یکی از خاطره‌انگیز‌ترین آثار موسیقی ملی ایران، ترانه «بهار دلنشین» از غلامحسین بنان است.

آهنگساز این اثر روح الله خالقی و شاعر آن بیژن ترقی است و نخستین بار در برنامه رادیویی گل‌های رنگارنگ شماره ۲۲۴ اجرا شده است.

محمود خوشنام درباره غلامحسن بنان در رادیو زمانه می‌نویسد:

وقتی حرف صدا و آواز به میان می‌آید، همه بیش از هر چیز بر شش‌دانگ بودن آن نظر دارند. حال آنکه موسیقی سنتی ایران پیش از آنکه نیاز داشته باشد به صدای شش‌دانگی، صدای «با حال» می‌طلبد؛ جیغ و فریاد با مزاجش سازگار نیست، اهل نجوا و زمزمه است. در میان خوانندگان سنتی از مشروطیت به اینسو، غلامحسین بنان نخستین کسی‌ست که با صدای پرورده‌اش این نیاز را برآورده ساخته است. (بنگرید به بم‌خوانی‌های گرم و مخملی غلامحسین بنان)

بهار دلنشین در دستگاه همایون، آواز اصفهان (بیات اصفهان) اجرا شده است. این ترانه را با صدای گرم و مخملی غلامحسین بنان می‌شنویم.