در جنگ‌های طولانی‌ مدت در خاک افغانستان، افراد بسیاری جان خود را از دست داده‌اند یا بی‌نام و نشان شده‌اند، اما نام احمدشاه مسعود ورد زبان‌ها افتاد و تا به حال که ده‌سال از کشته شدن او می‌گذرد، همچنان نزد مردم منطقه محبوب است.
 
 
نام احمدشاه مسعود به‌عنوان قهرمان ملی در یادها مانده است. هرچند هستند کسانی که او را در کشته شدن هزاران نفر در طول مقاومت‌های درازمدتش مقصر می‌دانند.
 
در روزهای گذشته، به مناسبت دهمین سالگرد کشته شدن او (نهم سپتامبر) نام او دوباره بر سر زبان‌ها افتاد و در افغانستان و همینطور در کشورهای همسایه مراسم یادبود او برگزار و کارنامه او دوباره مرور شد.
 
در داشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا احمدشاه مسعود چنین معرفی شده است:
 
“احمدشاه مسعود ملقب به شیر پنجشیر از فرماندهان تاجیک بود که سالها باارتش شوروی  سابق که افغانستان را اشغال کرده بود جنگید و پس از آن هم درگیری‌های داخلی افغانستان سهم به‌سزایی داشت. وی روز۱۸ شهریورماه ۱۳۸۰ برابرنهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی، بر اثر انفجار انتحاری دو تروریست عرب مظنون به ارتباط با شبکهالقاعده که خود را خبرنگار معرفی کرده بودند، در خواجه بهاوالدین ولایت تخار افغانستان کشته شد.
 
خبر کشته شدن احمد شاه مسعود دو روز تیتر اول رسانه های جهان بود و با حمله به برج‌های دوقلو فراموش شد.
 
فیلم‌های احمدشاه مسعود
 
درباره احمدشاه مسعود فیلم‌های مستند زیادی ساخته شده، اما آن‌چه در یوتیوب تحت عنوان “مسعود” از “مردمی فیلم” منتشر شده است، اطلاعات روشن و دقیقی از برنامه‌ها و گفت‌وگوهای احمدشاه مسعود می‌دهد. او در این فیلم بی‌پرده از واقعیت‌های موجود می‌گوید. تصاویری از دوران جنگ با ارتش روسیه و بعد با طالبان یکی از ارزش‌های این فیلم است.
 
راوی در فیلم “مسعود” از تولد تا آخرین لحظه احمدشاه مسعود را روایت می‌کند. در این فیلم گفته می‌شود که “این‌جا تاریخ با خون مردان نوشته می‌شود”.
 
تهیه‌کننده این فیلم یک شرکت فیلم افغانی در آمریکاست که با مدیریت نذیر مردمی در سال 2010ساخته شده است.
 
فیلم یادشده در چند قسمت روی یوتیوب در دسترس عموم قرار دارد. از روی نظرهای منتشر شده برای این فیلم می‌توان حدس زد که اگرچه همه بینندگان از نگاه فیلمساز راضی نبوده‌اند، اما روی هم رفته کم نیستند آن‌هایی که به احمدشاه مسعود به عنوان یک قهرمان ملی نگاه می‌کنند.
 
یکی دیگر از فیلم‌های مستندی که درباره احمد شاه مسعود ساخته شده است و دوربین پابه‌پای او تا مناطق جنگی می‌رود، فیلم فرانسوی Massoud L’Afghan  است که سال 1998 فیلمبرداری شده است. در این فیلم نیز صحنه‌های جنگ با طالبان و همینطور شرایط مبارزه احمدشاه مسعود و گروه او را می‌بینیم.
 
این فیلم نیز در یوتیوب قابل دسترس است و افراد علاقه‌مند می‌توانند با دیدن آن حافظه خود را پیرامون روند درگیری با طالبان و راه دور و دراز مردم افغانستان تا رسیدن به امروز به نسبت آرام‌تر را مرور کنند.
 
قهرمان تاجیک
 
در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان نیز مراسم گرامیداشت احمدشاه مسعود بسیار باشکوه برگزار شد. در این مراسم که همزمان با بیستمین سالگرد استقلال تاجیکستان بود، نمایندگان کشور های ایران و افغانستان شرکت کردند.
 
گلرخسار صفی، شاعره نامی تاجیک نیز در این مراسم حضور داشت و از احمدشاه مسعود یاد کرد.
 
خانم گلرخسار در مراسم یاد شده گفت: “احمدشاه نماینده همه مردم و همه ملت‌های آزاردیده در طول چندین هزارسال بود، اما وی مثل رستم بود که تنها جنگید و تنها درگذشت. اگر شب و روز تلاش کنید و بگویید که احمدشاه مسعود تنها نبود و عاشقان و طرفداران زیادی داشت، باور نخواهم کرد.”
 
عبدالغفور آرزو، سفیر افغانستان در تاجیکستان که در این مراسم شرکت داشت گفت: “اگر پشتیبانی تاجیکان نبود افغانستان کاملاً تحت حکومت طالبان قرار می‌گرفت.” آقای آرزو همینطور از سهم احمدشاه مسعود در مبارزه علیه تروریسم و برقراری صلح در تاجیکستان سخن گفت.
 
با این‌همه بسیاری معتقدند که احمدشاه مسعود چون دو روز قبل از حمله به برج‌های دوقلویمرکز تجارت جهانی در شهر نیویورک کشته شد، کارنامه او آنطور که باید و شاید تحقیق و بررسی نشد و هنوز پرسش‌های فراوانی درباره این شخصیت وجود دارد که به آن‌ها پاسخ داده نشده است، با این حال اما نوشته‌های متعددی از نویسندگان مختلف به چاپ رسیده است و در این نوشته‌ها کسانی که با احمدشاه مسعود در تماس بوده‌اند، تلاش کرده‌اند تا دیده و شنیده‌های خودرا به گوش دیگران برسانند تا واقعیت‌های پوشیده و پنهان در کوه‌های پنج‌شیر برای جهانیان نیز روشن‌تر شود.
 
یکی از این نویسنده‌ها راجر پلانک، میانجی بین‌الملی است که در مقاله خود به نام “صبحانه با مسعود” از رویکرد انسانی و آرزوهای احمدشاه مسعود نوشته است. او در بخشی از متن خود نوشته است: “وی بسیار ساده لباس می‌پوشید و آرزوهای بزرگ داشت.” آقای پلانک نویسنده کتاب “محافظ سرگردان صلح” است و معتقد است بعد از مرگ مسعود در افغانستان دیگر صلح این است که “سرگردان” مانده است.