هاله لاجوردی، استاد سابق جامعه‌شناسی دانشگاه تهران و نویسنده حوزه مطالعات فرهنگ، رسانه و ارتباطات درگذشت. او متولد سال ۱۳۴۳ بود. کاوه لاجوردی، برادر او، روز ۱۳ بهمن در توییتی خبر درگذشت خواهرش را منتشر کرد و نوشت: «خواهرم هاله فوت کرده است. شرایط مانع از هر مراسمی است. متأسف‌ام که توانِ پاسخ ندارم. بقای عمرِ شما باد...». هاله لاجوردی که تمام مقاطع تحصیلی‌اش را در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران گذرانده بود، در نهایت جذب کار در همین دانشکده و در بخش نوپای گروه ارتباطات شد. آثار پژوهشی او نیز به همین حوزه تولید دانش تعلق داشت و کتاب او «زندگی روزمره در ایران مدرن با تأمل بر سینمای ایران» با رویکرد نگاه به تولیدات سینمایی ایران، جامعه ایران را تحلیل می‌کند و می‌شناساند. هاله لاجوردی همچنین مقالات تحلیلی‌اش را در فصلنامه ارغنون منتشر می‌کرد. در سال ۱۳۸۸، پس از تصفیه‌های سیاسی برخی از استادان دانشگاه‌های ایران، هاله لاجوردی با این توضیح که او در «ژورنال‌های علمی» به‌اندازه کافی مقاله علمی- پژوهشی منتشر نکرده است از هیئت‌علمی دانشگاه تهران کنار گذاشته شد.بسیاری از همکاران لاجوردی اخراج او را سیاسی قلمداد کردند. هاله لاجوردی که خود زمانی عضو جنبش دانشجویی در دانشگاه تهران بود، در بین دانشجویان محبوب و کلاس‌های نگاه انتقادی او به جامعه پیرامونی از دریچه تولیدات فرهنگی، در دانشگاه تهران از درس‌های مؤثر قلمداد می‌شد. همکاران او نوشته‌اند اخراج او از دانشگاه ضربه روحی بزرگی در زندگی هاله لاجوردی بود. از مجموعه آثار هاله لاجوردی می‌توان به «شعر و تفکر تجریدی»، «فمنیسم مثبت- فمنیسم منفی»، «رویکردهای غربی به جامعه‌شناسی فرهنگ و انتقال به پسامدرنیسم فرهنگی و فرهنگ‌شناسی»، «اخلاق در فرهنگ ایرانیان با اتکاء بر آرای نظریه‌پردازان»، «فکت، دهشت و سکوت، تأملی بر چهارشنبه‌سوری» اشاره کرد. دانشجویان هاله لاجوردی در شبکه‌های اجتماعی با تأثر در مورد مرگ او نوشته‌اند. کاربری به نام سحر در مورد لاجوردی نوشته: «هاله لاجوردی استاد دانشگاه به معنای متعارف نبود، رفیق بود، پناه بود، یاور و صمیمی. معلم به معنای حقیقی کلمه که تا آخر عمر سایه‌ی معلمی‌اش بر زندگی‌ات رد می‌گذارد.»