روستای «بی‌آبه» در دهستان موگویی استان چهارمحال و بختیاری، در محدوده پشتکوه بختیاری واقع شده است. صعب‌العبور بودن منطقه گذران زندگی را برای اهالی روستا دشوار می‌کند. مردم این روستا ماه‌های سرد سال را در خانه‌های سنگی زندگی می‌کنند و از ماه‌های اولیه بهار برای استفاده از مراتع ناچارند به آن سوی رود رفته و در چادر زندگی کنند.
جمعیت ساکن روستا در فصل زمستان ۳۰ نفر و در تابستان بیش از ۷۰ نفر است. در این روستا امکاناتی نظیر آب، برق و پوشش شبکه تلفن همراه وجود ندارد. این منطقه تنها زیستگاه طبیعی برجای مانده گیاه کلوس (کرفس کوهی) و یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست محیطی است. صعب‌العبور بودن منطقه موجب شده تا از گزند قاچاقچیان و متخلفان در امان بماند.
