دونالد ترامپ از طرفداران نخست وزیر جدید بریتانیا است اما روشن نیست که در دنیای واقعی سیاست نتیجه چه خواهد بود. رئیس جمهور آمریکا، بوریس جانسون را “ترامپ بریتانیا” نامیده است، که شاید بزرگترین تعریفی باشد که دونالد ترامپ می تواند از کسی کند، ترامپ به این وسیله از آغاز روابطی ویژه میان دو کشور و به شیوه ای نوین خبر داده است. جولیان بورگر، خبرنگارگاردین در واشنگتن، در مطلبی برای این نشریه، می‌نویسد شکی نیست که دستکم در کوتاه مدت شرایط و اوضاع به شکل چشمگیری به سوی بهبود پیش خواهد رفت. ترامپ و ترزا می شروع بسیار خوبی داشتند و در اولین دیدار دست در دست هم در کاخ سفید قدم زدند، اما کمی بعد این روابط با دخالت‌ها و اظهار نظرهای فی‌البداهه ترامپ در امور بریتانیا کمی پس رفت.
امروز به نظر می‌رسد که ترامپ اظهار نظرها و توهین‌های پیشین بوریس جانسون را بخشیده باشد، چهار سال پیش و زمانی‌که جانسون شهردار لندن بود، در مورد ترامپ که در آن زمان نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود گفته بود که «جهالت حیرت‌آور» ترامپ او را برای مقام ریاست جمهوری آمریکا نامناسب می‌کند.
روز سه شنبه و پس از آن‌که جانسون به عنوان جانشین ترزا می معرفی شد، ترامپ جانسون را « سرسخت و باهوش» توصیف کرد.
احتمال دارد نخستین سفر خارجی بوریس جانسون در مقام نخست وزیر بریتانیا به واشنگتن باشد، اما پرسش اصلی این است که آیا در عالم واقع رابطه ویژه جدیدی میان دو کشور شکل خواهد گرفت؟
چالش نخست جانسون این است که در حین حفظ و ارتقای روابط خود را به آلت دست و مطیع واشنگتن نشان ندهد.
چالش دیگر جانسون در رابطه با آمریکا مساله رویکرد اونسبت به ایران است. جانسون در میانه بحرانی تمام عیار وارد پلاک ۱۰ خیابان داونینگ شده است. بریتانیا یک تانکر نفتی ایران را در جبل الطارق را به ظن حمل نفت به سوریه توقیف کرده، ایران هم یک تانکر را که با پرچم بریتانیا از تنگه هرمز عبور می‌کرد توقیف کرد و همه این‌ها در حالی رخ می‌دهد که بریتانیا درگیر بحران برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) است.
این تعداد بحران در سیاست خارجی برای یک نخست وزیر کم نیست، آنچه بسیار وسوسه آمیز است یافتن راهی سریع برای حل بحران ایران است: معاوضه نفتکش‌ها، رسیدن به توافقی جامع‌تر از برجام، آزاد کردن پولهای مسدود شده ایران و آزاد کردن نازنین زاغری رتکلیف (شهروند بریتانیایی-ایرانی که در ایران زندانی است) و دیگر دو تابعیتی‌ها که به‌عنوان ابزار معامله توسط ایران نگه داشته شده‌اند.
بوریس جانسون و محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران دسامبر سال ۲۰۱۷ دیدار کردند. بوریس جانسون به اشتباه گفته بود که نازنین زاغری رتکلیف به مردم درایران روزنامه‌نگاری یاد می داده است. این در حالی است که نازنین زاغری برای دیدار با خانواده اش و تعطیلات به ایران رفته بود. اشتباه جانسون وضعیت نازنین را بغرنج‌تر کرد، زیرا که دادستان او را به عنوان عامل پروپاگاندا به تصویر کشیده بود.
به هر حال رفع مشکل با تهران با درنظر گرفتن تمام جوانب افزون بر وجود هواداران جنگ در دولت ترامپ چندان آسان نیست.
بریتانیا، همراه با دیگر متحدان اروپایی آمریکا از جانب واشنگتن بشدت تحت فشارند تا به کمپین «فشار حداکثری» بر ایران بپیوندند، اما اروپایی‌ها هنوز به توافق اتمی که با تهران در سال ۲۰۱۵ بستند، امید دارند.
بحران در خلیج فارس اما ممکن است فرصتی برای نخست وزیر جدید بریتانیا باشد. ترامپ، برخلاف بولتون و پمپئو اما همانند بریتانیا می‌خواهد تا از یک درگیری اجتناب کند. یک دیپلماسی خلاقانه از جانب جانسون می‌تواند گزینه‌ای آبرومند برای حل اختلاف تهران و واشنگتن جلوی پای همه بگذارد و به این بن بست که طرفین درگیر آن شده‌اند، خاتمه دهد.
پیتر وستمکات، از سفرای پیشین بریتانیا در واشنگتن می‌گوید:« پرزیدنت ترامپ بیشتر به بردن علاقمند است تا به جنگ، و ممکن است بخواهد به جانسون کمک کند تا شروعی خوب داشته باشد. شاید یک رویکرد جدید و مشترک در قبال ایران باشد که ارزش امتحان را داشته باشد.»