مربی هلندی کیمیا علیزاده، تکواندوکار ایرانی و دارنده اولین مدال تاریخ زنان ایران در المپیک اعلام کرد که این ورزشکار ایرانی به آلمان میرود. علیزاده گفته بود چون نمیخواست «پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی» بنشیند، آینده ورزشی خود را در خارج از ایران جستوجو میکند.
کیمیا علیزاده که در بازیهای المپیک ۲۰۱۶ در ریو دو ژانیرو برای تیم ملی تکواندو ایران مدال برنز به ارمغان آورد پس از وداع از ایران، در آیندهوون هلند زیر نظر مربی هلندی به تمرینات خود ادامه داد. به گزارش خبرگزاری رویترز، میمون البوجوفی، مربی او دوشنبه ۲۰ ژانویه/ ۳۰ دی اعلام کرد که علیزاده برای ادامه فعالیت ورزشی خود به آلمان رفته است:
«کیمیا تصمیم گرفت در آلمان به فعالیت خود ادامه دهد.»
روزنامه بیلد آلمان روز گذشته گزارش داد که علیزاده در این فاصله وارد شهر هامبورگ آلمان شده و قصد دارد فعالیت های ورزشی خود را در آلمان دنبال کند. هلند، کانادا، بلژیک و بلغارستان به این ورزشکار ایرانی پیشنهاد داده بودند که زیر پرچم آن کشورها در رقابتهای جهانی تکواندو شرکت کند. البجوفی، مربی علیزاده گفت:
«بعد از آن انفجار [نوشته علیزاده در اینستاگرام] بسیاری از کشورها با هم برای جلب توجه و رضایت کیمیا علیزاده رقابت میکردند.»
علیزاده هفته گذشته در صفحه اینستاگرام خود در پاسخ به کسانی که بعد از وداع او با ایران، او را به «وطنفروشی» و «ریاکاری» متهم کرده بودند نوشت:
«میگویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر میروم و میگویم قبل از این هم چیزی نبودهام: من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران. من یکی از میلیونها زن سرکوب شده در ایرانم که سالهاست هر طور خواستند بازیام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جملهای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادرهام کردند. مدالهایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند.»
مهین فرهادیزاده، معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش در واکنش به دلنوشته اینستاگرامی علیزاده در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفته بود:
«این دختر خوب تکواندوی ایران، دعای مردم و حمایتهای مسئولان در مسیر موفقیتش و قدر آن عزتی که بین ملت ایران دارد را هرگز فراموش نکرده است.»
فرهادیزاده بعد از این تعارفات در پاسخ به این پرسش خبرنگار ایسنا که اگر همه شرایط و امکانات برای کیمیا فراهم بوده، چرا این ورزشکار ایرانی ترجیح داده زیر پرچم کشوری دیگر در رقابتهای المپیک شرکت کند گفت:
«امیدوارم این مساله در شرایط بهتری مورد بررسی قرار بگیرد.»
در ماههای اخیر چندین قهرمان ورزشی ایران در اعتراض به فشارهای سیاسی و کمبودها کشور را ترک کردهاند. سعید ملایی، جودوکار و شهره بیات داور شطرنج ایرانی و علیرضا فیروزجا، نخستین سوپر استاد بزرگ شطرنج ایران از آن جملهاند.
بیشتر بخوانید:
ول کنید اسب مرا
ره توشۀ سفرم را و نمد زینم را
نیما / 20 January 2020
این حکایت خیلی های دیگر هم هست که پرچم جمهوری اسلامی را در دست گرفتند و با آن رقصیدند، ولی عاقبت نه مدال و نه امکانات و ستایش های مقامات جمهوری اسلامی راضی شان نکرد و ناگزیر به کشوری دیگر رفتند تا برای دولت دیگری خدمت کنند. از کسی که می کوید تمام زندگی من «تکواندو» است و زین پس می خواهم تمام زندگیم را وقف «تکواندو» کنم بترسید، چیزی در او تغییر نکرده، او نه به یک مبارز سیاسی تبدیل شده، نه در کنار میلیون ها جوان مبارزی قرار گرفته که این روزها مشغول پیکار با رژیم و نیروهای سرکوبگرش هستند، و نه حتی می توان گفت که اندکی «آگاه:تر شده است، نسبت او تنها با «دولت»ها تعریف می شود: او پیشتر پرچم رژیم اسلامی ایران را در دستانش می چرخاند، از این به بعد هم پرچم حکومت آلمان فدرال را در دستانش خواهد چرخاند و برای آن رژیم افتخار خواهد آفرید. فرمول همچنان یکیست: افتخارآفرینی برای یک دولت، از طریق «تکواندو»! لطفاً در مورد این قبیل مسائل جوگیر نشوید و غلو ننمایید.
کارو / 20 January 2020