در سال 2005 در بوستون (ماساچوست ) گروهی از زنان فمینیست و صلح‌جو دستگیره در خانه‌ها را با بافتنی‌هاشان زینت دادند. این حرکت مدنی که ابتدا به شکل هنر خیابانی و یک نوآوری در این عرصه جلوه‌گر شد، به‌زودی در شبکه‌های اجتماعی بازتاب یافت و از بوستون به شهرهای دیگر آمریکا و از آنجا به انگلستان، ایرلند و اسپانیا و سرانجام به آلمان و فرانسه نیز سرایت کرد.
از سال 2010 به بعد به‌تدریج جنبه اعتراضی این هنر خیابانی بر جنبه‌های تزئینی‌اش غلبه کرد. مثل این بود که زنان آگاه و صلح‌جو می‌خواستند به جهانیان نشان دهند که زمانه‌ای که در آن زنان در خانه می‌نشستند و جوراب و ژاکت و شال می‌بافتند سپری شده است. آنان آمده‌اند که دنیای بهتری بسازند.
از این هنر معمولاً به عنوان « Yarn bombing» یاد می‌کنند که می‌توان آن را با قدری اغماض به «بمب بافتنی» ترجمه کرد.
هر سال در آستانه برگزاری نشست سران هشت کشور صنعتی جهان، صدای این بمب‌های دست‌ساز از جنس بافتنی‌های گرم و نرم به اوج می‌رسد.
نشست سران هشت کشور صنعتی جهان در سال 2013 در ماه جون برگزار خواهد شد.
تصاویری از این حرکت زیبا و مدنی برگزیده‌ایم. (منبع تصاویر)
