پارلمان سوئد قانونی را تصویب کرده که بر اساس آن برقراری رابطه جنسی بدون کسب رضایت تجاوز محسوب می‌شود.
بر اساس این قانون، سکس بدون کسب رضایت حتی اگر بدون تهدید یا استفاده از زور باشد، تجاوز محسوب می‌شود و رابطه جنسی باید داوطلبانه باشد. همچنین اگر یکی از طرفین در رابطه جنسی منفعل باشد، معنایش رضایت او به برقراری رابطه نیست.
قانون جدید از اول ژوئیه در سوئد اجرایی می‌شود و طبق آن فرد باید رضایت صریح خود را به طور شفاهی یا با اشاره غیرکلامی ابراز کند.
با اجرا شدن این قانون دادستانی در پرونده‌های تجاوز، نیازی به اثبات این که قربانی تجاوز مجبور به برقراری رابطه شده، نخواهد داشت و مسایلی مانند اینکه فردی مست بوده و مودر تجاوز قرار گرفته یا در مورد او خشونت به کار رفته لازم نیست از سوی دادستان به اثبات برسد،
قانون جدید درباره تجاوز در سوئد، با ۲۵۷ رای موافق به تصویب رسید و تنها ۳۸ رای مخالف داشت. بریتانیا و آلمان هم پیش‌تر قانون مشابهی را تصویب کرده بودند.
بر مبنای قانون جدید، هم تجاوز از سر اهمال و هم آزار جنسی از سر اهمال، حداکثر تا چهار سال زندان خواهد داشت.
منظور از اهمال عدم کسب رضایت یکی از طرفین در رابطه جنسی است.
در پی تصویب این قانون آنا بلوس، پژوهشگر حقوق زنان عفو بین‌الملل در اروپا گفته است: «رای امروز یک پیروزی بزرگ برای فعالان حقوق زن در سوئد است که بیش از یک دهه برای برای تغییر قانون مبارزه کرده‌اند. این فعالان تن به سکوت ندادند و محرک تغییر و حرکت به سمت از بین بردن کامل خشونت جنسی بوده‌اند. شهامت آنها باید الگویی برای سیاست‌مداران باشد.»
آنا بلوس همچنین گفته: «حیرت انگیز است که با تصویت این قانون در سوئد، تعداد کشورهای اروپایی که عدم رضایت را معیار تعریف تجاوز قرار داده‌اند تنها به ۱۰ مورد رسیده است. متاسفانه، بسیاری از کشورهای اروپایی همچنان تعریف تجاوز را محدود به احراز اجبار فیزیکی، تهدید یا تحمیل کرده‌اند و این تعاریف عقب‌مانده منجر به آسیب‌های غیرقابل اندازه گیری شده است. هرچند هنوز راه طولانی پیش روی ماست، اما امیدواریم که رای امروز منجر به چرخشی اساسی در نگرش قانون گذاران در سرتاسر اروپا شود.»
با وجود اینکه بسیاری از فعالان مدنی از تغییر این قانون در سوئد استقبال کرده‌اند اما منتقدان معتقدند که این قانون موارد محکومان به تجاوز را افزایش نمی‌دهد.
از این گزارش چنین برداشت می شود که شاکی نیازی ندارد تا عدم ابراز رضایت خود را اثبات نماید. ضمنا مشخص نیست که اگر در حین انجام رابطه جنسی، یکی از طرفین پشیمان شود، آیا می تواند رضایت خود را پس بگیرد؟ از سویی دیگر، بر اساس ایده نسبیت گرایی فرهنگی، آیا پیروان برخی ادیان که سکس را حق الهی برای مردان میدانند و رضایت طرف مقابل چندان نقشی مهمی ندارد، مشمول این قانون می شوند یا خیر؟
همچنین اگر آغاز رابطه با رضایت هر دو طرف بود، ولی یک طرف به هر دلیلی از این رابطه به لذت و ارضا جسمانی و جنسی نرسید ، آیا منفعل محسوب می شود و می تواند از دیگری شکایت کند؟
ظاهرا نقش ادیان و دولتها در روابط جنسی انسانها دارد پر رنگ می شود، در این صورت بهتر است عطایش را به لقایش بخشید.
جهانگرا / 25 May 2018
در آينده نه چندان دور راباتها به اين پيشرفت مي رسند كه يتوان با هاشون رابطه جنسي برقرار كرد و نيازي به زنها نيست.
Asad / 29 May 2018