شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳ می گويد مرگ زندانيان سياسی نشان‌دهنده «اراده سيستماتيک و منظم» حکومت جمهوری اسلامی ايران برای از بين بردن مخالفان سياسی است.

عبادی به کمپين بین‌‌المللی حقوق بشر در ايران گفته است: «وقتی که يک زندانی سياسی حاضر به تمکين، مصاحبه و اقرار دروغين نمی‌شود به انحا مختلف سعی می‌کنند او را بشکنند و يکی از اين انحا آزار واذيت جسمی است که در برخی موارد منجر به فوت می‌شود.»

شيرين عبادی افزوده: «آنچه در ايران اتفاق می‌افتد در حقيقت سيستماتيک است و يک سهل‌انگاری سهوی نيست و فقط توسط چند مأمور دون‌پايه زندان اتفاق نمی‌افتد. زيرا اگر به وسيله چند مأمور دون‌پايه زندان اين اتفاق‌ها می‌افتاد بايد حداقل بعد از اولين و دومين قتل، دولت جمهوری اسلامی دستور رسيدگی می‌داد و خاطيان را تنبيه می‌کرد ولی ديديم که هيچ‌گاه کسی محکوم نشد.»

وی درخواست ۱۲ زندانی را که به تازگی اعتصاب غذا کرده‌‌اند، «يافتن و مسئول نگه‌داشتن مسببين قتل هدی صابر» دانسته است.

شيرين عبادی: آنچه در ايران اتفاق می‌افتد در حقيقت سيستماتيک است و يک سهل‌انگاری سهوی نيست و فقط توسط چند مأمور دون‌پايه زندان اتفاق نمی‌افتد

۱۲ نفر از زندانيان سياسی اوين در اعتراض به جان‌باختن هدی صابر از شنبه ۲۸ خرداد جاری دست به اعتصاب غذای نامحدود زدند.

بهمن احمدی امويی،حسن اسدی زيدآبادی، عمادالدين باقی، عماد بهاور، قربان بهزاديان‌نژاد، محمد داوری، اميرخسرو دليرثانی، فيض‌الله عرب‌سرخی، ابوالفضل قديانی، محمد جواد مظفر، محمدرضا مقيسه و عبدالله مومنی زندانيان سياسی هستند که دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

هدی صابر از فعالان ملی مذهبی که در زندان اوين در حبس بود، شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا در بيمارستان مدرس تهران درگذشت.

مخالفان حکومت ايران می‌گويند وی بر اثر «ضرب و شتم» و «تأخير» در انتقال به بيمارستان کشته شده است.

شيرين عبادی با نام بردن از هدی صابر، اکبر محمدی، اميدرضا ميرصيافی و زهرا بنی‌يعقوب، مرگ آن‌ها را در نتيجه «بی‌مسئوليتی» مسئولان زندان دانسته است.

اکبر محمدی که در جريان اعترضات دانشجويی سال ۱۳۷۸ بازداشت شده بود، در هشتم مرداد ۱۳۸۵ پس از چند روز اعتصاب غذای خشک در زندان اوين درگذشت. خليل بهراميان وکيل محمدی می‌گويد وی پيش از مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

اميدرضا ميرصيافی، وبلاگ‌نويس نيز که به اتهام «توهين به آيت‌الله خمينی، رهبر پيشين ايران و آيت‌الله خامنه‌ای، رهبر کنونی»، به دو سال حبس محکوم شده بود، ۲۸ اسفند ۱۳۸۷ در زندان درگذشت.

سازمان گزارشگران بدون مرز که انجمنی بين‌المللی در دفاع از رسانه‌هاست، از احتمال «قتل» اين وبلاگ‌نويس خبر داد.

زهرا بنی‌يعقوب که در ۲۰ مهر ۱۳۸۶ و در هنگام صحبت با نامزدش در يکی از پارک‌های همدان توسط نيروهای بسيج بازداشت شده بود، در بازداشتگاه جانش را از دست داد.

شيرين عبادی که وکيل اين پزشک بوده، گفته است:‌ «من وکيل ايشان بودم و به هيچ وجه مسأله خودکشی در مورد ايشان صادق نيست. اين يک صحنه‌سازی بود برای اينکه قتل وی را لاپوشانی کنند.»