پس از رسوایی مربوط به تقلب ۲۵۸ پژوهشگر علمی ایران، وزارت علوم و وزارت بهداشت با بررسی موضوع، در تعیین تعداد پژوهشگران متقلب به اختلاف برخوردند.

oloom-behdasht
اختلاف آمار متقلبان علمی در آمار دو وزارت‌خانه

به گزارش خبرگزاری «ایسنا»، وزارت علوم در حالی از ۳۹۸ پژوهشگر متخلف خبر داده که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تنها به ۱۹۹ تن اشاره می‌کند. آمار اصلی اعلام‌شده در مجله نیچر اما ۲۵۸ تن بود.

مجله نیچر در اول نوامبر/۱۱ آبان سال جاری در گزارشی اعلام کرد که «اسپرینگر» و «بیومد سنترال»، مراکز انتشار ژورنال‌های علمی ۵۸ مقاله مربوط به پژوهشگران ایرانی را به دلیل سرقت و تقلب علمی لغو انتشار می‌کنند. این ۵۸ مقاله از سوی ۲۸۴ پژوهشگر ایرانی ساکن در ایران منتشر شده‌اند.

این خبر به رسوایی بزرگ علمی در سرتاسر دانشگاه‌های ایران انجامید. برخی پژوهشگران متهم به سرقت علمی در دانشگاه‌های وابسته به وزارت علوم، وزارت بهداشت و برخی واحد‌های دانشگاه آزاد عضو هیئت علمی هستند.

ناتوانی دو وزارت‌خانه در شمارش قطعی افراد

به گزارش ایسنا، وزارت علوم از ۳۹۸ متخلف دانشگاهی یاد کرده که ۱۳۸ تن در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی این وزارت هستند و ۱۹۴ تن در دانشگاه‌ها و بیمارستان‌های وابسته به وزارت بهداشت و ۶۶ تن نیز در دانشگاه آزاد مشغول به کار هستند. این تعداد از آمار منتشرشده در خود نیچر نیز بیشتر است.

اما وزارت بهداشت با اعلام آماری به مراتب کمتر، از وجود ۱۱۹ پژوهشگر متخلف در چاپ ۵۸ مقاله ردشده از سوی اسپرینگر خبر می‌دهد. این وزارت ۹۹ متخلف را وابسته به مراکز خود اعلام کرده که ۵۴ تن عضو هیئت علمی‌ دانشگاه‌های این وزارت‌خانه هستند.

احسان شمسی کوشکی، دبیر کمیته ملی اخلاف در پژوهش پزشکی وزارت بهداشت در گفت‌و‌گو با ایسنا اعلام کرده است که اختلاف در آمارها به دلیل درست‌نشمردن نویسندگان مقالات است. او توضیح داد که نام کوچک متقلبان دانشگاهی گاه به صورت جدا و گاه پیوسته نوشته شده و همین امر گزارشگران نیچر را به اشتباه در شمردن آنها انداخته است. او همچنین گفت که وزارت علوم تعداد نویسندگان تمام مقالات را با یکدیگر جمع بسته، درحالی‌که برخی از این نویسندگان مشترک بوده‌اند.

وزارت بهداشت و وزارت علوم در جلسات مشترکی که با یکدیگر برگزار کرده‌اند، در جستجوی تشکیل تیمی مشترک هستند تا به موضوع اختلاف‌ها درباره تعداد و اسامی متقلبان دانشگاهی رسیدگی کنند.

رسوایی‌های علمی پژوهشی دانشگاه‌های ایران محدود به امسال نیست. تا کنون چندین‌بار چاپ مقاله‌ها یا پژوهش‌های کپی‌برداری‌شده از سوی پژوهشگران ایرانی جنجال‌آفرین شده‌است.


در همین زمینه