اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران، با انتشار اعلامیه ای نسبت به عضویت دائم خانه ی کارگر در فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری و انتخاب علیرضا محجوب به نایب رئیسی فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری اعتراض کرد. انتظار می رود سایر تشکل های مستقل کارگری ایران نیز به این اعتراض بپیوندند. علیرضا محجوب نماینده ی مجلس و دبیرکل خانه ی کارگر ایران، از سوی فعالین کارگری، بارها به سرکوب جنبش کارگری متهم شده است.
بیانیه ی اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران را در زیر میخوانید:
شرم بر هدایت کنندگان دبیلیو. اف. تی. یو.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران سالیان متمادی است در مورد ارتباط نهادهای بین المللی با تشکلات دست ساز حکومتی در ایران، از جمله خانه کارگر، شوراهای اسلامی کار، مجمع نمایندگان و انجمنهای صنفی حکومتی، اطلاع رسانی و افشاگری انجام داده است. بطور مشخص در سایتهای انگلیسی و فارسی اتحاد بین المللی در سالهای اخیر، چندین مطلب، مصاحبه، کنفرانس، نامه و بیانیه در مورد همکاری دبیلیو، اف، تی، یو با خانه کارگر جمهوری اسلامی ایران و عدم حمایت این فدراسیون از فعالین و تشکلات مستقل کارگری در ایران نوشته شده و تمامی این مطالب و نامه های سرگشاده به دبیلیو، اف، تی، یو و تشکلات وابسته به آن در کشورهای مختلف جهان ارسال گردیده است.
دبیلیو. اف. تی. یو. در این مدت نه تنها ارتباط خود با خانه کارگر و دیگر نهادهای وابسته به رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی را قطع نکرده است بلکه خانه کارگر را از عضویت موقت به عضویت رسمی درآورده و علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، این عنصر وابسته به حاکمیت، را به عنوان یکی از اعضای هیئت اجرایی خود انتصاب نیز کرده است. از این شرم آورتر اینکه بنا به ادعای محمد حمزهای، معاون امور بین الملل خانه کارگر، علیرضا محجوب، به عنوان نایب رئیس فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری نیز انتصاب گردیده است.
بسیاری از کارگران و نمایندگان اتحادیه هایی که در هفدهمین کنگره دبیلیو. اف. تی. یو. در آفریقای جنوبی در اکتبر امسال شرکت کردند از ماهیت محجوب به عنوان یک عنصر امنیتی و رژیمی که جهت انقیاد و سرکوب جنبش کارگری ایران از گسترده ترین امکانات برخوردار است اطلاع چندانی ندارند. اما کلیه رهبران این فدراسیون و به خصوص هیئت اجرایی و دبیر کل آن از ماهیت خانه کارگر و محجوب به عنوان تشکلات و عوامل وابسته به رژیم جمهوری سلامی اطلاع کامل دارند. آنها با سرپوش گذاشتن بر این واقعیات و عدم اطلاع رسانی به بدنه این تشکلات در مورد افشاگریهای انجام شده، زمینه های لازم برای شرکت گسترده خانه کارگر و امتیاز دادن به محجوب و دیگر عوامل خانه کارگر را فراهم آورده اند. تلاش رهبری دبیلیو. اف. تی. یو. که ناشی از یک خط سیاسی ارتجاعی و در تداوم رقابتهای بورژوایی جنگ سردی بین این فدراسیون و کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (آی تی یو سی) صورت گرفته است عملا منجر به یک کلاهبرداری آشکار و ضربه ای عامدانه به جنبش مستقل کارگری ایران شده است و باید گفت آنها در قبال جنبش مستقل کارگری ایران پاسخگو خواهند بود. کلیه نهادهای بین المللی باید بدانند که طبقه کارگر ایران تشکلات وابسته به رژیم سرمایه دا ری و سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران ، همچون خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار، را به عنوان تشکل واقعی و مستقل کارگری به رسمیت نمی شناسد.
محجوب، همراه با علی ربیعی وزیر کار کنونی، از جمله عناصر اصلی امنیتی جمهوری اسلامی بوده اند که در اشغال خانه کارگر و سرکوب فعالین مستقل کارگری و نیروهای مترقی و چپ و سوسیالیست در جنبش کارگری بدنبال انقلاب ۵۷ نقش تعیین کننده داشتند. علیرضا محجوب در حمله به جلسه سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه شرکت داشت. همانطور که در رسانه ها آمده است در ١٩ اردیبهشت سال ٨۴ محل نشستهای سندیکای کارگران شرکت واحد به سرکردگی علیرضا محجوب و حسن صادقی و علیرضا عیوضی و دیگر سران خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار مورد حمله وحشیانه قرار گرفت؛ حمله ای که با هماهنگی کامل مدیریت و حراست شرکت واحد صورت گرفت و چماقداران خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار به ضرب و جرح تعدادی از اعضای سندیکای واحد پرداختند و خساراتی به محل جلسه نیز وارد آوردند. محجوب در کمال وقاحت از این حمله وحشیانه دفاع کرد و آنرا تایید نمود.
