شامگاه دیروز، ۳۰ خرداد / ۱۹ ژوئن، کابل شاهد حمله تانک و پلیس مسلح به خیمه‌های معترضان صلح‌طلب و امنیت‌خواه شد. این درگیری که به گفته شاهدان عینی چهار ساعت طول کشید، منجر به کشته شدن دو تن و زخمی شدن ده‌ها تن دیگر شد. حدود یازده نفر بازداشت شده‌اند که وضعیت آنها روشن نیست. دولت تا حال در این باره ابراز نظر نکرده است.
پس از تحصن هژده روزه، در ادامه چهارشنبه خونین (۱۰ خرداد) که باعث کشته شدن بیش از صد نفر و زخمی شدن بیش از هزار نفر در کابل شد، گروهی از فعالان مدنی شهر کابل دست به اعتراض دست‌جمعی علیه دولت زدند، دولتی که قادر به تامین امنیت شهروندانش نیست. این دور اعتراض‌ها تا دیشب ادامه داشت. شکل اعتراض حضور ۲۴ ساعته به مدت سه هفته در چادرهایی بود که کانون بحث و تماس گسترده با شهروندان بود. معترضان مصمم هستند که به اعتراضات خود ادامه دهند. آنها می‌گویند که رستاخیز تغییر (عنوان جنبش اعتراضی) فرو نمی‌خوابد.
مجیب ضیا، دانشجوی حقوق و از فعالان مدنی معترض که در درگیری دیشب بر اثر اصابت گلوله بر سر خود زخم برداشت، در گفت‌وگو با زمانه گفت معترضان کوچکترین امکانی برای دفاع از خود نداشتند. در حالی که پلیس محلی با تانک‌به خیمه‌ها هجوم آورده مستقبما به معترضان شلیک کردند. مجیب ضیا می‌گوید، اعجاز الحق، جوان بیست و چهار‌ساله، در برابر چشمان او بر اثر اصابت گلوله بر سینه‌اش جان داد.
جزئیات درگیری را از زبان مجیب ضیا، شاهد عینی بشنوید:
کاوه جبران، از روزنامه‌نگاران محلی، یک شاهد دیگر ماجرا است. او در گفت‌وگو با زمانه می‌گوید که نظامیان سه بار به معترضان حمله بردند و حدود نیمه شب توانستند خیمه‌ها را به تصرف خود درآورند. در آغاز حمله معترضان ایستادگی کردند، اما نظامیان با هر حمله خشونت بیشتری از خود نشان دادند.
کاوه جبران وضعیت کابل را وخیم ارزیابی می‌کند و می‌گوید که مردم اکثرا گیج و پریشان‌اند. به گفت‌وگو با او گوش می‌کنیم: