مردم ترکمنستان برای انتخاب نمایندگان پارلمان این کشور پای صندوقهای رأی رفتهاند.
حوزههای رأیگیری یکشنبه پنجم فروردین / ۲۵ مارس با موسیقی و رقص ملی و خوراکی از واجدان شرایط رأیدهی استقبال میکنند. برخی مسئولان ترکمنستان میگویند انتخابات برای مردم «همچون تعطیلات» است.
بر اساس آمار رسمی، تنها در دو ساعت نخست رأیگیری، تقریباً یکچهارم واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردهاند.
در این انتخابات نامزدهای سه حزب سیاسی ترکمنستان و چندین نامزد مستقل به رقابت میپردازند. اما هیچ یک از احزاب موجود در ترکمنستان اپوزیسیون محسوب نمیشوند. از میان ۲۴۸ نامزد انتخابات، ۱۲۵ تن بر کرسیهای پارلمان تکیه خواهند زد.
ترکمنستان یک مجلس قانونگذار دیگر به نام «شورای مردمی» نیز دارد که ریاست آن با رئیسجمهوری است. این مجلس قدرت بیشتری از پارلمان دارد و شوراهای محلی نمایندگان آن را انتخاب میکنند.
هرچند پارلمان ترکمنستان طبق قانون اساسی از قدرت ویژهای باید برخوردار باشد، اما تمام نامزدهای این انتخابات حامیان قربانقلی بردیمحمدف، رئیسجمهوری این کشور هستند. ریاست پارلمان بهویژه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در صورت کناررفتن رئیسجمهوری به هر دلیلی، اداره موقت کشور به دست او خواهد افتاد.
یکی از نامزدها سردار بردیمحمدف، پسر رئیسجمهوری است که ناظران او را جانشین آینده پدرش میدانند. او به «پشتیبان» ملقب است و پدرش به «پدرِ پشتیبان». بسیاری این نامزد ۳۶ ساله را بخت اصلی رسیدن به ریاست مجلس میدانند.
قربانقلی بردیمحمدف از ۲۱ دسامبر ۲۰۰۶ ریاستجمهوری کشور سرشار از گاز ترکمنستان را برعهده دارد. او به گفته سازمانهای حقوق بشری، به قامت یک دیکتاتور فرو رفته و با برپایی کیش شخصیت بر کشورش حکومت میکند. او حتی به عنوان خواننده پاپ در تلویزیون رسمی کشور موسیقی اجرا میکند:
Turkmenistan president decided he is a pop star, broadcasts his music videos on state TV pic.twitter.com/Kg0zeeioVa
— English Russia (@EnglishRussia1) March 22, 2018
بردیمحمدف ۲۰۱۷ با ۹۷ درصد آراء به سومین دوره ریاستجمهوری رسید. در ۲۰۱۲ نیز با تغییر قانون اساسی محدودیت سنی ۷۰ سال را از شرایط نامزدی ریاستجمهوری حذف کرد و هر دوره ریاستجمهوری را از ۵ سال به ۷ سال افزایش داد.
به گفته «گزارشگران بدون مرز»، ترکمنستان در ردهبندی شاخص آزادی مطبوعات در رتبه ۱۷۸ ام ایستاده؛ یعنی تنها بالاتر از اریتره و کره شمالی و بدتر از چین، سوریه و سودان. ایران در این ردهبندی ۱۶۵ ام است.
مشکلات اقتصادی
ترکمنستان در آستانه این انتخابات با مشکلات اقتصادی به خاطر کاهش صادرات گاز دستوپنجه نرم میکند.
اقتصاد ترکمنستان شدیداً به صادرات گاز وابسته است و روسیه برای دههها مشتری اصلی این کشور بود و گاز ترکمنستان را از طریق خط لولههای دوران شوروی دریافت میکرد. اما مسکو خرید گاز ترکمنستان را در ۲۰۱۶ متوقف کرد. حالا چین که خط لوله خود را ساخته، به مشتری اصلی بدل شده است.
با این حال، به دلیل کاهش صادرات، ترکمنستان با کاهش شدید ذخایر ارزی خارجی روبرو شده.
ترکمنستان امید بسیاری به خط لوله «تاپی» (ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند) بسته که قرار است گاز این کشور را به شبهجزیره هند و پاکستان برساند.
حملات احتمالی گروههای شورشی افغانستان و پاکستان همچون طالبان و دیگر جهادیها موفقیت و رشد سریع این پروژه را با تردید روبرو کرده است.