائیان از همان آغازین روزهای انقلاب اسلامی جزو اولین گروه‌هایی بودند که مورد شدیدترین سرکوب‌ها قرار گرفتند. بهائیت نه تنها در ایران به رسمیت شناخته نمی‌شود، بلکه آنها از انجام مراسم دینی و عبادی، حقوق شهروندی، حق تحصیل و استخدام در مراکز و ادارات دولتی محروم هستند.
طی چهار دهه گذشته بسیاری از اعضای جامعه بهائی در ایران اعدام شده‌اند، تعدادی توسط حکومت شامل ناپدیدسازی قهری شده‌اند و همچنان بسیاری از بهائیان به دلایل مختلف بازداشت و به اتهاماتی همچون عامل کشورهای متخاصم، کفر، اقدام علیه امنیت ملی به احکام سنگین زندان محکوم می‌شوند یا در موراد متعددی املاک و مستغلات آنها توسط حکومت مصادره می شود.
کامبیز غفوری، روزنامه‌نگار در حمایت از بهائیان نوشت:
«نگذاریم ظلمی که در دهه‌های گذشته بر گروه‌های بزرگی از ایرانیان به دلیل عقاید و باروهایشان رفته، تکرار شود. حقوق تمام شهروندان برابر است و هیچ‌کس برابرتر(!) نیست.»
پِن بدگلی، بازیگر آمریکایی با پیوستن به این کارزار، با انتشار ویدیوئی از خود نوشت:
«امروز به کمپین علیه نفرت‌پراکنی با همراهی مردم در سراسر جهان پیوستم. اعضای باورمند به بهائیت در ایران هدف تبلیغات نفرت‌پراکنانه توسط رسانه‌های دولتی خودشان قرار می‌گیرند. به نفرت‌پراکنی پایان دهید».
عمار ملکی، استاد دانشگاه در دانشگاه تیلبورخ هلند، با انتشار عکسی از پدرش محمد ملکی و محمد نوریزاد نوشت:
«هفت سال پیش، محمد ملکی و محمد نوریزاد به دیدار جمعی از جوانان بهائی محروم از تحصیل رفتند، خاضعانه زانو زدند و گفتند آمده‌اند تا “از طرف انسان‌گرایان، نوع‌دوستان، آزادگان، خداباوران و ایرانیان پاک‌نهاد” از ظلمی که بر آنها میرود پوزش بخواهند.»
نفرت‌پراکنی علیه بهائیان تنها محدود به رسانه‌های حکومتی نیست، بلکه رهبران و مقام‌های جمهوری اسلامی بارها در اظهار نظرهای مختلفی علیه بهائیان نفرت‌پراکنی کرده و آنها را با عباراتی همانند «نجس» و «عامل صهیونیست» معرفی کرده‌اند.
در جلد سوم کتاب صحیفه خمینی، صفحه ۲۳۷، بنیانگذار انقلاب اسلامی بهائیان را این‌گونه توصیف می‌کند:
«این طایفه ضاله، کافر و نجس هستند و ازدواج با آنها مجاز نیست و به حمام مسلمین نباید وارد شوند.»
علی خامنه‌ای، رهبر فعلی جمهوری اسلامی نیز نظر مشابهی نسبت به بهائیان دارد و آنها را «نجس» و «گمراه» می‌خواند.
در بخش استفتاءهای وب‌سایت رهبر جمهوری اسلامی، نظرات او درباره بهائیان چنین بیان شده است:
«همه پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و در صورت تماس آنها با چیزى، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است. ولی رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانشآموزان بهائی باید بر اساس مقررات قانونی و اخلاق اسلامی باشد. همه مؤمنین باید با حیلهها و مفاسد فرقه گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیری کنند.»
مواضع تند و خصمانه رهبران جمهوری اسلامی علیه اقلیت بهائی منجر شده دست نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی برای سرکوب هرچه بیشتر بهائیان باز باشد.
- برای خواندن توئیت‌های بیشتر اینجا را کلیک کنید.