ابوطالب قزلسفلو، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان در مورد تبدیل بخشی از این استان به «بیابان» ابراز نگرانی کرده است.
قزلسفلو امروز شنبه ۹ آبان به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) گفته است که اراضی در معرض بیابانی شدن گلستان بیشتر در شمال این استان و در حوزه شهرستان‌های گنبدکاووس، مراوه تپه، گُمیشان و آق قلا قرار دارد و وسعت آن حدود ۴۵۰ هزار هکتار است.
منابع طبیعی استان گلستان شامل یک میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار اراضی ملی، ۴۵۲ هزار هکتار جنگل، ۸۶۲ هزار هکتار مرتع، بیش از ۲۶ هکتار بیابان، ۲۰ هزار هکتار اراضی ساحلی و ۶۲ هزار هکتار اراضی مستحدث و اراضی موات است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان افزوده است که طرح مقابله با بیابان‌زایی در مناطقی که در معرض بیابانی‌شدن هستند، از سال ۱۳۹۵ با جذب اعتبار و در قالب طرح «ترسیب کربن» به اجرا در خواهد آمد.
ترسیب کربن به معنای جذب کربن اضافی توسط گیاهان با هدف توسعه فضای سبز و حفظ منابع طبیعی است.
محمد پورقاسم، کار‌شناس زیستگاه‌ها و امور مناطق اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان نیز تابستان امسال در مورد بیابان‌زایی در این استان هشدار داده و گفته بود که باید از «بوته‌کنی، چرای مفرط دام، تبدیل مراتع به دیم‌زار، معدن‌کاوی، جاده‌سازی، توسعه شهر و روستا بدون مطالعات لازم و حفر چاه‌های غیرمجاز جلوگیری شود.»
بر پایه آمار انجمن علوم خاک ایران، میزان فرسایش خاک در ایران در بین کشورهای در حال توسعه جهان رتبه نخست را دارد. عوامل مهم طبیعی و انسانی در گسترش بیابان‌ها در ایران و فرسایش خاک نقش داشته‌اند.
غیر از افزایش دمای هوا و خشکسالی‌های پی در پی، مدیریت نادرست منابع آبی، از بین بردن پوشش گیاهی و جنگل‌زدایی و شیوه‌های نادرست کشاورزی در بیابان‌زایی در ایران مؤثر بوده‌اند.