به گفته محمدرحیم اخوت، نویسنده و منتقد معاصر ایرانی، نزدیک به شش سال است نتوانسته ۱۸ اثر شامل چاپهای اول و تجدید چاپهای آثار خود را منتشر کند.
خبرگزاری کار ایران (ایلنا) امروز جمعه ۲۷ بهمنماه به نقل از محمدرحیم اخوت، نویسنده و منتقد ایرانی نوشت، “پنج، شش سالی است که مسئولان وزارت ارشاد به آثار من شامل چاپهای اول و تجدید چاپها مجوز انتشار نمیدهند.”
وی افزود: “هشت عنوان اثر چاپ اولش از جمله مجموعه داستان «بیداری» دربرگیرنده داستانهای سال ۸۸، سه رمان «نامه سرمدی»، «تا وقتی کسی هست»، «تماشا»، مجموعه «زنی در تاریکی» و زندگینامه «کودکی، جوانی، پیری» مجوز انتشار دریافت نکردهاند.”
این نویسنده به مجموعه داستانی “داستانهای نانوشته” شامل هفت داستان با موضوع داستان و داستاننویسی اشاره کرد و گفت: “این اثر نزدیک به ۱۰ سال است که در این چاه ویل مانده است.”
اخوت تأکید کرد: “نزدیک به ۱۰عنوان از کتابهای دیگرش شامل «نامها و سایهها»، «نمیشود»، «باقی ماندهها»، «داستانهای سال ۸۴»، «داستانهای سال ۸۵»، «داستانهای سال ۸۶» و «داستانهای سال ۸۷» برای تجدید چاپ مجوز دریافت نکردهاند.”
موفقیت عمده اخوت مدیون رمان “نامها و سایهها” است که پس از انتشار به مرحله نهایی تمام جوایز ادبی راه یافت و از آن میان برنده دو جایزه یلدا و مهرگان شد
وی با اعلام اینکه مسئولان وزارت ارشاد یکی دو اثر را بهکلی غیرقابل چاپ اعلام کردند گفت: “برای باقی این آثار هم بخشهایی را بهعنوان حذفیات و اصلاحات مشخص کردهاند، اما من ترجیح میدهم کاری را که با وسواس هرچه تمامتر انجام دادهام، برای چاپ مثله نشود.”
اخوت گفت کسانی که کار نظارت و ممیزی را انجام میدهند، “دغدغه فرهنگی” ندارند و افزود: “اینطور که تقریبا متوجه شدهام حساسیت روی اسم و نفر خاص وجود دارد.”
این منتقد ایرانی، به دلیل “قطع امید از دریافت مجوز”، رمان عذاب (هفت خان زندگی) جدیدترین اثر خود را به ناشری نسپرده است.
محمدرحیم اخوت، نویسنده و منتقد معاصر ایرانی زاده آذر ۱۳۲۴ در محله احمدآباد اصفهان، است. وی که سالها دبیر آموزش و پرورش بود پس از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا از تدریس محروم و سپس بازنشسته شد.
موفقیت عمده اخوت مدیون رمان “نامها و سایهها” است که پس از انتشار به مرحله نهایی تمام جوایز ادبی راه یافت و از آن میان برنده دو جایزه یلدا و مهرگان شد.
تارنمای فرارو تیرماه ۱۳۸۹ به نقل از محمدرحیم اخوت نوشت مسئولان وزارت ارشاد رمان “نامه سرمدی” را غیرقابل چاپ اعلام کردهاند وهمچنین رمان دیگر وی به نام “تا وقتی کسی هست” نيز دچار سانسور زیادی شده است.
در چند سال اخیر، مسئولان اداره کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلایل گوناگون یا اجازه انتشار بسیاری از کتابها در موضوعات مختلف را صادر نکردند و یا بسیاری از آثار را با سانسور و ایرادات فراوان مواجه کردند. همچنین در سالهای اخیر مجوز نشر برخی آثار را نیز که قبلاً صادر شده بود، باطل کردهاند.
آذرماه گذشته بیش از یکصد تن از نویسندگان، شاعران و مترجمان ایرانی با انتشار متنی خواهان لغو فوری مجوز انتشار کتاب از سوی وزارت ارشاد و کلیه مقررات و قوانین مربوط به آن شدند.
آنها با اعلام اینکه نویسندگان باید بتوانند آزادانه بیندیشند و حاصل اندیشه و هنر خود را آزادانه عرضه کنند تأکید کردند: “حق مردم است که فارغ از هرگونه سانسور و فشار حکومتی به آثار ادب، هنری و اطلاعات دسترسی پیدا کنند و خود به داوری و نقد بپردازند.”