شهزاده سمرقندی – در برنامه‏ی امروز «با همسایگان» به تاجیکستان می‌‏رویم و با هم به سینماهای پایتخت این کشور سر می‌‏زنیم. این هفته، سینماهای شهر دوشنبه، همه حال و هوای افغانستان را دارند. چون در تاجیکستان، «هفته‏ی سینمای افغانستان» برپاست.

لحظه‌های دیدار و تازه شدن خاطرات

در «هفته‏ی سینمای افغانستان»، ۱۲ فیلم از فیلم‏سازان افغانی به نمایش گذاشته می‌‏شود و آن‏طور که رسانه‏های تاجیک و نیز منتقدان سینما گفته‏اند، بیننده‏‏های تاجیک از این فیلم‏‌ها استقبال خوبی کرده‌اند. در این جشنواره، فیلم‏هایی از فیلمسازانی چون صدیق برمک، عتیق رحیمی، هاشمی دیداری، بصیر سنگی، محمد حیدری، همایون، اکرم و میرویس رکاب نمایش داده می‌‏شوند.

صفر حقداد، رییس اتحادیه‏ی سینماگران تاجیکستان درباره‏ی شکل‏گیری این هفته یا ایده‏ی برگزاری «هفته‏ی سینمای افغانستان» می‌گوید: «ما تاکنون چهار جشنواره‏ی بین‏المللی فیلم با نام «دیدار» برگزار کرده‏ایم و همیشه برنامه‏های ویژه‏ای از کشورهای آسیای مرکزی و خصوصاً ایران و افغانستان داشته‏ایم. در این مدت‏، فیلم‏هایی زیادی، از جمله فیلم‏های افغانی در برنامه‏ی ما جمع شده‏اند و ما تصمیم گرفته‏ایم در جشنواره‏ای به‌نام «لحظه‏های دیدار» یک‌بار دیگر فیلم‏های جمع شده از سال ۲۰۰۴ تا امروز را به نمایش بگذاریم و بار دیگر خاطرات‏مان را تازه کنیم. این‌بار به سینمای افغانستان پرداخته‏ایم که ببینیم فیلم‏های افغانی چه حال و هوایی دارند و آن‏‌ها را با فیلم‏های فیلم‏سازان خودمان و کشورهای دیگر مقایسه کنیم.

سینمای خصوصی افغانستان، برد، باخت و پیش‏آمد‌ها

معروف‏‌ترین فیلمی که در این جشنواره به نمایش گذاشته می‌‏شود، «اسامه» ساخته‏ی صدیق برمک است که با میزگردی همراه خواهد بود. میزگردی که طی آن صدیق برمک از وضع کنونی سینمای افغانستان و همین‏طور تجربه‏های خود در ساختن فیلم‏های برجسته‏اش می‌‏گوید.

صفر حقداد در گفت‏وگویی که در حاشیه‏ی این برنامه‏‌ها با خورشید همدم داشت، از این میزگرد چنین گفت: «ما سعی می‌‏کنیم در حاشیه‏ی این برنامه‏‌ها، هر بار از یک شخصیت معروف و شناخته‏شده‏ی سینمای کشور‌ها دعوت کنیم. این‏بار صدیق برمک با ماست و قرار است در آخرین روز جشنواره، در میزگردی با نام «سینمای خصوصی افغانستان، برد، باخت و پیش‏آمد‌ها» با همکاران تاجیکی خود و علاقه‏مندان به گفت‏وگو در مورد سینما، به بحث و تبادل‏ نظر بپردازد. صدیق برمک در این میزگرد به تحلیل وضع کنونی سینمای افغانستان و تأثیر سرمایه‏گذاری خصوصی در رشد این سینما می‌‏پردازد.

تولد دوباره‌ی سینمای افغانستان

سینمای افغانستان روی‏هم‏رفته پیش‏‌تر از سینمای تاجیک است و فیلم‏های زیادی را بر روی صحنه آورده که در سطح بین‏المللی مطرح شده‏اند. کشوری که در پی جنگ‏های پی در پی نتوانست بایگانی سینمای خود را حفظ کند و طالبان آن را به کام آتش داد، اکنون به رغم همه مشکلات توانسته است گوهرهایی به میدان بیاورد؛ گوهرهایی که شاید در برابر آن بایگانی از دست رفته چیز زیادی نباشند، اما از روشنایی آینده‏ی سینمای افغانستان سخن می‌‏گویند.

صدیق برمک سوختن بایگانی سینمای افغانستان به وسیله‏ی طالبان را تولد دوباره‏ی سینمای افغانستان خوانده بود. شاید حق با اوست. زیرا در ادامه‏ی این از دست دادن، سینمای افغانستان توانسته دوباره سرپای خود بایستد و خط و رنگ‏های تازه‏ای را هم به سینمای خود وارد کند که حال در طول «هفته‏ی سینمای افغانستان» نمونه‏هایی از آن توانسته‏ است بیننده‏ی تاجیک را‌ گاه به گریه بیندازد،‌گاه شاد و یا حیرت‏زده کند.

هفته‌ی سینمای دیگر در میان همسایگان

«هفته‏ی سینمای افغانستان»، همان‏طور که صفر حقداد، مدیر اتحادیه‏ی سینماگران تاجیک گفت، شروع یک برنامه‏ی بلندمدت است. برنامه‏ای که در طول سال با برگزاری «هفته‏ی سینمای دیگر» در کشورهای همسایه همراه خواهد بود.

صفر حقداد درباره‌ی همکاری‌های سینمایی با کشورهای همسایه می‌گوید: «در طول این چهار سال فیلم‏های زیادی از کشورهای همسایه در بایگانی ما جمع شده‏اند. قرار است به هر کشوری یک هفته‏ی فیلم را در قالب یک نیمه‏فستیوال یا فستیوال کوچک ببخشیم. به ترتیب الفبا، از کشور افغانستان، کشور هم‏زبان و همسایه شروع کرده‏ایم و به کشورهای دیگری مانند کشورهای آسیای مرکزی، روسیه، مغولستان، گرجستان، قفقاز و… می‌‏رسیم. حتی از کشورهای اروپایی هم فیلم داریم.

«هفته‏ی سینمایی افغانستان» پوشش خبری فوق‏العاده‏ای هم در تاجیکستان داشت و در رأس اخبار رسانه‏‌ها و همین‏طور سینماهای این کشور قرار گرفته بود و آن‏طور که جامعه‏‌شناسان تاجیک معتقدند، این جشنواره تأثیر فوق‏العاده‏ای روی تماشاگران تاجیک داشته است.