در شرایطی که تشکلات و نهادهای مستقل کارگری و فعالین آنها در سالهای اخیر، همچون سندیکای کارگران شرکت واحد، کانون صنفی معلمان، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران نقاش، کمیته هماهنگی، اتحادیه آزاد و کمیته پیگیری …، روزانه مورد سرکوب، اذیت و آزار و دادگاه و حبس قرار دارند، در شرایطی که کارگران معدن از آق دره تا بافت و خاتون آباد مورد ضرب و جرح قرار می گیرند و یا با حبس و احکام وحشیانه شلاق به خاطر مطالبه حقوق ابتدایی خود تنبیه می گردند، علیرضا محجوب به عنوان نماینده مجلس و سفیر سیاسی جمهوری اسلامی آزادانه و با امکانات و منابع مالی و تدارکاتی حکومتی در نشستهای بین المللی به نام کارگران ایران شرکت می کند و خاک به چشم کارگران ایران و جهان می پاشد. محجوب و دیگر مزدوران خانه کارگر هر جا توانسته اند با جاسوسی و سرکوب مستقیم فعالین کارگری و در بسیاری موارد با پیشبرد سیاستهای ارتجاعی و ضدکارگری و فاشیستی، از جمله با تبلیغ و ترویج افغان ستیزی و حمله به کارگران و زحمتکشان افغان در ایران، همواره بطور سیستماتیک یکی از موانع رشد، گسترش و همبستگی جنبش کارگری ایران بوده اند. علیرضا محجوب نه تنها نماینده کارگران ایران تحت هیچ عنوان و بهانه ای نیست بلکه دشمن قسم خورده طبقه کارگر ایران و جنبش کارگری و سوسیالیستی جهان است که دبیلیو اف تی یو از جمله ادعای نمایندگی آنرا دارد.
اتحاد بین المللی نه تنها کماکان اعتراض علیه حضور نمایندگان رژیم جمهوری اسلامی در مجامع بین المللی و کارگری، از جمله حضور خانه کارگری ها و کانون عالی شوراهای اسلامی و دیگر تشکلات دست ساخت دولتی، را ادامه خواهد داد، بلکه خواهان اخراج این نهادهای وابسته حکومتی از تمامی مجامع بین المللی، اتحادیه ای، سازمان جهانی کار، دبیلیو، اف، تی یو، و یا آی تی یو سی و هر تشکل بین المللی دیگری تحت هر عنوان یا توجیهی می باشد. ما از کلیه تشکلات و نهادهای مستقل کارگری ایران و نیز از اعضای دبیلیو اف تی یو در کشورهای مختلف جهان می خواهیم که به هیئت اجرایی و دبیر کل این نهاد شدیدا اعتراض کرده و خواهان قطع هرگونه ارتباط دبیلیو اف تی یو با خانه کارگر جمهوری اسلامی ایران و علیرضا محجوب شده و این سیاستها و دسیسه های ضدکارگری را شدیدا محکوم نمایند. ما کارزار جهانی خود در این زمینه را بیش از پیش گسترش خواهیم داد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۳۱ اکتبر ۲۰۱۶
منبع: اخبار روز
سی ساله که محجوب رآی میاره و نماینده مجلس میشه. پس کی داره به ایشون رآی میده اگر اینقدر عنصر پلید و سرکوب گری هستش؟ اصلاً اتحاد بین الملل در حمایت از کارگران ایران مقرش کجاست؟ ژنو؟ یا بهتره بپرسم کجای این بین الملل محصولات صنعتی ایران را دیده؟
زین الدّین / 31 October 2016
شرایط کشوری مثل ایران، در ظواهر اندک الامکانی از حیث مدرنیته در محدوده اماکن اعیان نشین شهرهای بزرگ، مابقی فلاک از سر و رویش می بازد.:
هرچند مثلث فلاک حکومتی میتواند در ابعاد استبداد-ظلم-فساد، در نهایت ممکنش برسد ولی بناب رماهیت نکبت بار این مثلث شوم، خودش دامن گیرش می شود. برای درک این موضوع یک مثال بیولوژی می گیوم، اگر میکروب های سمی از یک حدی در بدنه جمع و رشد کنند، از خود سمومی ترش می کنند که د رنهایت خود میکروبها را ازبین میبرد، بدنه متلاشی می شود و خود میکروب نیز از میان می رود! خکایت مثلث شوم در کشورهای مثل ایران همین طور شده، سم مهلک این مثلث خودش را دارد از بین میبرد!
1- بهر وری پایین
2- پیشی گرفتن هزینه بر سود
3- غیررقابنی شدن
4- معضلات با خارج و از دست دادن بازارها حتی در زمینه صادرات مواد خامی چون نفت!
5- گسست کامل بازتولید اجتماعی مثلا ازدواج، این موجب کاهش جمعیت از جمله پیروان تحمیق شده مثلث فوق الذکر! ولی ماجرا فراتر از اینهاست، معضل ازدواح در نتیجه مثلث و از جمله بیکاری و عدم تامین کارگران است، بازارهای مختلف سرمایه داری حاکمیت را نابود میکند!
اکثریت و انبوه زاغه نشینی/خودروهای فرسوده/مردمی فقیر با کفش و با لباس های راازن قیمت چینی/ امارسازی حکومتی از بیکارن ولی 30 ملیون مرد و زن بیکار با نام های شرمگین شغل ازادو خانه دار/مغازه کم رونق و هر چندگاهی منجر به تعطیل/کارخانجات یک شیفته با ظرفیت 30 تولید/…
البشر لا اشرف المخلوقات؟! / 03 November 2016