گروهی از فعالان سیاسی و مدنی ایران همزمان با سالگرد انقلاب بهمن ۵۷ اعلام کردهاند که به نظر آنان نظام جمهوری اسلامی ایران بعد از چهار دهه که از تأسیس آن میگذرد اصلاحناپذیر است. فعالان سیاسی و مدنی با انتشار بیانیهای خواهان برگزاری رفراندم برای تعیین نوع حکومت آینده ایران و تغییر مسالمتآمیز حکومت به دموکراسى سکولار پارلمانى شدهاند.
روز گذشته، حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی در سخنانی در مراسم حکومتی ۲۲ بهمن با استناد به اصل ۵۹ قانون اساسی پیشنهاد داد که برای حل اختلاف بین جناحهای سیاسی در ایران یک همهپرسی برگزار شود. روحانی گفته بود:
«اصل ۵۹ قانون اساسی میگوید در برخی موارد قانونگذاری و اعمال قوه مقننه در مسایل مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، مراجعه به آراء مستقیم مردم است. اگر در دو مسأله اختلاف نظر داریم، دعوا و شعار ندارد، صندوق آراء را بیاوریم و طبق اصل ۵۹ قانون اساسی هر چه مردم گفتند، به آن عمل کنیم.»
اکنون گروهی از فعالان سیاسی و مدنی ایران با انتشار بیانیهای اعلام کردهاند که مشکلات و بحرانهای نظام جمهوری اسلامی بسیار فراتر از اختلافات جناحی است:
«مسئولان به علت جهالت و ناکارآمدی ساختاری و فساد نهادینه از حل مشکلات زندگی روزمره و عادی جامعه عاجزند. تبعیض، فساد و اختلاسهای نجومی بیداد میکند. محتواى بسیاری از قوانین ظالمانه، مولد تبعیض و مروج خشونت است. قوه قضائیه به جای اجرای عدالت و همین قوانین ناقص، مجری منویات سیاسی زمامداران شده است.»
امضاکنندگان این بیانیه در ادامه به بازداشت و آزار فعالان مدنی اشاره کردهاند:
«افراد مختلف از زنان، وکلا، روزنامهنگاران، معلمان، دانشجویان، کارگران و کنشگران سیاسی و اجتماعی به اتهام انتقاد از مسئولان، روشنگری افکار عمومی، دعوت دولتمردان به جدایی نهاد دین از حکومت، و درخواست لغو حجاب اجباریِ زنان، تحت آزارهای مداوم قرار گرفته، بازداشت و با احکام سنگین روانه زندان شدهاند.»
آنها سپس به این نتیجه رسیدهاند که نظام جمهوری اسلامی اصلاحناپذیر است:
«مجموعه تجربیات ۴۰ ساله حاکی از اصلاحناپذیری نظام جمهوری اسلامی ایران است، چرا که نظام با پناه گرفتن در پشت مفاهیم الهی، استفاده ابزاری از دین، پیشه کردن دروغ و تزویر و عدم شفافیت، به هیچ گرفتن افکار عمومی، پشت پا زدن به حکومت قانون و موازین حقوق بشر، نقض نهادینه آزادی و حقوق ملت، ناتوانی مفرط از حل بحرانهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، و انسداد کلیه طرق نظارت قانونی و اصلاح مسالمتآمیزِ امور به مانع اصلی پیشرفت و رهایی ملت ایران تبدیل شده است.»
نسرین ستوده، شیرین عبادی، نرگس محمدی، پیام اخوان، جعفر پناهی، محسن سازگارا، محمد سیفزاده، حسن شریعتمداری، حشمتالله طبرزدی، ابوالفضل قدیانی، محسن کدیور، کاظم کردوانی، محسن مخملباف، محمد ملکی و محمد نوریزاد این بیانیه را امضاء کردهاند. آنها با تکیه بر تعیین حق سرنوشت ملتها پیشنهاد تغییر نظام جمهوری اسلامی به دموکراسی سکولار پارلمانی را از طریق برگزاری یک رفراندم زیر نظر سازمان ملل متحد مطرح کردهاند:
«به عقیده امضاکنندگان این بیانیه، راهکار برونرفت از این مشکلات بنیادین، گذار مسالمتآمیز از نظام جمهورى اسلامى به یک دموکراسى سکولار پارلمانى مبتنى بر آرای آزاد مردم، رعایت کامل حقوق بشر و رفع همه تبعیض هاى نهادینه بخصوص برابرى کامل زنان، قومیتها، ادیان و مذاهب در همه زمینههاى فرهنگى، اجتماعى، سیاسی و اقتصادى میباشد.»
بیشتر بخوانید:
100% با این پیشنهاد موافقم.
روزبه / 12 February 2018
بعنوان یک ایرانی از مردم کشورم می خواهم که توجه کنند!
کشورهای قدرتمند دنیا چشم طمع به ثروتهای ایران دوخته اند، تنها یک روز نیست که در خارج مرزها برای کشورمان نقشه ای کشیده نشود.
از سوی دیگر، رژیم ولایت فقیه تا بحال نشان داده که ناتوان در حل مسائل داخلی و بحرانهای پیش روست.
تنها راه حل رژیم برای حفظ قدرت، فشار به داخل و دادن امتیاز به شرکت ها و قدرتهای دست چندم دنیاست، تا سدی (به خیال خودشان) در مقابل فشار آمریکا بوجود آورد.
