برگرفته از تریبون زمانه *  

مجموعه‌ای از ۱۵ داستان نوشته حسین نوش‌آذر را نشر آفتاب منتشر کرده. نمود بحران‌های اجتماعی در درون انسان‌ها مانند نخی مجموعه داستان «از دست رفته» را به هم مرتبط می‌کند.

«از دست رفته»: مجموعه‌ای از ۱۵ داستان نوشته حسین نوش‌آذر، نشر آفتاب، نروژ. جلد: محمد دیانی

داستان‌های «از دست رفته» در فاصله بین سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹ نوشته شده‌اند. نشر آفتاب در نروژ این کتاب را منتشر کرده است: داستان‌هایی درباره فقدان و تنش‌های بین زن و مرد و سرگشتگی‌های درونی مهاجران و تأثیری که بحران‌های اجتماعی مانند مهاجرت و جنگ و ناآرامی‌های اجتماعی بر زندگی شخص می‌گذارد و اینکه او چه راهکاری در این بحران‌ها برای ادامه دادن به زندگی‌اش می‌یابد.

نویسنده در مقدمه این کتاب می‌نویسد:

«هنگام بازنگری و ویرایش داستان‌های این کتاب متوجه شدم که جست‌وجوی رابطه، سرگردانی، وحشت از ناکامی، بحران‌های درونی توأم با شوریدگی‌هایی، درونمایه این کتاب را تحت تأثیر قرار داده است. حتی در داستان‌های اجتماعی این مجموعه هم ردی از این شوریدگی‌ها را می‌توان سراغ گرفت.»

داستان‌های «تا بهشت راهی نیست»، «قلب» و «غیبت» از داستان‌های اجتماعی این کتاب‌اند. «تا بهشت راهی نیست» درباره حضور کشته‌شدگان جنگ ایران با عراق در متن جامعه ایران است.  داستان «غیبت» در این مجموعه با نگاهی به درون، در زمان اعتراضات سال ۸۸ اتفاق می‌افتد و شکل متفاوت اعتراض یک زن مرفه را بیان می‌کند. داستان «قلب» هم روایتی به دست می‌دهد از حضور یک معلم در تجمعات اعتراضی معلمان و احساس فقدان او که در جسم‌اش بازتاب پیدا می‌کند:

«در خیابان کار به زد و خورد کشید. روز اول کمتر. روزهای بعد بیشتر تا آن بگیر و ببند‌ها که گفتن ندارد. البته مهم هم نیست. مهم این است که نمی‌‌دانم چطور شد دستم را که بلند کردم، دیدم شست دست راستم نیست. وحشت کرده بودم. درد نداشتم. خون نمی‌‌آمد. جاییم زخم نبود. حتی مثلاً جای خالی شستم مور مور نمی‌‌شد. یعنی اگر به تصادف چشمم نمی‌‌افتاد به جایی که شست آدم به دستش چسبیده است، شاید اصلاً متوجه جای خالی‌اش نمی‌‌شدم. مثل خیلی چیزهای دیگر که در زندگی باید باشد، اما نیست.»

«زندگی و مرگ ساراتل»، «عیادت»، «بزرگراه»، «زادگاه» و «ساحل‌گرد» در فضای مهاجرت روی می‌دهند و بیانگر حالت‌های درونی و سرگشتگی‌های روحی انسان مهاجرند که از فقدان رابطه و از بی‌پناهی رنج می‌برد.

«از پشت پنجره، از پشت ماه»، «وداع» و «ارثیه» نیز شکلی از رابطه زن و مرد و تنش‌های بین آن‌ها را مضمون قرار داده است.

حسین نوش‌آذر در مقدمه این کتاب می‌نویسد:

«به گمانم اگر بخواهیم در این ۱۰ سال یعنی در فاصله بین سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ دوره‌ای را در فصل “ادبیات تبعید” بگشاییم می‌توانیم آن را “غرابت زندگی مهاجران” بنامیم. داستان‌های این کتاب می‌بایست از برخی لحاظ بیانگر این غرابت باشند. پشت پا زدن به برخی اخلاقیات، بازنگری در احوالات شخصی، جست‌وجوی خویشتن و سرگشتگی‌های درونی در گفت‌وگوی با خود و دیگران  از مختصات این دوره‌اند.»

از حسین‌ نوش‌آذر پیش از این چندین مجموعه داستان، داستان بلند و رمان و ترجمه‌هایی از آثار کورمک مک‌کارتی و ریچارد براتیگان منتشر شده است. «از دست رفته» را می‌توان از نشر آفتاب یا از طریق کتابفروشی آمازون به دو شکل کتاب چاپی و الکترونیکی تهیه کرد.

تهیه کتاب:

لینک مطلب در تریبون

بیشتر بخوانید: