منصوره حسینی، نقاش نوگرا و هنرمند پیشکسوت ایرانی در حالی چشم از جهان فروبست که ١٥ روز پس ازدرگذشتش، همسایگانش از مرگ وی مطلع شدند.
به گزارش منابع خبری ایران، روز پنج شنبه، هشتم تيرماه سال جاری، جسد منصوره حسینی، نقاش نوگرا و هنرمند پیشکسوت ۸۶ ساله، که دو هفته پیش درگذشته بود، از سوی همسايگان وی در خانه اش شناسایی و سپس به پزشكي قانوني منتقل شد.
سال گذشته منصوره حسيني، به خاطر نارسایی کلیه و بیماری قلبی در بخش سی سی یو بیمارستان شهدای تجریش تهران بستري شد، پس از بهبودی مرخص شد و به خانه خود بازگشت.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا) همایون ثابتی مطلق، نقاش، مجسمه‌ساز و رئيس انجمن نقاشان ايران گفت:” هم اکنون پیکر این هنرمند در پزشکی قانونی به سر می‌برد تا دلیل فوت وی به دقت بررسیشود.“
وی افزود:” باتوجه به این که وی به تنهایی زندگی می کرد اکنون کلانتری منطقه سه تهران موضوع درگذشت این هنرمند را پیگیری می‌کند.“
جسد منصوره حسینی، نقاش نوگرا و هنرمند پیشکسوت ۸۶ ساله، که دو هفته پیش درگذشته بود، از سوی همسايگان وی در خانه اش شناسایی و سپس به پزشكي قانوني منتقل شد
رئیس انجمن نقاشان ایران در گفتگو با خبرگزاری مهر گفت: “مراسم تشییع جنازه این بانوی هنرمند برای انتقال به قطعه هنرمندان، از مقابل نگارخانه صبا انجام می شود.”
منصوره حسيني، زاده سال ۱۳۰۵ در تهران بود. سال ۱۳۲۸ برای نخستین بار آثارش در انجمن فرهنگی ایران و انگلیس به نمایش گذاشته شد و در همین سال در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
اسفندسال ۱۳۳۳ وی برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در آکادمی هنرهای زیبای رم پذیرفته شد. وی از نخستین هنرمندان ایرانی بود که در دوسالانه ونیز حضور داشت. سال ۱۳۳۵ اثری از او در بینال جهانی ونیز به نمایش گذاشته شد.
یک سال بعد، آثار وی در گالری “وانتا جو” شهر رم و نمایشگاه هنرهای فیگوراتیودر شهر فروزینونه (ایتالیا) نمایش داده شدند و مدال طلا کسب کردند. او سال ۱۳۳۸ ازآکادمی هنرهای زیباي رم پایان نامه خود را گرفتوسال۱۳۴۱مجموعه‌ای از آثار نقاشی و سرامیک او در تالار فرهنگ به نمایش درآمد.سال ۱۳۵۰ نیز داستانی از او با عنوان “پوتین گلی” منتشر شد.
از سال ۱۳۵۲همزمان با گشایش نگارخانه “منصوره حسینی” مجموعه‌ای از آثار وی در آنجا به نمایش گذاشته شد. سال ۱۳٧٧ نیز نمایشگاه مروری بر آثار او در فرهنگسراي نياوران و پنجمین نمایشگاه “پیشگامان نوگرایی در ایران” در موزه هنرهای معاصر ایران در سال ۱۳۸۳برپاشد.
کارهای وی در نمایشگاه‌های انفرادي و گروهی بسیاری در ایران، ایتالیا،چکسلواکی، یوگسلاوی و از جمله دوسالانه‌های تهران ، دوسالانه ونیز و چهارسالانه رم به روي ديوار رفت. وی همچنین جایزه هایي ازنمایشگاه نقاشان آسیایی در رم ، مسابقه ثبت زیبایی‌های رم، مسابقه نقاشی از مناظر شهرستانجووانی کامپانو و نمایشگاه ملی هنر معاصر دريافت كرد.