شهزاده سمرقندی – “نیما – فیلم” در سوئد شرکت شناخته‌شده‌ای است. این شرکت با مدیریت نیما سروستانی و با همکاری شرکت‌های بزرگ فیلمسازی اروپا در طول بیش از ۱۵ سال فیلم‌های برجسته‌ای ساخته و جوایز زیادی را هم به دست آورده است.
“ارزش من ۵۰ گوسفند بود” یکی از فیلم‌های مستند این شرکت فیلمسازی‌ست که هفته پیش برنده جایزه “آسیا- پاسیفیک” شد. این فیلم با کارگردانی نیما سروستانی و تهیه‌کنندگی مریم ابراهیمی به انجام رسیده و موضوع اصلی آن ازدواج‌های زودهنگام در افغانستان است.
مراسم اهدای جایزه فیلم “آسیا- پاسیفیک” امسال در سواحل طلایی استرالیا برگزار شد. مریم ابراهیمی در این مراسم شرکت داشت و جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد. خانم ابراهیمی این فیلم را به زنان جسور و دلیر افغانستان بخشید که با وجود این همه سختی و فشار‌های سیاسی و اجتماعی مبارزه خود را ادامه می‌دهند.
نیما سروستانی، کارگردان
این فیلم مستند روزگار و رویداد‌های واقعی چند دختر جوان افغان را دنبال می‌کند که زیر لت و کوب تن به ازدواج زودهنگام داده‌اند اما بعد از مدتی به دلایل مختلف از این ازدواج سرکشی کرده‌اند و یا رو به فرار آورده‌اند.
در مستند “ارزش من ۵۰ گوسفند بود” دختران جوان و حتی کودکانی را می‌بینیم که در سنین ۹ و یا ۱۰ سالگی در قبال گاو و یا گوسفند به مردان مسن‌تر از ۴۰ و ۵۰ ساله فروخته شده‌اند.
در گفت‌وگویی که با نیما سروستانی داشتم او گفت که نظام سنتی ازدواج در افغانستان با آنچه در ایران است، کاملاً تفاوت دارد. در افغانستان به جای مهریه “قلینچ” می‌گیرند که آن هم به دست پدر و یا مادر عروس داده می‌شود و صحبت طلاق و یا جدایی یکی از تابو‌های سنگین جامعه به شمار می‌‌آید. از اینجاست که زنانی که نمی‌توانند با شوهران خود بسازند ناچار رو به فرار می‌آورند و یا دست به جنایت می‌زنند.
فیلم “ارزش من ۵۰ گوسفند بود” که با همکاری فیلمبرداران محلی ساخته شده است، روزگار دختران نوجوانی را دنبال می‌کند که کلاً به ازدواج زودهنگام و مبادله پدران خود با دید انتقادی می‌نگرند. شخصیت‌های فیلم بار‌ها به این نکته اشاره می‌کنند که آن‌ها را مثل حیوان در قبال گاو و یا گوسفند بخشیده‌اند.
نیما سروستانی، مدیر شرکت “نیما – فیلم” در سوئد در ۱۵ سالی که فعالیت سینمایی دارد توانسته بین سازمان‌های بزرگ فیلمسازی اروپا برای خود نام و فضای کاری استواری به وجود بیاورد. او می‌گوید “نیما – فیلم” از دوران حکومت طالبان تا به حال در افغانستان فعال است و این اولین و آخرین فیلمی نیست که موضوع زنان افغانستان را مطرح می‌کند.
آقای سروستانی همینطور به فیلم بعدی خود اشاره کرد که قرار است به زودی به اتمام برسد و موضوع آن نیز زندان زنان در افغانستان است. فیلمی که به مدت طولانی روزگار چند زن افغان را در یکی از زندان‌های محلی دنبال می‌کند. از شما دعوت می‌کنم از طریق فایل صوتی به گفت‌و‌گو با نیما سروستانی گوش بدهید.
[لینک: مستند “ارزش من ۵۰ گوسفند بود” ساخته نیما سروستانی در ویمئو]
ایمیل تهیه‌کننده:
[email protected]
در همین زمینه:
::تارنمای “نیما – فیلم” در سوئد::
::گزارش‌های رادیویی شهزاده سمرقندی در رادیو زمانه::