وقت زیادی برای ما باقی نمانده، رژیم در قضیه شاهرودی در آلمان متوجه شده که در دنیا جائی برای گریختن ندارد. عمله و اکره رژیم هم از سالها قبل پیش بینی چنین روزی را می کردند، و حسابهای بانکی شان را از دلارهای مردم ایران پر کرده اند. و آن چند تائی هم که از قافله غارت جامانده بودند بسرعت در حال بار زدن چمدانها هستند. نمونه آن را اخیرا در سخنرانی یکی از کارگردانان (وابسته) در جشنواره فیلم فجر دیدیم (با تأسف).
مردم نجیب و فهیم و صلح طلب ایران که این سطور را می خوانید،
شاید درخواست این رفراندم آخرین برگ در دستان ما باشد تا بتوانیم از طریق صندوق رأی انتقال مسالمت آمیز قدرت را به کسانی که منتخب مردم هستند رقم بزنیم، این نیاز به یک عزم ملی دارد.
اگر امروز تصمیم نگیریم، فردا برای ما تصمیم خواهند گرفت.
عدنان / 12 February 2018
با درود انجام یک رفراندوم تنها راه نجات کشور و مردم است
شهرام بیات / 12 February 2018
چرا رفراندوم فریب توده هاست- پروانه قاسمی، جابر کلیبی
***
parvaneh ghassemi / 12 February 2018
در کنار رفراندمم ی دادگاه هم واسه محسن سازگارا از بنیانکذاران سپاه و قدیانی از مجاهدین انقلاب اسلامی که کار اصلیشون در ده ۶۰ در وزارت اطلاعات دستگیری بازحویی وسلاخی مخالفین بود.و هممچنین مخملباف حزب الهی فاشیست ک کارش شکار هواداران یا اعضای گروههای
سیاسی در خیابون بود و همیشه ی کلت با خود حمل میکرد. بایستی خون گریست که اینها شدن پرچمدار
اعتراض مردم درمونده و فاقد بینش ودرک سیاسی.
قربانیان این جلادان از اعماق گورهای پنهان و فراموش شده درود بیکران خود را نثار این امت همیشه در صحنه وغایب در چاه جمکران میکنند.
گورهای پنهان و فراموش شده / 13 February 2018
پانزده فعال سیاسی و حقوق بشری در داخل و خارج ایران، با امضای بیانیهای ضمن استقبال از پیشنهاد «همهپرسی»، خواستار انجام آن تحت نظارت سازمان ملل با هدف گذار مسالمتآمیز از جمهوری اسلامی به یک دمکراسی سکولار پارلمانی گردیدند.
بهترین راه برای آخوندها از افتضاحی که بوجود آورده اند همین رفرندام میباشد..
Nasim / 13 February 2018
کشور در وضعیت بحرانی است . همه شاخص ها ی اقتصادی و بدهی های عظیم دولت نشان از ورشکستگی بانک ها و موسسات مالی است روحانی و دار دسته اش با گفتار درمانی در صدد به تاخیر انداختن فاجعه و سونامی هولناک هستند و با این کار به آقا زاده ها و مقامات فاسد فرصت فرار سر مایه ها از کشور می دهند . مجلس کار گاه وراجی است و دستگاه قضایی فاسد ترین رکن کشور . علت افزایش بهای ارز تخلیه سپرده ها ی بزرگ از بانک هااست ودولت قادر به جلوگیری از آن نیست . ادامه این وضعیت عاقبت ویرانی کامل کشور است که هیچ چاره و درمانی ندارد . ساده لوحی است اگر هنوز کسانی به مدیریت و توانایی این دولت و حاکمان اعتماد کنند !
bijan / 13 February 2018
به: گورهای پنهان و …
قرار نیست که آن چند نفر (که نام بردید) رئیس جمهور آینده کشور شوند!
اگر مردم ایران بتوانند از این شرایط بد عبور کرده و با کمترین هزینه، و متمدنانه ترین روش، یک حکومت مردم سالار مطابق با استانداردهای روز، و با رأی مردم سر کار آید، و دست کشورهای دیگر در تعیین سرنوشت مردم ایران کوتاه شود، این به نفع همه مردم ایران و کشورمان ایران تمام خواهد شد.
هه ژار / 13 February 2018
رفراندوم را چه کسی باید برگزار کند؟ خود حکومت؟ چطور حکومتی که حتی قانون مطبوعاتش را تغییر نمیدهد، به رفراندوم تعیین حکومت جدید تن میدهد؟ آیا اصلاً خود حکومت اگر هم به فرض محال بخواهد، صلاحیت برگزاری رفراندوم را دارد؟ در میان این امضاکنندگان اکثریت با وکلا و فعالان حقوقی است. این قشر وکلا معمولاً از زاویۀ تنگی جهان را نگاه میکند که تصور میکند همه چیز در قراردادهای حقوقی و در سطح قانون اتفاق می افتد. مسلماً اگر نظر جامعه شناسان یا پژوهشگران علوم سیاسی را بپرسید چیز دیگری به شما خواهند گفت که به نظر من واقع بینانه تر است. همه چیز در حقوق تعین نمی پذیرد. حقوق معمولاً آخر از همه مطرح است و رفراندوم بدون تفوق یک نیروی سیاسی بر حکومت کنونی و تمام شدن کار رژیم در عمل، به گونۀ دیگری ممکن و محتمل نیست و در آن زمان نیز رفراندوم تنها به کار مشروعیت بخشی صوری به حاکمیت جدید و روی کار آمده خواهد آمد. متأسفانه حقوقدانان جهان را وارونه مینگرند.
کارو / 14 February 2018