مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری دولت یازدهم که خود در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ دست داشت، در یک نشست رسانه‌ای درباره این کشتار چند جمله‌ای بیان کرد اما اطلاعاتی ارائه نداد و سکوت ۲۷ ساله مقامات حکومتی ایران در این‌باره شکسته نشد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) روز چهارشنبه ۱۱ شهریور / ۲ سپتامبر گزارش داد که مصطفی پورمحمدی در پاسخ به سئوالی درباره اعدام‌های سال ۶۷ گفته است: «تا وقتی انسان در شرایط جنگ قرار نگیرد، نمی‌تواند در خصوص حوادث آن سال‌ها به‌درستی قضاوت کند. حوادث سال ۶۷ هم از بحث جنگ تحمیلی جدا نیست و حتماً برای توضیح بیشتر نیاز به فرصت کافی است.»
حکومت جمهوری اسلامی ایران در تابستان سال ۶۷، چند هزار تن از مخالفان سیاسی خود را در مدت دو ماه اعدام کرد. اجساد تعدادی از این زندانیان در کانال‌های جمعی و در عمق کمی از خاک در گورستان خاوران، واقع در جنوب شرق تهران دفن شد و نشانه‌ای از آنها باقی نماند.
این زندانیان سیاسی بر اساس فتوایی از آیت‌الله روح‌الله خمینی رهبر انقلاب ایران، در حالی‌که پیش از آن محاکمه شده و بسیاری از آنها حکم زندان گرفته بودند، در دادگاه‌هایی چند دقیقه‌ای بدون هیچگونه حقوق قضائی، از جمله داشتن وکیل، بار دیگر محاکمه و اعدام شدند.
بر اساس خاطرات آیت‌الله حسین‌علی منتظری، مصطفی پورمحمدی یکی از اعضای دادگاه‌های چند دقیقه‌ای آن زمان بود. آیت‌الله منتظری خود از رهبران انقلاب ایران و جانشین خمینی بود که به‌دلیل مخالفت با روش‌های او به حصر خانگی محکوم شد.
مصطفی پورمحمدی درباره اعدام‌های سال ۶۷ افزود: «ما از ابتدای انقلاب و در طول سالهای جنگ تحمیلی با ضدانقلاب و نیروهایی روبه‌رو بودیم که قصد سرنگونی انقلاب با هدف جدایی‌طلبی داشتند و از هیچ جنایتی هم فروگذاری نمی‌کردند. به هر حال اگر جدیت نیروهای انقلابی در آن زمان نبود نمی‌توانستیم مقابل ضدانقلاب گروهک‌ها و منافقین بایستیم.»
او بار دیگر تأکید کرد: «گفتم تا وقتی انسان در شرایط جنگ قرار نگیرد نمی‌تواند در خصوص حوادث آن سال‌ها به درستی قضاوت کند. باید واقعیت‌های جنگ را درک کنیم.»
او زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌ها را به‌عنوان نیروی عراق در جنگ با ایران به‌شمار آورد و گفت: «در جنگ اگر بخواهید در کشیدن ماشه علیه دشمن تأمل کنید و حرکتی انجام ندهید، مسلماً کشته خواهید شد.»
با گذشت سال‌ها از کشتار تابستان ۶۷ و دهه ۶۰ در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران هنوز هیچ مقام حکومتی پرتویی بر این اعدام‌ها نیفکنده است. موضوعی که فعالان حقوق بشر و خانواده‌های اعدام‌شدگان همچنان بر آن پای می‌فشارند و خواهان محاکمه عاملان این جنایت‌ها هستند.
از چهره کریه و سیاه این جنایتکاران شرارت و جنایت می بارد و برای بقای حکومت ننگین چند روزه و نامشروع حاضرند دست به هر جنایتی بزنند ، جنایاتی که اسلام ناب محمد کذاب قرنها پیش بنیانگذاری کرده و این فتنه همچنان در عالم پا برجاست .
نخست وزیر آن دوران هم ، هنوز که هنوز است دم از دوران طلائی امام راحل قاتل میزند و خواستار برگشت به همان دوران سیاه و نکبت بار گذشته است .
