سازمان‌های غيردولتی با “ضعيف” و “فاجعه‌بار” خواندن سند نهايی “ریو ۲۰+”، اجلاس محيط زيست و توسعه پايدار سازمان ملل، اين نشست را “شکست‌خورده” دانستند و اعلام کردند در راه حفظ محيط زيست و عليه فقر بيش از پيش تلاش خواهند کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، در حالی که نهادهای مدنی از نشست “ریو ۲۰+” ناراضی هستند و آن را يک “شکست” و “عدم تعهد” می‌دانند رهبران کشورهای جهان در دومين روز اين اجلاس همچنان به سخنرانی‌های خود ادامه دادند.
سند نهايی اين اجلاس از قبل تهيه شده است و مخالفان آن را طيف وسيعی از سازمان‌ها و نهادهای غيردولتی مدافع محيط زيست تشکيل می‌دهند.
در اين سند بسياری از موارد از جمله زبان سختگيرانه و تعهدات فراوان، و يا نحوه نظارت بر اجرا، جدول‌های زمان‌بندی، آمار و ارقام و موارد ديگر يا تعديل شده و يا به‌طور کلی از متن آن حذف شده‌ا‌ند تا به اين وسيله همه کشورها راضی باشند و سند را امضا کنند.
دانيل ميتلر از گرين‌پيس، نهاد مدافع محيط زيست، نتيجه “ریو ۲۰+” را “فاجعه‌بار” خواند و با ابراز تأسف خود گفت: “شکست اجلاس ریو ۲۰+ به مردم توان بيشتری خواهد داد تا در راه حفظ کره خاکی بيشتر مبارزه کنند.”
شارون بارو از کنفدراسيون جهانی سنديکاها در يک کنفرانس مطبوعاتی که چندين نهاد غيردولتی در آن شرکت داشتند، گفت: “ما آرام نخواهيم نشست. زمان آن فرارسيده تا همه را بسيج کنيم، چون مردمی که ما را برگزيده‌اند روی ما حساب می‌کنند.”
پيتر له‌نر از شورای دفاع از منابع ملی: اگر شما اجلاس ريو را همچون گردهمايی مردم ببينيد و نه يک سند، متوجه خواهيد شد که توان بسياری در آن نهفته است. اين وظيفه ماست که توان مردم را به عمل تبديل کنيم
پيتر له‌نر از شورای دفاع از منابع ملی (NRDC) نيز در اين‌باره گفت: “با يک سند نمی‌توان دنيا را تغيير داد اما با عمل چرا.”
وی افزود: “اگر شما اجلاس ريو را همچون گردهمايی مردم ببينيد و نه يک سند، متوجه خواهيد شد که توان بسياری در آن نهفته است. اين وظيفه ماست که توان مردم را به عمل تبديل کنيم.”
“قديمی‌ها”، انجمنی متشکل از مقامات پيشين بلندپايه در کشورهای مختلف که توسط نلسون ماندلا، رئيس جمهور سابق آفريقای جنوبی بنياد گذاشته شده است نيز سند نهايی اجلاس “ریو ۲۰+” را پاسخ به نيازهای موجود برای حفظ مردم و کره زمين ندانست.
گرو هارلم برونتلان، نخست‌وزير سابق نروژ گفت: “نااميدی از نشست ريو را می‌فهمم. با اين حال بايد پيش رفت. راه ديگری وجود ندارد.”
مری روبينسون، رئيس جمهور پيشين ايرلند نيز افزود: “چالش کنونی بسيج بخش وسيعی از جامعه مدنی است.”
فرناندو کاردوسو، رئيس جمهور پيشين برزيل در اين‌باره گفت: “بسيج مردم از اعلاميه ریو ۲۰+ اهميت بيشتری دارد.”
در سخنرانی‌های اجلاس رافائل کورئا، رئيس جمهور اکوادور تأکيد کرد که ۲۰ درصد از ثروتمندترين کشورهای جهان ۶۰ درصد گازهای گلخانه‌ای را توليد می‌کنند در حالی که سهم ۲۰ درصد از فقيرترين کشورها در توليد اين گاز تنها ۷۲ صدم درصد است.
کورئا به خبرگزاری فرانسه گفت: “مشکل تکنيک نيست، مشکل سياسی است. اما با توجه به توازن قدرت در سياره ما دستيابی به توافق با کشورهای بزرگ آلوده‌کننده محيط زيست بسيار دشوار خواهد بود.”
اوو مورالس، رئيس جمهور بوليوی اقتصاد سبز را “استعمار نو” خواند و گفت کشورهای غنی آن را به کشورهای در حال توسعه تحميل می‌کنند.
مورالس گفت: “منابع طبيعی به مردم تعلق دارد و نمی‌تواند مورد معامله [شرکت‌های] چندمليتی قرار گيرد.”
سرخپوستان نيز از همين زاويه مسئله حفظ محيط زيست را مورد توجه قرار دادند و از رهبران جهان خواستند تا از “زمين مادر” حفاظت کنند. آن‌ها نيز اقتصاد سبز را “کالاسازی طبيعت” و “جنايت عليه زمين و انسان” دانستند.
کنفرانس “ریو ۲۰+”، نشست محيط زيست و توسعه سازمان ملل متحد (UNCED) که در برزيل برگزار می‌شود، از روز چهارشنبه ۳۱ خردادماه (۲۰ ژوئن) آغاز به کار کرده است.
سند نهايی اين کنفرانس که روز سه‌شنبه پس از ساعت‌ها مذاکره و چالش توسط نمايندگان کشورها تهيه شد، امروز جمعه توسط سران کشورها و يا نمايندگان آنان به امضا خواهد رسيد.
در همين زمينه:
آغاز کنفرانس “ریو ۲۰+” با حضور رهبران کشورهای جهان
بحث‌های داغ پیش روی نشست “ریو۲۰+” ـ بيژن روحانی