مسئولان مجموعه تخت جمشید از پایه ستون‌ها و برخی سنگ‌های این اثر هخامنشی به‌عنوان محل نگهدای تابلوهای “ورود ممنوع” استفاده کرده‌اند.

 به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی (CHN)، “در حال حاضر مسئولان سایت جهانی تخت‌جمشید بخشی از تابلوهای هشداردهنده را روی پایه‌ ستون‌هایی قرار داده‌اند که قدمت تاریخی آن‌ها به ۲۵۰۰ سال می‌رسد.”

یکی از گردشگران در این‌باره به خبرگزاری میراث فرهنگی گفته است: “دیدن تابلوهای هشداردهنده روی آثار تاریخی، آن‌هم به نحوی که به‌حال خود‌‌ رها شده‌اند، جالب است. به‌نظر می‌رسد این روش استفاده از تابلو‌ها چندان صحیح نباشد.”

به گفته یکی از کار‌شناسان حفاظت از آثار تاریخی، “نصب تابلوهای راهنما و هشداردهنده باید از روش و اصول خاصی تبعیت کند. برای مثال در جانمایی، استفاده از نوع جنس به کار رفته در تابلو، رنگ و در ‌‌نهایت فاصله آن با اثر روش‌های ویژه‌ای دیده‌ شده ‌است.”

مسئولان سایت جهانی تخت‌جمشید بخشی از تابلوهای هشداردهنده را روی پایه‌ ستون‌هایی قرار داده‌اند که قدمت تاریخی آن‌ها به ۲۵۰۰ سال می‌رسد

این خبرگزاری به نقل از یک کار‌شناس میراث فرهنگی افزوده است: “حتی ارتفاع و فاصله تابلو نسبت به اثر اهمیت دارد. فاصله‌ نباید به اندازه‌ای باشد که هنگام عکاسی اثر، در آن دیده شود و از سوی دیگر ارتفاع هم نباید منظر اثر را مخدوش کند.”

تخت جمشید مجموعه‌ای از کاخ‌ها و بنا‌ها است که از دوران هخامنشی (۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد) به‌جا مانده است. این بنا در ۴۵ کیلومتری شمال شرق شیراز و در نزدیکی شهر مرودشت قرار دارد.

چندی پیش نیز گزارش‌هایی درباره افزایش ترک در در بخشی از سنگ‌های تخت جمشید منتشر شد.

بيژن روحانی، همکار زمانه در بخش “ميراث فرهنگی و رسوم ملل” در اين‌باره می‌گويد: “ترک خوردن سنگ‌های تخت جمشید به هیچ وجه پدیده‌ جدیدی نیست، این امر صدها سال است رخ داده و در آینده نیز رخ خواهد داد. همیشه جدالی میان عوامل طبیعی و تلاش انسانی برای مهار فرسودگی در جریان است. بنابر این سنگ‌ها صدها سال است ترک خورده‌اند و باید با قاطعیت عرض کنم باز هم ترک می‌خورند.”