بهنام / 02 September 2015
ایشان خوب می داند که یک زندانی را نمی توان با نیروهای عراقی در یک سطح سنجید. ولی پیام اصلی حرف این آقا و بقیه سردمداران رژیم این است که هر کسی که با آنها مخالفتی کند، دشمن محسوب می شود. دشمنی که به مثابه یک تجاوزگر بیگانه تلقی می شود و هشداری پنهان می دهد به مردم که ما در مقابله با شما هر وقت که بر علیه ما اقدامی کنید، درنگ نخواهیم کرد. البته حرفش که تا به حال درست بوده، اگر این حکومت در انبوهی از فرصتهای خیزش مردم، مثل شاه درنگ می کرد و دیر ماشه را می کشید الن مدتهای زیادی بود که نابود شده بود. مثلا اگر در قیام 1388 یا قیام کوی دانشگاه دیر ماشه را می کشیدند کارشان تمام بود.
صادق / 02 September 2015
یکی از قاتلین رفقایم وزیر شد، تکبیر برادران!
http://www.iranglobal.info/node/22474
شصت و هفت / 02 September 2015
شانزدهم اسفندماه سالگرد کشته شدن ددمنشانه فخرالسادات برقعی
http://www.iranglobal.info/node/30622
شصت و هفت / 02 September 2015
اما خداوند برای مسکن دادن پورمحمدی و جنایتکارانی چون او در
جهنم و تا ابد نیاز به هیچ فرصتی نداشته و ندارد و نخواهد داشت.
که خداوند نیاز به هیچکس و هیچ چیز ندارد و فرصت کافی برای
ابراز حقیقت و اظهار ندامت به بشر در طول حیاتش میدهد اما
دریغ از فهم و شعور پورمحمدی و امثالهم که راه هیچگونه فراری
از مجازت الهی برایشان میسر نیست.
حمید / 02 September 2015
یکی نیست به این آقا بگه تو میدونی جنگ چیه .گیریم حرف شما درست .این افراد اسرایی بودن که اسیر شما بودن منی که تو قلب جنگ بودم تو عملیات به این راحتی اسرا را نمی کشتیم حتی عراق هم این کار را نمیکرد اگر اینطور بود دیگر اسیری وجود نداشت .تو قلب ایران زندانی را میکشید میگید شرایط جنگی بود مگه سالهای قبل شرایط صلحی بود چرا اون موقع نکشتید لاقل تو زندان های شما زجر نمی کشیدن .خدا جای حق نشسته هرچند شما از خدا ترسی ندارید که این همه دروغ واراجیف به خورد مردم میدهید .بگید اشتباه کردیم هنوز اینقدر وقیح هستید که زیر بار این جنایت نمیرید .من از روحانی تعجب میکنم چون شمایی را در مسند کار گذاشته .افسوس که اشتباه کردیم وشما را بر سر کار آوردیم که روی شاهان را سفید کردید . خدا ما را ببخشد که جوان بودیم فریب وعده های خمینی را خوردیم وشما را برای نابودی کشور بر سر کار آوردیم .
frzad / 02 September 2015
اگر جنگ بود و اینها اسیر جنگی شما . کسی که اسیر جنگی رو بکشه که جنایت جنگی کرده آقای محترم.
روزبه / 03 September 2015
این جنایت کار جانی هنوز بدنبال فرصت است
اما این را باید بداند که پای جوبه دار نیروهای راستین و مدافع انقلاب به این خونریز فرصت نخواهند داد
لیلا / 10 August 2016
دروغ که حلق حناق نیست !!!! من خودم یکی از بستگانم که 18 سال
داشت و هوادار راه کارگر بود به همراه مهندس جوانی که او هم هوادار
راه کارگر بود بعد از دو سال زندان و شکنجه سال 67 اعدام شدند ،
کدام جنگ ؟؟؟ کدام اسیر ؟؟؟؟ خدا بزنه به کمر هرچه دروغگوی بی وجدان ست
Reza / 11 August 2016
يعني خدايي كه بشر را أفريد قدرت گرفتن جان انها را ندارد كه تو اخوند بيسواد و بي كلاس و عقده ايي خود را نماينده خدا ميداني و با مارك مفسده في الرض انها را به مرگ محكوم مي كني و با اي عمل نگين با دست خودت قدرت خدا را به مسخره ميگريي با هزينه سنگيني كه ملت ايران بابت اين حكومت با حاكمان نكبت ان دادنند اما يك امتياز خوبي براي نسل هاي اينده دارد ان هم دست اين دين بازهاي شياد را تا أبد براي ملت ايران رو كردنند
داريوش / 12 August 2016