با گرم شدن هوا و شروع فصل تابستان تفریح‌های آبی، شنا و شیرجه در رودخانه کارون خوزستان هم به پاست. شنا در رودخانه‌ها، سرگرمی پرخطری برای جوانان خوزی است. استان خوزستان، مالک ۳۳ درصد از آب‌های جاری ایران است و شنا رودخانه‌های پرآبی همچون کارون و دز این استان را در صدر جدول سوانح غرق‌شدگی قرار داده است.
در نبود مناطق ایمن برای شنا، جوانان معمولاً به سراغ رودخانه‌ها، کانال‌های آبیاری کشاورزی می‌روند.
رودخانه کارون با طول ۱۸۰۰ کیلومتر از کنار هزاران روستا می‌گذرد و ۷ شهر بزرگ را در حاشیه مسیر خود سیراب می‌کند که این هم‌جواری شهرها و روستاها با کارون، بیشتر خوزستانی‌ها را به سمت شنا در این رودخانه می‌کشاند.
کارون چند ساحل دارد اما سواحلی که مناطق امن برای شنا و آب‌تنی باشند اندک‌اند.
استان‌های جنوبی ایران سالانه بالاترین آمار غرق‌شدگی را دارند.
طبق آمار پزشکی قانونی در ده سال گذشته ۱۱ هزار و ۷۰ نفر به دلیل غرق‌شدگی جان خود را از دست داده‌اند.
سال‌های ۸۴ و ۹۴ به ترتیب بیشترین و کمترین تلفات جانی به دلیل غرق‌شدگی را داشته‌اند.
در نه ماهه اول سال ۱۹۹۵، ۷۸۶ نفر بر اثر غرق‌شدگی جان خود را از دست دادند که از این تعداد ۱۲۲ نفر زن بوده‌اند.
در این بین خوزستان با بیش از ۱۰۰ نفر، بیشترین آمار تلفات ناشی از غرق‌شدگی سال ۱۳۹۵ را حتی پیش از مازندران و گیلان دارد.
دیگر استان‌های جنوبی همچون بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز هر ساله شاهد غرق شدن ده‌ها نفر در دریا و رودخانه‌هایشان هستند.
طبق گزارش پزشکی قانونی بیشترین موارد غرق‌شدگی طی سال گذشته در رودخانه‌ها، کانال‌های آب و پس از آن در محدوده‌های دریا در فصول گرم سال اتفاق افتاده است.
نبود طرح‌های ایمن‌سازی دریا در سواحل جنوب و کمبود شدید استخرها از یک‌سو و وجود رودخانه‌های خروشان و کانال‌های پرآب آبیاری کشاورزی، مردم را به‌سوی شنا در این فضاهای ناایمن سوق می‌دهد.
نبود طرح‌های ایمن کردن سواحل دریا و رودخانه‌ها با موج شکن و حضور نجات غریق، از جمله عوامل آمار بالای غرق شدگی‌ها در استان‌های جنوبی ایران است.
کمبود استخر در جنوب کشور همراه با هوای تابستانی گرم و خشک مردم را به سوی رودخانه‌ها و کانال‌های آبیاری سوق می‌دهد.
ساخت استخر در شهرهای مختلف نیز از موارد دیگری است که علاوه بر کاهش میزان تلفات، می‌تواند زمینه تفریح و ورزش جوانان را فراهم کند.
