او یکی از مهم‌ترین نویسندگان آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود و به خاطر مجموعه آثارش نوبل ادبی سال ۱۹۹۹ را به دست آورد. گونتر گراس ۱۳ آوریل ۲۰۱۵ درگذشت.
مجموعه‌ای از مطالب درباره «گونتر گراس»
در سایت زمانه:
■گونتر گراس: جنگ جهانی سوم درگرفته
آلبر کامو در «افسانه سیزیف» می‌نویسد: «من سیزیف را در دامنه کوه رها می‌کنم (…) همان تلاش به سوی قله‌ها کافی است که قلب انسان را آکنده کند. باید سیزیف را خوشبخت شمرد.» گونتر گراس در آخرین سخنرانی‌اش در سالن «آئودی‌ماکس» دانشگاه هانوفر در پاسخ گفت: «تا زمانی که سنگ می‌غلتد، برای من آن لحظه هیجان‌انگیز وجود دارد.»
■گونتر گراس: «گمان نمی‌کنم بتوانم باز هم رمان بنویسم»
گونتر گراس، نویسنده نام‌آشنای آلمانی و برنده نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۱ در گفتوگویی که روزنامه آلمانی‌زبان «نویه پاساوا تسایتونگ» با او انجام داد اعلام کرد که به دلیل کهولت سن گمان نمی‌کند بتواند از این پس رمان تازه‌ای بنویسد.
■گونتر گراس: دوست دارم در زندگی بعدی فاخته باشم
گونتر گراس هنگامی که ۸۶ سال داشت در گفتوگویی با مجله آلمانی «فوکوس» گفت: «من پرنده‌ای که بهار را مژده می‌دهد و هر سال با آوازهایش به آدم‌ها وعده‌های تازه می‌دهد، دوست دارم، فاخته را می‌گویم. حتی عادت بد فاخته که تخم خود را در لانه پرندگان دیگر می‌گذارد، تصوری فریبنده است.»
■«گونتر گراس» وجدان ملت آلمان نيست
گونتر گراس با انتشار زندگی‌‌نامه خودنوشت‌اش با عنوان «پوست کندن پیاز» تلویحاً اعتراف کرد که در نوجوانی به عضویت «اس اس» درآمده است. پرویز جاهد این کتاب را بررسی کرده است.
■آنچه باید گفت، شعر جنجال‌برانگیز گونتر گراس
گونتر گراس در سال ۲۰۱۲ شعری سرود و با عنوان «آنچه باید گفت» در روزنامه‌های زوددویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و لا رپوبلیکا منتشر کرد. گراس در این شعر ادعا کرده بود که اسرائیل خطری علیه صلح جهانی است و ادعای ساخت بمب اتمی از سوی ایران را مورد تردید قرار داده بود. بابک مینا این شعر را ترجمه کرده است.
■گونتر گراس: چهره فراموش شده تاریخ یک ملت
گونتر گراس بخشی از توفیق ادبی‌اش را مدیون حلقه ادبی ۴۷ و بخش دیگری را مدیون رمان «طبل حلبی»ست با قهرمانی منزه. آلمانی‌ها به چنین شخصیتی نیاز داشتند.
■گونتر گراس: ابدیت در ادبیات با شش کتاب
«سه‌گانه دانتسیک» و «سه‌گانه خاطرات» گونتر گراس مهم‌ترین میراث ادبی اوست. در سه‌گانه نخست، گراس جوان پی و ستون‌های بنای ادبی‌اش را شکل می‌دهد و با سه‌گانه دوم، گراس کهنسال بنا را به پایان می‌رساند.
در تریبون زمانه:
گونتر گراس اندکی پیش از آغاز حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ در مقاله‌‌ای با عنوان «میان جنگ‌ها» از سیاست دوگانه آمریکا و متحدانش در خاورمیانه سخت انتقاد کرده بود. او جنگ آمریکا با عراق را مغرضانه ارزیابی می‌کرد و هدف آن را تنها دستیابی به نفت می‌دانست.
گونتر گراس را معمولاً با رمان «طبل حلبی» می‌شناسند. اما او مجسمه‌‌ساز و طراح هم بود و گاهی شعر هم می‌گفت. ۱۵ شعر از اشعار گونتر گراس به ترجمه فرهاد سلمانیان را می‌خوانید.
راوی داستان و «اریش»، رفیق او چپ‌دست‌اند. آن‌ها تلاش می‌کنند با ترفندهایی مانند دیگران راست‌دست شوند. وقتی این تلاش‌ها به ثمر نمی‌رسد، دست به اسلحه می‌برند. آیا به دست چپ خود شلیک می‌کنند؟