[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130422_AlbanBerg_Symphony_Ahooie.mp3[/podcast]
آلبان برگ، آهنگساز اتریشی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است. او به همراه آرنولد شوئنبرگ و آنتون وبرن به مکتب موسیقی «وین دوم» تعلق داشت و با تلفیق رمانتیسیسم مالری و برداشت شخصی‌اش از سریالیسم آهنگسازی می‌کرد.
برگ در سال ۱۸۸۵ در وین به دنیا آمد و از کودکی به ادبیات و موسیقی علاقمند بود. از پانزده‌سالگی به‌طور خودآموز موسیقی و آهنگسازی را شروع کرد.
در بیست سالگی برای آموزش موسیقی پیش شوئنبرگ رفت. شوئنبرگ به او تئوری موسیقی، کنترپوان و هارمونی یاد داد و بعد از چند سال درس آهنگسازی را هم شروع کرد. در دوران شاگردی‌اش چند پیش‌نویس قطعه پیانو نوشت، به علاوه چند آواز مثل «هفت آواز آغازین» که اولین کار اجرا شده‌اش هم به‌شمار می‌آید. پیش‌نویس‌ها هم بعد‌ها به سونات پیانوی شماره ۱ تبدیل شد که یکی از قوی‌ترین سونات‌های آن دوره به شمار می‌آید.
برگ یکی از مهم‌ترین آهنگسازان مکتب دوم وین به شمار می‌رود. او احساسات و ارزش‌های انسانی بیشتری به تکنیک دوازده صدایی افزود و آثارش احساسی‌تر از شوئنبرگ است.
ترانه دو تا از آوازهای برگ را «آلتنبرگ» سروده است، که توسط شوئنبرگ رهبری شد و روی صحنه رفت. قطعه به شکل سخنان شاعرانه و پندآمیزی بود، که با ارکستر بسیار بزرگی همراهی می‌شد. اجرا موفقیت‌آمیز نبود و متوقف شد. همین اتفاق باعث شد برگ اعتماد به نفسش را از دست بدهد و دست از کار بکشد. البته شکی نیست که این‌کار یکی از کارهای نوآورانه و فوق‌العاده و اولین اجرای ارکستری در ادبیات بود، اما تا سال ۱۹۵۲ دیگر روی صحنه نرفت.
برگ در دوران جنگ جهانی اول در ارتش اتریش- مجارستان خدمت کرد و اپرای «ووزک» را نوشت. پس از پایان جنگ به وین بازگشت و به تدریس خصوصی موسیقی پرداخت و در همان حال در اداره جامعه اجراهای موسیقی خصوصی به شوئنبرگ کمک کرد.
سه بخش از اپرای ووزک سال ۱۹۲۴ اجرا شد و برگ اولین موفقیت کاری‌اش را به‌دست آورد. ووزک در سال ۱۹۲۵ به طور کامل در برلین روی صحنه رفت. امروزه ووزک در فهرست آثار موسیقایی مهم قرن بیستم قرار دارد.
برگ در اواخر عمرش دو پرده از یک اپرای سه پرده‌ای به نام «لولو» را هم نوشت.
برگ برای ساختن یک کنسرتوی ویلن، کار اپرا را متوقف کرد. او در این اثر برداشت‌های شخصی از تکنیک سریالیسم را انجام می‌دهد که به او اجازه می‌دهد آزادانه تونالیته را احضار کند و نقل قول‌هایی از بخش‌های تاریخی موسیقی تونال مثل کارهای باخ را در کارش بگنجاند.
برگ در سال ۱۹۲۶ سویت ترانه را نوشت که بعد‌ها معلوم شد به زبان رمز، داستانی عشقی را تعریف می‌کند: قطعه‌ای بسیار استادانه در سبک پست مالری که در سه قسمت برای ارکستر تنظیم شده بود.
برگ در سال ۱۹۳۵ در اثر مسمومیت خون در وین درگذشت؛ مسمومیتی که در اثر عفونی شدن جای نیش حشره در بدنش به وجود آمده بود. او به دلیل وضعیت مالی نامناسب نتوانسته بود به دکتر مراجعه کند و وقتی به بیمارستان رفت که دیگر خیلی دیر شده بود.
برگ یکی از مهم‌ترین آهنگسازان مکتب دوم وین به شمار می‌رود. او احساسات و ارزش‌های انسانی بیشتری به تکنیک دوازده صدایی افزود و آثارش احساسی‌تر از شوئنبرگ است.
The comments are closed.