نوروز از دیرباز در آذربایجان جایگاه فرهنگی ویژه‌ای در میان مردم داشت. در اتحاد جماهیر شوروی اما آذربایجانی‌ها از برگزاری نوروز منع شده بودند. نخستین بار در سال ۱۹۶۷ شیخ‌علی قربانف، نویسنده آذربایجانی تلاش کرد نوروز را در کشورش احیاء کند، اما مورد تعقیب و آزار قرار گرفت. با این‌حال مردم نام فرزندانشان را که در ایام نوروز متولد می‌شدند، «نوروز» یا «بایرام» می‌گذاشتند.
پس از استقلال جمهوری آذربایجان در ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱ عید نوروز به یک آیین و مراسم رسمی تبدیل شد.
آذربایجانی‌ها از نوروز به عنوان عید صلح و دوستی و وحدت و یکپارچگی یاد می‌کنند. مراسم عید نوروز در آذربایجان از چهارشنبه‌سوری آغاز می‌شود و تا ۲۱ مارس ادامه دارد. در آذربایجان بر خلاف ایران مراسم سیزده بدر برگزار نمی‌شود و فقط روز ۲۱ مارس تعطیل است.
سمنو در سفره هفت‌سین آذربایجانی‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد: نماد و نشانه «برکت» است و تدوام‌بخش نسل‌هاست.
